Δύο κριτικές για έναν δίσκο (που προκάλεσε έναν διχασμό με πολύ κοντινή ημερομηνία λήξης) οι οποίες αποκλίνουν πολύ σε βαθμολογία, όχι όμως τόσο στην προσέγγιση. Γράφουν ο Χρήστος Αναγνώστου και ο Άρης Καραμπεάζης
H Ιωάννα των Selofan σε τραγούδια μιας ενδοσκοπικής, όχι όμως ομφαλοσκοπικής, συναισθηματικότητας και αμεσότητας. Δυνητικά και λαϊκότητας κατά τον Άρη Καραμπεάζη.
Ένα έργο που ποτέ δεν ακούστηκε στην εποχή του και με την επανακυκλοφορία του διεκδικεί τη δική του θέση σε μια νέα γραφή της Ιστορίας. Αποτιμά ο Άρης Καραμπεάζης.
Τώρα που καταλάγιασε ο επικοινωνιακός αχός των πρώτων ημερών, μήπως ήρθε ο καιρός για μια νέα αποτίμηση; Από την Χριστίνα Κουτρουλού και τον Άρη Καραμπεάζη
Μια συναυλία (εν τέλει κι όπως και να 'χει) είναι μια συναυλία είναι μια συναυλία είναι... Οι Άρης Καραμπεάζης και Χριστίνα Κουτρουλού ενώνουν (αλλά και χωρίζουν) τις φωνές τους με τις πολλές που ακούστηκαν γι' αυτήν
Η αλληλεπίδραση του πανκ με το alternative (πριν τον ευτελισμό του όρου) ροκ σε ένα βιβλίο-ποταμό (ή μήπως ανεμοστρόβιλος;) Σημείωση: δεν είναι διδακτορική διατριβή. Του Άρη Καραμπεάζη
Υπερβαίνει τις δύο ώρες τούτη η δισκογραφική κατάθεση, υπερβαίνει ίσως και τις προθέσεις του ακροατή να ταξινομήσει, να αξιολογήσει ή ακόμη και να αμφισβητήσει. Ο Άρης Καραμπεάζης ωστόσο κάνει μια απόπειρα...
«Το ‘Άνοιξη μου’ είναι ένας ανέλπιστα αισιόδοξος δίσκος από έναν άνθρωπο που τον προετοίμαζε για τριάντα χρόνια και τον ολοκλήρωσε γνωρίζοντας ότι πεθαίνει»… Του Άρη Καραμπεάζη
H φάμπρικα των επετειακών επανεκδόσεων δουλεύει σε υψηλούς ρυθμούς. Ευκαιρία για να κινηθεί η (επαν)αγορά. Αλλά και η επαναξιολόγηση. Του Άρη Καραμπεάζη
Θα μπορούσε να είναι και κουίζ: συγκρότημα που ο έκτος δίσκος ήταν κι ο καλύτερος του. 'Go Betweens' φωνάζει κάποιος από την γαλαρία, ο Άρης Καραμπεάζης έχει μία άλλη πρόταση