"Συγχώρα με που φεύγω" είναι ο επίσημος τίτλος ενός από τα πιο αγαπητά του τραγούδια (κι ας το θυμόμαστε εμείς αλλιώς). Ένα κείμενο του Άρη Καραμπεάζη για έναν σεμνό "αισθηματία"...
O Morrissey είναι το πρόσωπο των ημερών στην "λιμνούλα" της indie κοινότητας. Όχι μόνο επειδή είχε γενέθλια, ούτε επειδή βγάζει νέο δίσκο. Του Άρη Καραμπεάζη
Άραγε πρέπει να κηρύξει κανείς "persona non grata" την βασική του επιρροή για να προxωρήσει ένα μουσικό βήμα παρακάτω; Αυτό μοιάζει να πιστεύει πάντως ο Άρης Καραμπεάζης.
H Μέλανι είναι ένα ονειροπόλο κορίτσι, μεγαλώνει στα 70s και για να βρει την αγάπη μπορεί να φτάσει μέχρι την άκρη της γης. Η συνέχεια στα αυλάκια του δίσκου...
Μέχρι ψηλά στον αγγλικό βορρά (και χωρίς διαβατήριο ακόμη) έφτασε ο Άρης Καραμπεάζης για να δει ένα από τα ...βρετανικότερα όλων των βρετανικών συγκρότημα.
Κι αν άργησε λιγάκι (ούτε καν ένα τρίμηνο), ο Άρης Καραμπεάζης μας προϊδεάζει για το τι θα δούμε από τους Bauhaus επί σκηνής στα μέρη μας (αφήνοντας μας με την ελπίδα ότι κάθε συναυλία είναι εντελώς διαφορετική)
Περισσότερα ερωτηματικά δημιούργησε ο δίσκος αυτός στον Άρη Καραμπεάζη παρά ...τελείες. Εν τούτοις, αυτό δεν τον εμπόδισε να καταλήξει σε κάποιες οριστικές αποφάσεις
Ίσως ακούγεται οξύμωρο, μήπως όμως εν τέλει ο ριζοσπαστισμός να προϋποθέτει τον συντηρητισμό; Ένα "case study' από τον χώρο του black metal. Του Άρη Καραμπεάζη
"Μπλε" αποκαλούν οι αγγλοσάξονες εκείνη την ώρα λίγο πριν την ανατολή ή λίγο μετά την δύση του ηλίου. Για τους Suede τι θα μπορούσε να συμβολίζει άραγε; Του Άρη Καραμπεάζη
H "Μαμά Αφρική" συνεχίζει να τροφοδοτεί την σύγχρονη μουσική με τρόπους ολοένα και πιο συναρπαστικά απρόβλεπτους. Εν τούτοις, "δεν είναι ethnic, μην τρομάζετε" καταλήγει ο Άρης Καραμπεάζης
Πότε θα έρθει η ώρα να μιλήσουμε για δίσκο "παραδοσιακού" noise χωρίς αυτό να ακουστεί παραδοξολογία; Σαράντα χρόνια που έχουν περάσει δεν είναι ικανό διάστημα άραγε; Tου Άρη Καραμπεάζη
