Μουσική παραγωγή υπήρχε την χρονιά του 1821. Μουσικοκριτική όμως; Ένα... χειρόγραφο-ανακάλυψη του Αντώνη Ξαγά το οποίο φιλοδοξεί να ξαναγράψει (ή να παραχαράξει;) την ιστορία
Ηγεμόνες και εξουσιαστές με καλλιτεχνικά (και δη μουσικά) ενδιαφέροντα υπήρξαν ουκ ολίγοι. Πόσοι όμως αποπειράθηκαν να τα ασκήσουν οι ίδιοι; Του Αντώνη Ξαγά
Οι μέρες οργής της πραγματικής ζωής δίνουν ατελείωτο καύσιμο για εκτόνωση δημιουργικής έκφρασης. Το πανκ εδώ είναι το μέσο (αλλά και το μήνυμα). Μαζί με μια ετεροχρονισμένη δικαίωση... Του Αντώνη Ξαγά
Ο τομέας της... ινολογίας καλύπτει τεράστιο εύρος στην μουσική, τα soundtrack αποτελούν μόνο ένα μικρό υποσύνολο. Μια απόπειρα προσέγγισης του όλου μέσω του μερικού από τον Αντώνη Ξαγά
Μια έκθεση... πλεχτών στο Βερολίνο του σήμερα ειναι η αφορμή για τον Αντώνη Ξαγά να γυρίσει στην ίδια πόλη σαράντα χρόνια πίσω και να ξεθάψει μια γουστόζικη ιστορία
Τι θα ήταν η μουσική, η τέχνη γενικότερα, χωρίς τις εκάστοτε πετριές των δημιουργών; Στην προκειμένη περίπτωση είναι και οικογενειακό χαρακτηριστικό. Του Αντώνη Ξαγά
Ελληνικά τραγούδια όπως τα άκουσαν, τα ερμήνευσαν και τελικά τα διασκεύασαν σε άλλους τ(ρ)όπους και γλώσσες. Με ποικίλα αποτελέσματα... Μια συλλογή επιμελημένη από τον Αντώνη Ξαγά
Δύο δίσκοι τέτοιας κοινωνικοπολιτικής αλλά και μουσικής ευστοχίας και επιτακτικότητας μέσα σε ένα τρίμηνο, ήταν είναι και θα είναι ένα σπάνιο φαινόμενο. Του Αντώνη Ξαγά
Πόσα και πόσα τραγούδια δεν έχουν γραφτεί για το "καλοκαίρι εκείνο"; Με όχημα την ψυχεδελική φολκ, ένας μουσικός με ρίζες από τα μέρη μας επιχειρεί μια νοσταλγική αλλά και αλληγορική επιστροφή. Του Αντώνη Ξαγά
