Στυλιανός Τζιρίτας
Ταινία η οποία θέτει περισσότερα ερωτήματα και προβληματισμούς από το προφανές, αν τελικά ο πρωταγωνιστής θα καταφέρει "να γυρίσει από το κρύο". Του Στυλιανού Τζιρίτα
Υπάρχουν συναυλίες όπου το κοινό πάει για να ακούσει και όχι για να ακουστεί. Και τούτος ο σεβασμός υποβάλλεται από σκηνής... Του Στυλιανού Τζιρίτα
"Για ποιον;;" Αναμενόμενη ίσως η ερώτηση, σε μια χώρα που κρατάει (επιλεκτικές) αποστάσεις από την μουσική πραγματικότητα πέραν του Ατλαντικού. Του Στυλιανού Τζιρίτα
Και όταν η φράση "άκουσες τα Νέα του Prince;" είχε και μια άλλη διάσταση. Ο Στυλιανός Τζιρίτας επιστρέφει σε έναν δίσκο του "πρίγκηπα" που ποτέ δεν ακούστηκε όπως θα του άρμοζε
Τέλη δεκαετίας του '60 και η μουσική αρχίζει να αγριεύει για τα καλά... Του Στυλιανού Τζιρίτα
Πέρα από μοδάτα και ανούσια παιχνίδια των κοινωνικών μέσων, τα δέκα χρόνια πάντως είναι ένα ικανό διάστημα για να κοιτάξεις με νέο μάτι έναν δίσκο. Του Στυλιανού Τζιρίτα
Ένας μουσικός τον οποίο νομίζουμε ότι τον ξέρουμε. Ισχύει όμως αυτό; Ή μήπως τον έχουμε απλά ταχτοποιήσει στο κουτάκι με τα στερεότυπα; Του Στυλιανού Τζιρίτα
Η αποχώρηση του Νίκου Κοντογούρη από τα δρώμενα της πώλησης δίσκων έχει το δικό της συγκινησιακό φορτίο, όχι για κάποιον hipster λόγο ο οποίος...
Πως ποικίλουν οι απεικονίσεις του Ιησού, από γαλανομάτης στο Χόλυγουντ μέχρι μαύρος στις εκκλησίες της Αφρικής; Δεν θα μπορούσε να συμβεί κάτι διαφορετικό και με τον ιδρυτή της ...θρησκείας του ροκ εν ρολ. Του Στυλιανού Τζιρίτα
Είναι από μόνο του αξιοθαύμαστο να είσαι καμιά 30αριά χρόνια στο κουρμπέτι. Πόσο μάλλον αν ο ...νιοστός σου δίσκος δεν γίνεται δεκτός απλά με τιμητική συγκατάβαση αλλά και με ειλικρινή ενθουσιασμό. Του Στυλιανού Τζιρίτα
Θα ταίριαζε ίσως και τίτλος "στο γκαράζ ήχου των Fleshtones". Ο Στυλιανός Τζιρίτας συνεχίζει να ξεδιαλέγει από το παρελθόν δίσκους ιδιαίτερους. Όχι μόνο στο επίπεδο του περιεχομένου αλλά και εκείνο της παραγωγής.
Αυτό το κείμενο ..δεν είναι μια τυπική κριτική. Κατά μία έννοια είναι κάτι παραπάνω, ίσως και ουσιωδέστερο. Του Στυλιανού Τζιρίτα
Όπου ο Στυλιανός Τζιρίτας ξεσκεπάζει μια απάτη αλλά συγχρόνως συστήνει και έναν εξαιρετικό μάλλον ξεχασμένο δίσκο
