Τριπλό άλμπουμ, δύο ώρες μουσικής, 43 νοματαίοι στη σύνθεση. Ο Γιώργος Παπαδόπουλος καταφέρνει να γράψει την κριτική παρουσίαση χωρίς να χρησιμοποιήσει τη λέξη "επικός"
Στο τέλος θα χυθεί αίμα υπόσχονται (απειλούν;) οι Φλαμανδοί μαυρομεταλλάδες. Από μια λιγότερο αιμοχαρή σκοπιά, στο τέλος μένουμε με έναν καλό δίσκο. Του Γιώργου Παπαδόπουλου
Νέος συνεργατικός δίσκος για την αμερικανίδα ποιήτρια και μουσικό με άνοιγμα σε νέους ήχους. Αφορμή για τον Γιώργο Παπαδόπουλο να πιάσει την πορεία της από την αρχή.
Εντός -και κατά βάση εκτός- του hype και της μόδας μιας αποκαλούμενης "new" jazz, μια σχολή με βαθιές ρίζες και παράδοση συνεχίζει να βγάζει σπουδαίους δίσκους. Του Γιώργου Παπαδόπουλου
Και τώρα που όλα πέρασαν (;), τι μας μένει; Μερικά συνθήματα ("support art workers"), λίγες απαντήσεις και περισσότερα ερωτήματα... Του Γιώργου Παπαδόπουλου
Έχει κλασική παιδεία αλλά και σκληρή καθολική, έχει ακούσει industrial και μέταλ, και είναι πολύ μα πολύ τσαντισμένη. Ή έτσι ακούγεται τουλάχιστον... Του Γιώργου Παπαδόπουλου
Παράδοση, Βαλκάνια, μπλέκουν, παντρεύουν, πανηγύρι... Πριν βιαστούμε να πούμε "νισάφι πια", ας θυμηθούμε ότι και στην ζωή γενικότερα, αυτό που μετράει είναι όχι τόσο το "τι" αλλά το "πως". Του Γιώργου Παπαδόπουλου
Ο Γιώργος Παπαδόπουλος παλεύει με τον εαυτό του και με την νέα δισκογραφική κατάθεση του αγαπημένου Γερμανού πιανίστα. Μαντέψτε και διαβάστε ποιος κερδίζει τελικά...
