Με Bohren, Algiers, Pet Shop Boys και την επιστροφή της Liz Fraser, ανοίγουμε τεφτέρι στο 2020 (μαζί με κάμποσα παραλειπόμενα από το '19)
AUDIO / VIDEO
Ξεκίνησαν το 1981 στα πέριξ του Μάντσεστερ και υπέγραψαν σε πολυεθνική. Η συνέχεια όμως είχε προβλήματα με τις εταιρείες, αποχωρήσεις, θανάτους μελών, διαλύσεις, επανασυνδέσεις και λίγα στούντιο άλμπουμ. Του Μπάμπη Αργυρίου
Πόσο άλλαξε ο ήχος τους μέσα σε τριαντατόσα χρόνια και μέσο όρο μια αποχώρηση-προσχώρηση μέλους το χρόνο. Του Μπάμπη Αργυρίου
Δεν ήταν μόνο το ομότιτλο βιβλίο του Μπάμπη Αργυρίου η αφορμή για το μικρό αυτό αφιέρωμα. Μας αρέσουν και οι διασκευές που έχουν κάτι το ιδιαίτερο... Πόσο μάλλον όταν καταλαμβάνουν ολάκερα άλμπουμ
Τραγούδια και μουσικές ντόπιας παραγωγής που ακούσαμε και μας έμειναν από το 2019
Διαβάσαμε αρκετά, γράψαμε κάμποσα, ώρα να ακούσουμε κιόλας. Το 2019 της "ξένης μουσικής" σε μια τρίωρη συλλογή, συλλογικής επιμέλειας των συνακτών του MiC
Τα τραγούδια των Χριστουγένων είναι χαρούμενα, ανάλαφρα, μελωδικά. Όχι όλα πάντως... Μια λίγο διαφορετική χριστουγεννιάτικη συλλογή του Αντώνη Ξαγά
Το “Treasure” είναι τίτλος δίσκου τους, αλλά μπορεί να χαρακτηρίσει και το συγκρότημα. Του Μπάμπη Αργυρίου
Λίγο πριν κλείσει η χρονιά και αρχίσουν οι ανασκοπήσεις, η τελευταία "κασέτα" του MiC έχει μια ξεκάθαρη πρωταγωνίστρια με άξιους συνοδοιπόρους
Indie rock trio απ’ το Hoboken. O Ira και η Georgia τους ξεκίνησαν την οργουελική χρονιά, αλλά το 1992 βρήκαν τον James με τον οποίο συνεχίζουν ως σήμερα
Με ένα έπος τρεισήμισι ωρών μοιάζει να κάνει τον απολογισμό του ο σπουδαίος Ιταλο-αμερικανός σκηνοθέτης. Να μην του αξίζει και ένα δίωρο mixtape; Η επιμέλεια είναι του Μάριου Καρύδη
Λέξη-κλειδί η "folk" για το ταξίδι πίσω στο χρόνο του μήνα αυτού, που μπορεί να μας οδηγήσει από τους δρόμους της Νέα Υόρκης μέχρι τα ιρλανδικά λιβάδια, τα σκωτσέζικα υψίπεδα αλλά και... τα ηπειρωτικά ρουμάνια
Πέρασαν σαράντα χρόνια από την εμφάνισή της στο νεοϋορκέζικο underground με τους Teenage Jesus and the Jerks. Συνεχίζει δημιουργική και… θυμωμένη.
Όλοι οι δρόμοι οδηγούν στο Βερολίνο, με αεροπλάνα, τραίνα, βαπόρια (not) και με πολλά τραγούδια... Του Αντώνη Ξαγά
Από το Belfast του ’77 στην αιωνιότητα. Με δυνατή –χωρίς περιττά στολίδια– μουσική και θεματολογία ‘καταδικασμένη’ να παραμένει πάντα επίκαιρη.
Το επίθετο "ιρλανδικό" κολλάει καλά με το φολκ, όπως και το "γιαπωνέζικο" με το ...noise. Τι θα λέγαμε όμως για το "κυπριακό" με το μέταλ; Αυτοί και κάμποσοι άλλοι συναδυασμοί, απροσδόκητοι ή μη, στην νέα μηνιαία συλλογή του MiC.
Πέντε μουσικοί από το Sydney που έκαναν διδακτορική διατριβή στο… Detroit.
H συναρπαστική ιστορία και μουσική μιας μοναχής (και πλέον αγίας) του 12ου αιώνα σε ένα οδοιπορικό του Αντώνη Ξαγά στον χρόνο, τον χώρο και τον ήχο
Μα τι μουσική είναι αυτή, αναρωτήθηκαν οι σαστισμένοι ακροατές ακούγοντας το ντεμπούτο τους το 1981. 38 χρόνια μετά, μερικοί το αναρωτιούνται ακόμα.
Ροκ της ερήμου, όπως το εννοούσαν αυτοί οι τύποι από το Davis της Καλιφόρνιας
Από την μελωδία μέχρι τον ορυμαγδό, όλο το εύρος του κόσμου των ήχων ακούγεται στην μηνιαία κασέτα των συντακτών του MiC.
O Mark Wilkins A.K.A. Astronaut έχει τη φήμη εξαιρετικού στιχουργού. Αλλά και στα υπόλοιπα δεν πηγαίνει πίσω.
Πριν γίνουν Died Pretty είχαν για όνομα τον τίτλο της διασκευής που κλείνει αυτό το mixtape.
Σελίδες | Σελίδες
|
