10 συγκροτήματα που διαμόρφωσαν το καλιφορνέζικο πρότυπό μου

Έχω, όπως και η υπόλοιπη μπάντα, έναν ιδιαίτερο και άκρως νοσταλγικό συναισθηματικό δεσμό με την πολιτεία που ζω, την Καλιφόρνια. Στο μυαλό μου, η πολιτεία μας είναι πολλά διαφορετικά κλίματα και τόποι, δεκαετίες και καλλιτεχνικά κινήματα, κοινωνικές περιστάσεις και άνθρωποι. Παραθέτω δέκα από τις μπάντες που θεωρώ ως πεμπτουσία της Καλιφόρνιας, των οποίων η μουσική, το ύφος, ο τρόπος ζωής και η αγάπη για την πολιτεία που ζήσαμε και ζούμε όλοι, διαμόρφωσαν (αυτό που αποκαλώ) το καλιφορνέζικο πρότυπό μου - Miles Michaud (vocals, guitar).

Χωρίς αξιολογική σειρά:

Love - Την εποχή που αγόρασα το άλμπουμ "Forever Changes", ήμουν 17 ή 18 ετών, μόλις είχα αγοράσει το πρώτο μου αυτοκίνητο και μου είχε γίνει εμμονή να οδηγώ τα 20 χιλιόμετρα απ' το σπίτι μου προς τις πιο σημαντικές περιοχές του Λος Άντζελες - Hollywood, Downtown, Silverlake, Hollywood Hills, Laurel Canyon, Topanga Canyon. Το "Forever Changes" ήταν το soundtrack αυτών των εξερευνήσεων. Για μένα οι Love είναι απόλυτα Καλιφορνέζοι - ανακάτευαν τη φολκ του παρελθόντος, τη βρετανική εισβολή του τότε παρόντος και την ψυχεδέλεια του μέλλοντός τους, με έναν όμορφο, μοναδικό και πολυπολιτισμικό τρόπο που τώρα μου φαίνεται εντελώς καλιφορνέζικος.

The Byrds - Εφεύραν τον ηλεκτρικό φολκ ήχο και είναι ίσως η μπάντα που βρίσκεται πιο κοντά στην Καλιφόρνια που αγαπώ. Με γοήτευε πάντα η ικανότητά τους να συνδυάζουν τη βρετανική εισβολή με τη φολκ, αλλά και με την country & western. Αποτελούσαν μέρος της σκηνής του Laurel Canyon, όπως οι Love, και ήταν αυτοί που έσπρωξαν τον Arthur Lee να προχωρήσει πέρα απ' το rhythm and blues και να ενστερνιστεί τον ηλεκτρικό ήχο που προωθούσαν εκείνοι. Παρά τις αλλεπάλληλες αλλαγές στη σύνθεσή τους κατά τη διάρκεια της καριέρας τους, η φιλοσοφία τους ήταν πάντοτε συνεπής και η μουσική τους μ' έκανε να εκτιμήσω όχι μόνο τον πολιτιστικό πλούτο του Λος Αντζελες, αλλά και τις φυσικές και τις γεωγραφικές ομορφιές του.

Thee Midnighters - Το 1961, ο Kent MacKenzie έφτιαξε μια ταινία με τίτλο "Οι εξόριστοι", στην οποία παρουσίαζε λεπτομερώς τις εμπειρίες των αυτοχθόνων του δήμου Bunker Hill στο L.A., εκείνη την εποχή. Δεν κυκλοφόρησε ποτέ ευρέως, μόνο σε τοπικές προβολές μπορούσες να τη δεις. Πολύ πρόσφατα βγήκε σε DVD. Η ταινία παρουσίαζε από πρώτο χέρι την κουλτούρα της καρδιάς του Λος Αντζελες στα τέλη των 50ς και αρχές 60ς, την εποχή δηλαδή της ακμής των Midnighters. Ήταν Μεξικάνοι και όχι λευκοί Αμερικανοί, παρ' όλα αυτά κατέλαβαν ένα πολιτιστικό χώρο που ανήκε σε ανώτερες τάξεις, και μπόρεσαν να οικειοποιηθούν την κουλτούρα του τρίπτυχου "αυτοκίνητα - rock'n'roll - πάρτι" με το δικό τους μοναδικό τρόπο. Πολλά κομμάτια τους είναι τραχιά, δυναμικά, ζωντανά δείγματα ενός πιο χαμηλότονου rock'n'roll, που παιζόταν στην άλλη πλευρά της πόλης, εκείνη την εποχή.

The Flying Burrito Brothers - Στην αρχική τους σύνθεση συμμετείχε ο αξεπέραστος Gram Parsons, ο οποίος έκανε ένα σύντομο πέρασμα κι απ' τους Byrds` συγκεκριμένα, στο άλμπουμ τους "Sweetheart Of The Rodeo" που θεωρείται ορόσημο για την κάντρι. Οι Flying Burrito Brothers είναι για μένα το καλύτερο παράδειγμα κάντρι της Καλιφόρνια. Ο ίδιος ο Parsons τη χαρακτήριζε "Cosmic American Music" και ίσως αυτός ο χαρακτηρισμός της αρμόζει, αν κι εγώ τη βρίσκω απόλυτα καλιφορνέζικη. Η Καλιφόρνια είναι μια δυτική πολιτεία, η οποία παρότι αναπτύχθηκε ταχύτερα από τις άλλες δυτικές πολιτείες της ενδοχώρας - Αριζόνα, Νεβάδα κλπ - διατηρεί ακόμα, σε πολλούς τομείς, μια παραμεθόρια νοοτροπία. Συνδυάστε την με τη χίπικη νοοτροπία που γεννήθηκε σε μέρη όπως το Σαν Φρανσίσκο και το Laurel Canyon, και έχετε αυτό που για μένα είναι η βάση του ήχου των Flying Burrito Brothers. Ο Gram Parsons πέθανε στο Joshua Tree, ιερό ενεργειακό σημείο στην έρημο, κάνα-δυο ώρες ανατολικά του Los Angeles, και όταν η οικογένειά του προσπάθησε να στείλει το πτώμα του στην πατρίδα του, στην ανατολική ακτή για να ταφεί, οι φίλοι του απ' το Los Angeles το έκλεψαν στο αεροδρόμιο και το μετέφεραν πάλι στο Joshua Tree όπου το έκαψαν σε μια συμβολική τελετή. Ένας θρύλος που θα ήθελα να έχω δει ζωντανό.

The Seeds - Διαφημίστηκαν σαν "η απάντηση της Αμερικής στους Rolling Stones", και παρότι δεν πλησίασαν ποτέ τη φήμη ή τα πλούτη των εγγλέζων ομολόγων τους, κατάφεραν να συνδυάσουν το τραχύ γκαράζ ροκ των πρώιμων Stones με ένα χαλαρό cool καλιφορνέζικο swing, δημιουργώντας έναν ήχο που ήταν ευχάριστος και τραχύς συγχρόνως - κάτι που κι εμείς σαν μπάντα και σαν άτομα φιλοδοξούσαμε ανέκαθεν να δημιουργήσουμε. Μεγάλη επιρροή για όλους μας. Πριν από μερικά χρόνια, διοργάνωσα ένα μικρό φεστιβάλ στο Λος Αντζελες και προσπάθησα να κλείσω τον Sky Saxon - τον αρχηγό τους - για να παίξει. Τα λεφτά όμως δεν έφταναν και ήταν κρίμα γιατί πέθανε λίγους μήνες αργότερα. Αν το 'ξερα, θα είχα κάνει τα αδύνατα δυνατά για να εξασφαλίσω τα αναγκαία κεφάλαια.

Gun Club - Οι Gun Club αντιπροσωπεύουν μια διαφορετική πλευρά του Λος Αντζελες απ' ό,τι οι άλλοι μουσικοί και τα συγκροτήματα αυτής της λίστας` μια πλευρά που δεν υστερεί σε βαρύτητα ή επιρροή. Στα '80ς, το Λος Αντζελες ήταν μια πόλη βρομερή, διεστραμμένη, γεμάτη ναρκωτικά, και κανείς δεν ενσάρκωνε καλύτερα αυτό το πνεύμα από τον Jeffrey Lee Pierce, τον αρχηγό τους. Ο Pierce ήταν πρόεδρος του fan club των Blondie στο Los Angeles, πριν φτιάξει τη μπάντα, και προσωπικά νιώθω ότι η μουσική του - ιδιαίτερα οι βασανισμένοι στίχοι και η βροντερή, πολεμική εκφορά τους - είχε πολύ περισσότερη προσωπικότητα από όση είχαν οι Blondie. Ακούγοντας το "Jack On Fire" καθώς οδηγώ στο Hollywood τη νύχτα, μεταφέρομαι σε μια διαφορετική εποχή - και παρότι χαίρομαι που δεν την βιώνω, είμαι ευγνώμων που μπορώ να αντλώ επιρροή (θετική ή αρνητική) απ' αυτήν.

Eden Ahbez - Πριν σκάσει το κίνημα των χίπις στην Καλιφόρνια στα μέσα των '60ς, υπήρξε ένα γερμανικό κίνημα το οποίο ξεκίνησε στα τέλη του 1800` ονομαζόταν Der Wandervogel, και εστίαζε στην παραδοσιακή γερμανική φολκ, την ενθάρρυνση της ερασιτεχνικής μουσικής, και έδινε έμφαση στην υγιεινή διατροφή - κυρίως στη χορτοφαγία - όπως και στον ελεύθερο έρωτα. Όταν αυτοί οι Γερμανοί άρχισαν να μεταναστεύουν στις Ηνωμένες Πολιτείες την εποχή του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, έφεραν μαζί τους αυτή τη νοοτροπία, ανοίγοντας μαγαζιά υγιεινής διατροφής, προπαγανδίζοντας μια ζωή με αυτάρκεια και χορτοφαγία, και εν γένει τον ελεύθερο τρόπο ζωής που εξελίχθηκε κάποια στιγμή στο κίνημα του χιπισμού στην Καλιφόρνια. Ο Eden Ahbez ενστερνίστηκε από πολύ νωρίς αυτό τον τρόπο ζωής και τη δεκαετία του '40, ζούσε με τη μικρή του οικογένεια σε μια πρωτόγονη κατασκήνωση κάτω από το δεύτερο "L" της διάσημης επιγραφής "Hollywood"` εκεί, καλλιεργούσαν τα δικά τους τρόφιμα και επισκέπτονταν πολύ σπάνια την πόλη που αναπτυσσόταν κάτω απ' την κατασκήνωσή τους. Έγραψε και ένα τραγούδι με τίτλο "Nature Boy", το οποίο κατάφερε να δώσει ο ίδιος προσωπικά στον Nat King Cole, που το έκανε μεγάλη επιτυχία. Ο Ahbez διατεινόταν ότι το εμπνεύστηκε από το ρυθμό και τη μελωδία του τραγουδιού "By the mists of the California mountains", και είναι αυτή η αίσθηση που επηρέασε περισσότερο το καλιφορνέζικο πρότυπό μου. Παρότι απείχε λιγότερο από ενάμισι χιλιόμετρο από την καρδιά του πολιτισμού, ο Ahbez βρήκε γαλήνη και έμπνευση στα βουνά που περιβάλλουν το Λος Αντζελες - τον τόπο από τον οποίο αντλούμε όλοι έμπνευση. Ένα από τα ωραιότερα χαρακτηριστικά της Καλιφόρνιας - και του Λος Άντζελες, ειδικότερα - είναι ότι σε ελάχιστο χρόνο, μπορεί κανείς να βρεθεί από το θορυβώδες κέντρο της πόλης στις παρθένες ακτές, στα ήρεμα χιονοσκέπαστα βουνά, στην καυτή έρημο ή στους δροσερούς καταπράσινους λόφους. Παντού γύρω μας υπάρχει φύση, αρκεί να βρούμε το χρόνο να την εκτιμήσουμε και να έρθουμε σε επαφή μαζί της.

The Beach Boys - Μόνο ο Dennis ήταν surfer, και το παραλιακό λαϊφστάιλ ήταν σε μεγάλο βαθμό επινόηση της εταιρείας και των μάνατζερ, παρ' όλα αυτά οι Beach Boys έχουν ταυτιστεί - στο μυαλό μου και στα μυαλά εκατομμυρίων ανθρώπων σ' όλο τον κόσμο - με τη Νότια Καλιφόρνια. Αυτοκίνητα, κορίτσια, ήλιος, σερφ και ανέμελη ζωή: είναι όλα εκεί και οι Beach Boys τα περιγράφουν τέλεια στο "Surf's Up!" το "Pet Sounds" ή το "Smile". Η ιστορία τους είναι η ιστορία των αγοριών της Νότιας Καλιφόρνιας: μεγάλωσαν μ' αυτή την κουλτούρα, αλλά όπως όλοι μας έχασαν την αθωότητά τους και έγιναν άνδρες υπό την επιρροή του πολιτιστικού πλούτου και του ανταγωνιστικού τρόπου ζωής του Los Angeles. Πιθανότατα το απόλυτα καλιφορνέζικο συγκρότημα, οι Beach Boys, υπό την καθοδήγηση του Brian Wilson, διηγήθηκαν στον κόσμο την ιστορία της Νότιας Καλιφόρνιας μ' έναν τρόπο που ενώ ξεκίνησε κακόγουστα ή ανόητα, εξελίχθηκε τόσο πολύ αισθητικά, ώστε έφτασε να εμπνέει δέος και ζήλια σε τύπους σαν τον John Lennon και τον Mick Jagger, μεταξύ πολλών άλλων. Κανείς δεν έφτασε ποτέ τα φωνητικά των Beach Boys, και αμφιβάλω αν θα τα καταφέρει ποτέ.

Cooley Munson - Προερχόμενοι απ' τη Santa Barbara - που υπήρξε για χρόνια μια κοιμισμένη κοινότητα καλλιτεχνών και ψαράδων, δυο ώρες βόρεια του Λος Αντζελες - οι Cooley Munson είναι αναμφίβολα οι λιγότερο γνωστοί μουσικοί αυτής της λίστας. Κι εγώ πρόσφατα άκουσα τη μουσική τους, αλλά μου θύμισε αυτόματα τους ομιχλώδεις λόφους πάνω απ' τη Santa Barbara και μια παλιά, υπανάπτυκτη Καλιφόρνια, όπου η αμερικάνικη δύση συναντά τον Ειρηνικό` ένας ιερός τόπος που κατοικούνταν από ιθαγενείς Αμερικανούς για αιώνες, και μόνο πρόσφατα αναπτύχθηκε απ' το δυτικό πολιτισμό. Είναι το ιδανικό σάουντρακ όταν οδηγείς στον Pacific Coast Highway μια δροσερή, ομιχλώδη μέρα. Κυκλοφόρησαν μόνο ένα άλμπουμ, αλλά ο καθένας έχει προσωπικές κυκλοφορίες που είναι λιγότερο σημαντικές από το αποτέλεσμα της συλλογικής προσπάθειας.

Rain Parade - Οι Rain Parade ήταν από τα συγκροτήματα του Paisley Underground - ενός κινήματος που άνθισε στο Λος Άντζελες από τις αρχές ως τα μέσα των '80s. Όταν τους πρωτάκουσα, συνειδητοποίησα ότι σε κάθε δεκαετία, ανεξαρτήτως όσων συνέβαιναν στο mainstream, υπήρχε πάντοτε μια μειοψηφία που εκτιμούσε ένα στοιχείο το οποίο υφίσταται μόνο σε συγκεκριμένα είδη μουσικής - ένα στοιχείο που εμάς, ως συγκρότημα, μας ενδιέφερε να συνεχίσουμε. Είναι δύσκολο να ορίσει κανείς ποιο είναι το στοιχείο αυτό, αλλά περιλαμβάνει αναμφίβολα μια εκτίμηση για όσα προηγήθηκαν` την ιστορία του rock and roll, την ιστορία του ηχογραφημένου ήχου, την ιστορία των τοπικών και παγκόσμιων πολιτισμών. Οι Rain Parade το έκαναν αυτό στο Los Angeles το 1981, μαζί με άλλα γκρουπ του Paisley Underground, όπως οι Dream Syndicate, οι Bangles και οι Mazzy Star, εκτός άλλων. Αυτή η συνειδητοποίηση μ' έκανε να εκτιμήσω ακόμα πιο έντονα το Λος Άντζελες και τους κατοίκους του, που έχουν βαθιά επίγνωση του πολιτισμού και της ιστορίας της περιοχής. Επίσης, μου ενέπνευσε την ανάγκη να σκάψω βαθύτερα στην ιστορία για να κατανοήσω καλύτερα το παρόν και να μάθω πώς να διαμορφώσω το μέλλον μου. Το συγκρότημά μας είχε την τύχη να παίξει σε μια συναυλία των Rain Parade που επανασυνδέθηκαν πρόσφατα, και να μιλήσει μαζί τους για τους παλιούς καιρούς, τους νέους καιρούς, για το πόσο έχουν αλλάξει τα πράγματα, και για το πώς, παρά τις διαφορές αυτές, υπάρχει ακόμα μια μειοψηφία που εκτιμά την ιστορία, το παρελθόν, κι αυτό δεν θα πάψει ποτέ να συμβαίνει.