Τα 10 κορυφαία άλμπουμ, σύμφωνα με τον Al Lover

Το λογότυπο σε πάει πίσω 3-4 δεκαετίες όπου στο πλάι του Jonathan Richman η καρδούλα έγραφε Modern Lovers. Η ίδια κυβιστική καρδούλα γεμίζει με το όνομα του Al Lover ο οποίος δε φαίνεται να πέταξε το modern τυχαία. Νοσταλγός και εμπνευσμένος αναβιωτής της ψυχεδελικής σκηνής ο κατά κόσμον Alex Gundlach βάζει κι αυτός ένα χεράκι για το αυξημένο ενδιαφέρον που παρουσιάζει τον τελευταίο καιρό η νεοψυχεδελική σκηνή και από τις δύο πλευρές του Ατλαντικού. Στο βιογραφικό του θα υπογραμμίζαμε με φλουό κίτρινο χρώμα την Σαν Φρατζισκανή του βάση σαν εχέγγυο ψυχεδελοσύνης και το άλμπουμ Safe as milk replica, (αφιερωμένο αποκλειστικά στον Captain Beefheart) σαν απόδειξη καλού γούστου.

Ο Al Lover επισκέπτεται την Ελλάδα για δύο εμφανίσεις σε Λάρισα και Θεσσαλονίκη στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής του περιοδείας και ρίχνει μια ματιά στην κορυφή του παγόβουνου της δισκοθήκης του... Ε.Γ.

Τα 10 κορυφαία άλμπουμ του Al Lover και γιατί και τα λοιπά...

10 NWA - Straight Outta Compton
Αυτός ο δίσκος ήταν ένας από τα πρώτα ραπ άλμπουμ που άκουσα ποτέ. Άλλαξε το παιχνίδι για μένα, όταν ήμουν απλά ένα νεαρό παιδί που εντυπωσιαζόταν εύκολα άνοιξε το μυαλό μου σε ιδέες όπως εξέγερση, σεξ, φυλετικές σχέσεις στις ΗΠΑ κι άλλα τέτοια χοντρά κόλπα σε μία πολύ μικρή ηλικία. Δεν μπορώ να πω αν κάτι τέτοιο είναι καλό ή όχι μα μου άνοιξε τα μάτια. Για ένα παιδί των 10-11 ήταν μνημειώδες. Πιστεύω επίσης ότι όλη αυτή η απαγόρευση της εποχής με τη γονική προειδοποίηση στο εξώφυλλο κι όλα αυτά τον έκανε ακόμη πιο γοητευτικό. Η πλευρά του να είναι τόσο ταμπού τον έκανε ελκυστικό. Τώρα είναι ένας τέτοιος δίσκος, αλλά τότε ήταν ριζοσπαστικός και τρελός.

9 Fugazi - 13 Songs
Μεγαλώνοντας και κάνοντας σκέιτμπορντ μου ασκούσε πάντοτε επίδραση οτιδήποτε είχε να πει περί μουσικής το περιοδικό Thrasher. Κάθε φορά που έγραφαν κάτι που είχε σχέση με το punk ή το hip hop έπρεπε να πάω να το βρω στο δισκάδικο και να το τσεκάρω. Αυτό με οδήγησε σε πολλές ανακαλύψεις και με εξέθεσε σε πολλές ιδέες από πολλά διαφορετικά μουσικά είδη τότε. Αυτός ήταν ένας από τους δίσκους που με κόλλησε στο punk, περισσότερο ή λιγότερο επειδή με οδήγησε να ανακαλύψω την hardcore σκηνή της Washington DC που προϋπήρχε. Σε ότι αφορά στο αν μου αρέσουν οι Fugazi, πάντα θα μου αρέσουν οι Minor Threat περισσότερο αλλά αυτοί ήταν σαν την πόρτα που με οδήγησε στα σκληρότερα ναρκωτικά. Και με τα σκληρότερα ναρκωτικά εννοώ το straight edge punk, χα!

8 The Oh Sees - Dog Poison
Αυτό εδώ είναι ένα ακόμη άλμπουμ που άλλαξε το παιχνίδι, απ' όταν άκουσα τι σκάρωναν οι Thee Oh Sees κατόπιν της μετακόμισής μου στο Σαν Φρανσίσκο δεν υπήρχε πισωγύρισμα. Δεν είχα ακούσει ποτέ τους Coachwhips ή οτιδήποτε παρόμοιο, κι άκουγα μπόλικο garage rock πριν ανακαλύψω την μπάντα μα είχαν κάτι τόσο γαμημένα διαφορετικό που ήταν δύσκολο να τους αρνηθείς. Αυτός είναι ένας από τους δίσκους που ο John Dwyer είναι ολομόναχος να κάνει τον απόλυτο weirdo, όχι όσο βαρύς είναι σε κάποιους άλλους δίσκους του, μα νομίζω ότι είναι ο αγαπημένος μου από εκείνη την περίοδο. Σκέτο lo-fi, άσχημο καταπληκτικό rock 'n' roll. Οι Thee Oh Sees είναι η καλύτερη μπάντα στον κόσμο αυτή τη στιγμή αν με ρωτήσεις.

7 Raekwon - Only Built 4 Cuban Linx
Τι περισσότερο μπορεί να ειπωθεί γι' αυτόν το δίσκο που δεν έχει ήδη ειπωθεί. Πρόκειται για έναν από τους 10 κορυφαίους rap δίσκους που ηχογραφήθηκαν ποτέ. Απ' το ξεκίνημα μέχρι το τέλος (των ενδιαμέσων σκετς συμπεριλαμβανομένων) είναι απίστευτος. Τα beats εδώ είναι μερικά από τα καλύτερα του RZA και μέχρι σήμερα ακόμη πασχίζω να μιμηθώ τον ήχο. Είναι τόσο στοιχειωτικά και creepy και έστρωσε εντελώς το δρόμο για τον Raekwon και τον Ghostface Killah να κάνουν ορισμένες από τις καλύτερες Νεοϋορκέζικες διηγήσεις από την εποχή του Slick Rick. Wow μέχρι και σήμερα κάθε φορά που ακούω αυτόν το δίσκο είναι ανάγκη να σταματήσω ότι κάνω και να ακούσω. Είναι απίστευτος. Ζηλεύω οποιονδήποτε έχει ακόμη την κανονική μωβ κασέτα.

6 The Seeds - The Seeds
Όταν άκουσα πρώτη φορά το "I Can't Seem To Make You Mine" των Seeds έπρεπε να αποκτήσω το βινύλιο, μου πήρε κάμποσα χρόνια αλλά ήρθε στο δισκάδικο rooky ricardo's όπου δουλεύω τώρα στην lower height στο Σαν Φρανσίσκο (διαφήμιση!). Ήταν πριν δουλέψω εκεί, όταν ακόμη τους βοηθούσα στο μαγαζί από καιρό σε καιρό. Θυμάμαι ήταν μια μεγάλη στοίβα καινούργιων ροκ δίσκων που τους έβαζαν τιμές και τους κοιτούσα κι όταν έφτασα σ' εκείνον τα έκανα σχεδόν επάνω μου! Έφαγα κόλλημα που τον βρήκα με τον τρόπο αυτό. Είχε ήδη επανεκδοθεί αλλά να βρω μία αυθεντική κόπια μου φαινόταν απίστευτο. Ακόμη και σήμερα ίσως είναι η πιο υπέροχη φορά που ανακάλυψα ένα δίσκο. Μπορώ να ακούσω αυτό το άλμπουμ σε επανάληψη για μέρες. Ο ήχος αυτού του πράγματος είναι τόσο cool, που κάποτε ηχεί σχεδόν σαν country δίσκος. Η φωνή του Sky Saxon μου θυμίζει τόσο πολύ εκείνη του Hank Williams Sr.

5 Waylon Jennings - Best Of Waylon Jennings
Θυμάμαι ο πατριός μου μού χάρισε αυτό το δίσκο για τα Χριστούγεννα κάποια χρονιά. Ήξερε ότι μου άρεσε ο Johnny Cash και κάποια άλλα παλιά country κι έτσι αποφάσισε να με βάλει στο παιχνίδι με αυτό ξανά, αλλαγή παιχνιδιού, χα! Ήταν σαν μια country που δεν είχα ακούσει ποτέ πριν. Η φωνή του Waylon και η δουλειά του στην κιθάρα δεν έχει ταίρι μέχρι σήμερα. Αυτό το άλμπουμ είναι εκείνο που με έκανε να θέλω να προχωρήσω και να ψάξω την παλιότερη country και το honky tonk, μέχρι τελικά να πάω ακόμη πιο πίσω και να ανακαλύψω τον απίστευτο κόσμο του rockabilly, στον οποίο ήμουν αταλάντευτα ενάντια για κάποιον ηλίθιο λόγο (ντρέπομαι που το παραδέχομαι τώρα, χα!). τέλος πάντων, ο Waylon είναι βασιλιάς, χωρίς πλάκα.

4 New York Dolls - New York Dolls
Αυτοί οι τύποι είναι οι νονοί του punk (προφανώς ο Lou Reed είναι ο βασιλιάς, αλλά θα φτάσουμε κι εκεί σε λιγάκι). Ο ήχος αυτού του δίσκου είναι απίστευτος. Τόσο ωμός και σιχαμένος. Μισούσα αυτό το δίσκο όταν τον πρωτοπήρα, τον αγόρασα στο Static Age από εκεί που κατάγομαι, στο Asheville της Βόρειας Καρολίνας. Το φιλαράκι μου ο Joel που είχε το μαγαζί μου τον σύστησε λόγω του ενδιαφέροντός μου στο πρώιμο νεοϋορκέζικο punk. Του είπα "τι είναι αυτή η ηλίθια μίμηση των Rolling Stones;". Σούπερ βαρετοί!!!! Μου πήρε τρία χρόνια να επιστρέψω και να τον καταλάβω. Όταν με χτύπησε, με χτύπησε δυνατά. Τι γαμημένο τέρας για rock 'n' roll δίσκος, το πέτυχαν στο κεφάλι μ' αυτόν. Τόσο αγνό στην ιδέα του rock 'n' roll.

3 The Gories - House Rockin'
Όταν το πρωτάκουσα αυτό, δεν μπορούσα να περιμένω να το αποκτήσω. Πρόκειται για τον μοναδικό δίσκο που αγόρασα ποτέ από το e-bay. Έπρεπε να τον πάρω. Μου τον έστειλαν από το Λονδίνο και πλήρωσα πάρα πολλά γι' αυτόν μα τα άξιζε όταν άρχισε να γυρίζει στο πικάπ. Χριστέ και Κύριε, πόσο ροκ δίσκος. Παίζω ακόμη το "I Think I've Had It" κάθε φορά που είμαι dj. Η διασκευή τους στο Hidden Charms είναι καταπληκτική επίσης, όντως παρόμοια με την εκτέλεση του Link Wray που είναι η καλύτερη (συγγνώμη Howling Wolf, το ξέρω ότι είναι ιεροσυλία) τόσο ρόκερ από την αρχή μέχρι το τέλος. Είχα την τύχη να δω τους Gories ζωντανά στο Σαν Φρανσίσκο λίγα χρόνια παλιότερα και ήταν ένα από τα καλύτερα σόου που έχω δει ποτέ.

2 The Brian Jonestown Massacre - Thank God For Mental Illness
Διάλεξα αυτόν το δίσκο λόγω του ότι μου άνοιξε τα μάτια στους Rolling Stones και το υλικό τους που προέρχεται από τα τέλη των 60's μέχρι τις αρχές των 80's και που είναι πραγματικά εξαιρετικό. Πριν ακούσω το "Thank God For Mental Illness" ήμουν μεγαλύτερος φαν της πρώτης φάσης των Stones, αγνή r&b μίμηση, και δεν ήταν παρά μετά που άκουσα αυτό το άλμπουμ που "έπιασα" την ιδέα των κατοπινών δίσκων τους από το Beggar's Banquet και μετά. Επίσης, το country rock γενικότερα. Πάντοτε εκτιμούσα τις country κιθάρες, μα αυτός ο δίσκος με εισήγαγε στο να εκτιμήσω μπάντες όπως οι Flying Burrito Brothers, James Gang, οι μεταγενέστεροι Byrds, o Neil Young και οι δίσκοι του με τους Crazy Horse και τέτοια πράγματα, που σ' αυτή τη φάση της ζωής μου είναι τα αγαπημένα μου να ακούω. Θα πρέπει να παραδεχτώ, ακόμη και κανένα δύο τραγούδια των Eagles μου ακούγονται καλά αυτές τις ημέρες που λίγα χρόνια πριν, θα χαστούκιζα τον εαυτό μου που έκανε μια τέτοια απρεπή σκέψη.

1 Aceyalone - Book Of Human Language
Αυτός ο δίσκος είναι ένας από τους καλύτερους θεματικούς που γράφτηκαν ποτέ. Ο Aceyalone θα είναι πάντα ένας από τους καλύτερους ράπερ. Τόσο απίστευτος mc και την παραγωγή στο άλμπουμ μέχρι και σήμερα προσπαθώ να την πλησιάσω. Σεβασμό στον Mumbles. Δεν είναι ο πιο αγαπημένος μου δίσκος σε καμία περίπτωση, αλλά στο γυμνάσιο τον άκουγα ασταμάτητα. Είχα επίσης μια εμπειρία κάποτε όταν ήμουν 16 στις απόκριες όπου πήρα acid και για κάποιο λόγο άρχισα να προσέχω την δυαδική φύση της ζωής, και με έστειλε σε κάτι που μπορώ μόνο να περιγράψω σαν το πώς κατά πάσα πιθανότητα αισθάνεσαι όταν αγγίζεις τη νιρβάνα, με πλήρη κατανόηση του πως λειτουργεί η υφήλιος. Βρισκόμουν σε ευφορική κατάσταση που με έβαλε σε συμφωνία με τη θεϊκή συνείδηση και κάθε τι από εδώ έως την αιωνιότητα. Βίωσα τη συνάντηση των δύο αρχών της ζωής κάθε δευτερόλεπτο του ταξιδιού και παρέμεινα σ' αυτή την αδιάκοπη κατάσταση "διαφώτισης". Πήγα σπίτι και έπαιξα το τραγούδι "Balance" από αυτό το δίσκο αδιάκοπα ολόκληρη τη νύχτα και παρέμεινα σ' αυτή την αφάνταστα έντονη, όμορφα πνευματική κατάσταση απόλυτης αρμονίας με όλα μέχρι που αποκοιμήθηκα. Ήταν η πιο δυναμική, ουσιαστική εμπειρία που είχα στη ζωή μου μέχρι τώρα. Επομένως ναι, εύσημα στον Aceyalone.

Τιμητικές αναφορές

Spacemen 3 - Sound Of Confusion
The Byrds - Sweetheart Of The Rodeo
The Rolling Stones - Sticky Fingers
The Velvet Underground - όλες οι ηχογραφήσεις τους
The Stooges - The Stooges
όλες οι ηχογραφήσεις από τις ετικέτες Studio 1 και Trojan Records
κάθε προπολεμικής εποχής ηχογράφηση των delta blues (αυτή είναι η πιο σημαντική μουσική στον κόσμο)