Κώστας Γ. Καρδερίνης

Fame, I'm gonna live forever... Οι των "80s οι εκδρομείς" σίγουρα θα θυμούνται το τραγούδι. Όπως και τις θρυλικές μονομαχίες των Μποργκ και Μακενρόου στα φιλέ του τένις. Πλέον ήρθε η ώρα να μεταφερθούν και στο σελιλόιντ

Πρόεδρος ή οικογενειάρχης; Δύσκολο το δίλημμα, θρίλερ η ταινία, ειδικά αν πρόκειται για πρόεδρο ολάκερης χώρας.

"Οh dear, ποια είναι αυτή που τόλμησε να ανοίξει βιβλιοπωλείο στα μέρη μας;" Το μικρό μαγαζάκι του ...τρόμου στην συντηρητική αγγλική επαρχία του '50.

Ζαχαροπλάστης ήταν ο εραστής σου; Και ομοφυλόφιλος και Γερμανός επιπλέον; Τέτοια δράματα και συγκρούσεις συμβαίνουν σε μια οικογένεια ορθόδοξων Εβραίων Ισραηλινών και δίνουν καύσιμο σε αυτή την πολύ όμορφη ταινία

"No more (super)heroes anymore" τραγούδησαν κάποτε οι Stranglers. Δεν είχαν κι άδικο εδώ που τα λέμε. Εκτός αν μιλάμε για σινεμά...

Εκείνη η σκληρή και βασικά ανεξιχνίαστη εποχή αμέσως μετά το τέλος του Πολέμου έχει αποτυπωθεί στην μνήμη μας με ασπρόμαυρο ρεαλισμό.

Σαν βγεις (με τροχόσπιτο) στον πηγαιμό για το σπίτι του θείου Έρνεστ, να εύχεσαι να ‘ναι μακρύς ο δρόμος… Του Κώστα Καρδερίνη