Οι πολλαπλές και ενίοτε ετερόκλητες αναφορές τρέφουν την σύγχρονη 'ποπ κουλτούρα', ωστόσο όταν λείπει η σύνδεση και η στόχευση το αποτέλεσμα μπορεί να είναι ένα μπερδεμένο κι ανούσιο... ράμεν. Του Στυλιανού Τζιρίτα
Στη νέα έκδοση της στήλης του, ο Στυλιανός Τζιρίτας εστιάζει σε μια αλήστου μνήμης συλλογή από τις πρώτες αθώες(;) ημέρες της digital συνθετικής ηχοκατασκευής
Κάποτε ήταν ο πιο γνωστός Έλληνας 'Γιάννης' στα εξωτερικά. Και κάποτε ήρθε για μια συναυλία κάτω από την Ακρόπολη. Το τι συνέβη αφηγείται ο Στυλιανός Τζιρίτας
Ζητείται "σύγχρονος τζαζ ήχος με ελληνικό χρώμα χωρίς όμως εύκολες έθνικ επιμειξίες". Μια επιτέλεση του ζητούμενου παρακολούθησε και άκουσε ο Στυλιανός Τζιρίτας.
Κανείς δεν γνωρίζει αν είδαμε για τελευταία φορά τους Deep Purple εκείνο το βράδυ της 7ης Ιουλίου. Το σίγουρο ωστόσο είναι ότι ο Gillan έγραψε εκεί μία δική του ιστορία. Του Στυλιανού Τζιρίτα
Δύο διαφορετικές ματιές που εκβάλλουν στο ίδιο συναίσθημα. Στυλιανός Τζιρίτας και Αναστάσιος Μπαμπατζιάς αποπειρώνται να μεταφέρουν σε λέξεις μια σχεδόν θρησκευτικού τύπου ενσώματη εμπειρία.
Μια πρωτότυπη σημειολογική προσέγγιση σε έναν δίσκο που υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να βρεθεί με ένα σκάλισμα σε κάποια γονεϊκή δισκοθήκη. Του Στυλιανού Τζιρίτα
Σε αυτή τη νέα στήλη ο Στυλιανός Τζιρίτας φυλλομετρά παραγνωρισμένες σελίδες του δυτικού rock’n’roll. Στο πρώτο τεύχος, έργα, (ελάχιστες) ημέρες και ένα παράτολμο σχέδιο του Αμερικανού παραγωγού.
