Μια πενταπλή συλλογή η οποία περιέχει όλα τα ηλεκροακουστικά... σουξέ του συνθέτη. Ακούγεται ανοίκειος ο όρος; Όπως και η μουσική του... Του Αναστάσιου Μπαμπατζιά
" Η μουσική δεν μπορεί παρά να είναι αυτοσχεδιαστική " λέει κάπου η δημιουργός, και με το βιολί της και ένα σωρό ακόμη αγνώριστα όργανα το αποδεικνύει και στην πράξη. Του Δημήτρη Τσιρώνη
Κυκλοφορούν δίσκους με τέτοια συχνότητα (ο έκτος σε δύο χρόνια) που δικαιούνται, αν δεν επιβάλλεται κιόλας, να δοκιμάσουν κάτι διαφορετικό... Και λοιπόν; Πέτυχε; Του Παναγιώτη Αναστασόπουλου
Διπλές συστάσεις σε αυτόν τον δίσκο: ένα ‘μοντέρνο κλασικό’ σχήμα βιολί-τσέλο-πιάνο και ένας παραγνωρισμένος συνθέτης του προηγούμενου αιώνα. Του Γιώργου Λεβέντη.
Ένα αφιέρωμα του Βασίλη Παπαδόπουλου που μας συστήνει τη μουσική των Βερβερίνων της Βόρειας Αφρικής. Που ακούγεται πολύ πιο οικεία στ' αυτιά μας απ΄ όσο ίσως φανταζόμαστε...
Μια πενταπλή συλλογή η οποία περιέχει όλα τα ηλεκροακουστικά... σουξέ του συνθέτη. Ακούγεται ανοίκειος ο όρος; Όπως και η μουσική του... Του Αναστάσιου Μπαμπατζιά
" Η μουσική δεν μπορεί παρά να είναι αυτοσχεδιαστική " λέει κάπου η δημιουργός, και με το βιολί της και ένα σωρό ακόμη αγνώριστα όργανα το αποδεικνύει και στην πράξη. Του Δημήτρη Τσιρώνη
Λένε ότι τα τραγούδια μιλάνε από μόνα τους και δεν χρειάζονται επεξηγήσεις, η άποψη/οπτική όμως του ίδιου του δημιουργού έχει πάντα τη δική της σημασία. Της Μαριάννας Βασιλείου
" Υπήρχαν στα ελληνικά 80s πειραματικές συνθέσεις μακριά από τις γνωστές και συμβατικές φόρμες;". Η συλλογή αυτή του Θάνου Σιόντορου είναι αψευδής μάρτυρας της θετικής απάντησης
Μια συναυλία σε σαλονικιώτικο τσοντάδικο, και άλλες χαμένες και μετανιωμένες, μια κασέτα-καταφύγιο στην Σχολή Εφέδρων Αξιωματικών... Του Βασίλη Πετρόπουλου
Πολλοί (και λιγότερο...πολλές) έχουν μιλήσει για το κράουτ (με ή χωρίς ροκ), σε σημείο να έχει γίνει ένας σχεδόν μυθολογικός τόπος. Σε αυτό το βιβλίο ακούμε τους ίδιους τους πρωταγωνιστές... Και διαπιστώνουμε ότι έχουμε να κάνουμε με "ιστορίες" και όχι με μία μοναδική "Ιστορία". Του Αντώνη Ξαγά
Κυκλοφορούν δίσκους με τέτοια συχνότητα (ο έκτος σε δύο χρόνια) που δικαιούνται, αν δεν επιβάλλεται κιόλας, να δοκιμάσουν κάτι διαφορετικό... Και λοιπόν; Πέτυχε; Του Παναγιώτη Αναστασόπουλου
Διπλές συστάσεις σε αυτόν τον δίσκο: ένα ‘μοντέρνο κλασικό’ σχήμα βιολί-τσέλο-πιάνο και ένας παραγνωρισμένος συνθέτης του προηγούμενου αιώνα. Του Γιώργου Λεβέντη.
Αχός βαρύς κιθαριστικός ακούγεται, πολλά καπνογόνα πέφτουν. Μήνα σε γάμο ρίχνονται, μήνα σε χαροκόπι; Ούδε σε γάμο ρίχνονται ούδε σε χαροκόπι. Οι Iron Maiden συναυλία κάνουν με κόσμο χιλιάδες . Μεταξύ αυτών ήταν και η Ελένη Φουντή
Ο Χρήστος Αναγνώστου πήρε τον... highway για το Hellfest (κι ας πήγε στην πραγματικότητα με τραίνο), το 'μεγαλύτερο φεστιβάλ σκληρού ήχου στον πλανήτη', είδε κι άκουσε πολλά, επέστρεψε και έγραψε...
Πρόκειται για ένα από τα πιο ιδιαίτερα σχήματα διαχρονικά της εγχώριας δισκογραφίας, μια συνομιλία μαζί τους δεν θα μπορούσε συνεπώς να ακολουθήσει απλά μια πεπατημένη. Του Μιχάλη Τσαντίλα
Οι βρετανικές μεταλλικές ταξιαρχίες αποβιβάζονται για άλλη μια φορά στα μέρη μας και με τούτη ως αφορμή ο Ηρακλής Ν. Κοκοζίδης θυμάται και νοσταλγεί την πρώτη γνωριμία
Αυτοί που φεύγουν κι αυτοί που μένουν... Η Ελένη Φουντή και ο Χρήστος Αναγνώστου (προφανώς) έμειναν, άκουσαν (πολλά), είδαν (ελάχιστα) και μετά έγραψαν...
Οι ίδιοι δεν χρησιμοποιούν (πολλά) λόγια στην (ή για) τη μουσική τους. Εμείς όμως ως ακροάτριες όμως πώς αλλιώς μπορούμε να την επικοινωνήσουμε; Προσπαθεί η Μαριάννα Βασιλείου
Μια συναυλία (εν τέλει κι όπως και να 'χει) είναι μια συναυλία είναι μια συναυλία είναι... Οι Άρης Καραμπεάζης και Χριστίνα Κουτρουλού ενώνουν (αλλά και χωρίζουν) τις φωνές τους με τις πολλές που ακούστηκαν γι' αυτήν
Μήπως τελικά ο ενθουσιασμός, οι πυρσοί που ανάβουν σχεδόν σε κάθε συναυλία να είναι ακριβώς εκδήλωση χαράς για αυτό το νήμα ζωής που ξαναπιάνουμε; (όχι πάντως πως έλειπαν ποτέ όλα αυτά στου Θανάση). Του Κώστα Καρδερίνη.
Διαχρονικό το ερώτημα, κάτι που σημαίνει ότι δεν σηκώνει μία εύκολη απάντηση (αν υπάρχει κιόλας). Αξίζει ωστόσο που και που η προσπάθεια. Γιώργος Λεβέντης και Δημήτρης Κάζης πρωτολογούν (αλλά και δευτερολογούν) επί του θέματος...
Μια επανέκδοση συνεπάγεται αναπόφευκτα επιστροφή, μνήμη και επαναξιολόγηση. Ποιος τελικά 'ήταν αυτός'; Και πως τον βλέπει σήμερα ο ίδιος; Μια συνομιλία με την Μαριάννα Βασιλείου
To λονδρέζικο minimal/dark wave σχήμα είναι πάλι μετά από καιρό στους δρόμους, οι οποίοι τους φέρνουν και στα μέρη μας και στην ερωτηματική γραφίδα της Μαριάννα Βασιλείου
Μια συνομιλία επ'αφορμή νέας δισκογραφικής δουλειάς μπορεί να καταλήξει μια παράθεση στερεοτύπων μπορεί όμως και να αγγίξει θέματα ουσίας (κρατήστε π.χ. την ατάκα του τίτλου). Της Μαριάννας Βασιλείου
Ο Βασίλης Πετρόπουλος είναι ένας ομοιοπαθής, ένας ακόμη μόνος ανάμεσα στους μόνους και στις μόνες, με τη μουσική πυξίδα και συνοδεία στο ταξίδι μέσα στον κόσμο. Κι αυτές είναι οι ιστορίες του…
Μήνας μπαίνει μήνας βγαίνει, καλοκαίρι μπαίνει (ας μην προτρέξουμε όμως στο 'βγαίνει'), η 'Κάτι Καλό" συλλογή των συντακτών/τριών του MiC είναι μια σταθερά.
Μια ακόμη d.i.y. ταινία που παίρνει την κάμερα στο χέρι και βγαίνει ένα ταξίδι στην ανοιχτωσιά των δρόμων. Τι είναι αυτό όμως που την κάνει να ξεχωρίσει; Του Κώστα Καρδερίνη
Πρωτοποριακό σινεμά, εικόνες μαγικές και ο κινηματογραφικός Ιάκωβος Καμπανέλλης
100+ ταινίες σε ένα φεστιβάλ που έχει πλέον καθιερωθεί. Κι ας μην έχει βγει ακόμη άκρη για το ουσιαστικό περιεχόμενο της έννοιας 'πρωτοποριακός"... Του Κώστα Καρδερίνη
Η αλληλεπίδραση του πανκ με το alternative (πριν τον ευτελισμό του όρου) ροκ σε ένα βιβλίο-ποταμό (ή μήπως ανεμοστρόβιλος;) Σημείωση: δεν είναι διδακτορική διατριβή. Του Άρη Καραμπεάζη
Συναυλία της δεκαετίας; Συναυλία της χρονιάς; Και τι νόημα έχουν εν τέλει κάτι τέτοιες αποφάνσεις (έστω και ως απότοκο διετούς στερητικού συνδρόμου); Η συναυλία θα είναι πάντα ένα συλλογικό δρώμενο με απόλυτα προσωπική πρόσληψη. Της Μαριάννας Βασιλείου