Δέκα δίσκοι που θα ακούγαμε non-stop στο touring van

Don Caballero - American Don (2000)
Διονύσης: Όταν πρωτοπήρα το δίπλωμα οδήγησης μου και ξεκίνησαν τα πρώτα road trips ήταν ο δίσκος που ενστικωδώς διάλεξα για να τα συνοδεύει μουσικά. Επομένως στο μυαλό μου εκτός απο έναν από τους δίσκους που δεν θα σταματήσω πότε να αγαπώ, είναι my go-to όταν πρόκειται για οδήγηση μεγάλων αποστάσεων. Fun Fact: με λίγο ψάξιμο στο web μπορείτε να βρείτε ένα απολαυστικό tour diary που περιγράφει τις τελευταίες ημέρες της μπάντας πριν την διάλυση τους εν μέσω tour για την προώθηση του 'American Don (The Final Dark Days of Don Caballero by Fred Weaver)'
 
Death - Leprosy (1988)
Διονύσης: No introduction needed, και οι τέσεερις μας λατρεύουμε τους Death και ιδιαίτερα τον συγκεκριμένο δίσκο. Ότι πρέπει για ένα δυνατό pick me up, ιδιαίτερα αν είσαι για ώρες κολλημένος μέσα σε ένα van και η κούραση αρχίζει να στα σκάει με διαφόρους τρόπους. Fun times all around!  

Sweep The Leg Johnny -  Going Down Swingin' (2002)
Διονύσης: Εγκληματικά underrated δίσκος από τα αμερικανικά early 00s για τον οποίο ξανανακαλύπτω την αγάπη μου τους τελευταίους μήνες, δυστυχώς με την αφορμή ότι ο τραγουδιστής και σαξοφωνίστας τους, ο Steve Sostak, έφυγε πρόσφατα απο τη ζωή. Πρόκειται για μπάντα η οποία back in the day ζούσε και έχτιζε το fanbase της στο δρόμο τουράροντας ασταμάτητα συνδυάζοντας απίστευτο diy work ethic με απόλυτα χαοτικά και γεμάτα ενέργεια shows. Λόγω του θαυμασμού μου για το attitude τους towards touring και φυσικά την μουσική τους, θεωρώ ότι το tour van είναι το τέλειο μέρος για να ακουστούν.

1000mods - Super Van Vacation (2011)
Σπήλιος: Αρχικά μιλάμε για έναν δίσκο που μόνο ο τίτλος φωνάζει περιοδεία με van. Δεύτερον μιλάμε για έναν δίσκο σταθμό για την εγχώρια underground σκηνή καθώς εδραίωσε στα 10's το stoner στην Ελλάδα, αλλά άνοιξε και τον δρόμο για να ξεπεταχτούν πάρα πολλές νέες μπάντες. Από κει κι έπειτα οι 1000mods (έχοντας και μια προσωπική σχέση μαζί τους λόγω καταγωγής) μέσα από το συγκεκριμένο album αποτέλεσαν έναν βασικό λόγο για τον οποίο ορισμένοι από εμάς παίζουμε μουσική και προσδοκούμε να την διαδώσουμε εκτός των στενών ορίων της Αθήνας αλλά και της Ελλάδας γενικότερα.

DIIV - Is There is Are (2016)
Σπήλιος: Το συγκεκριμένο album έχει συνοδεύσει πάρα πολλά ταξίδια μου. Είναι γενικά ένας πολύ ταξιδιάρικος δίσκος, φοβερές συνθέσεις και πολύ ground breaking για το είδος όταν κυκλοφόρησε, και ίσως και με αυτόν οι DIIV να εδραιώθηκαν ως μια από τις πιο αξιόλογες shoegaze μπάντες. Επίσης θα κολλούσε τέλεια στο ταξίδι του γυρισμού στα σπίτια μας και ιδανικά σε συνδυασμό με ηλιοβασίλεμα και ένα δροσερό αεράκι να βαράει τις μούρες μας.

MÖTÖRHEAD - Ace of Spades (1980)
Δημήτρης: Ο δίσκος αυτός δεν νομίζω να χρειάζεται κάποια σύσταση. Ορόσημο για τον κόσμο της ροκ και όχι μόνο, καθώς η αλητεία, τα γκάζια και η αίσθηση ότι βρίσκεσαι πάνω σε μια μηχανή οδηγώντας στο άγνωστο με τον αέρα στα μαλλιά σου (ό,τι έχει μείνει τέλος πάντων), ενώ είσαι στο σαλόνι σου, δημιουργούν μια αίσθηση περιπέτειας. Το άλμπουμ αυτό έχει μέσα βέβαια το αυτοαναφορικό "We are the road crew". Ένα τραγούδι το οποίο μέσα σε 3:09 λεπτάκια έχει χαρίσει την απόλυτη ταύτιση. Γνωριμίες, ποτά, κυνήγι θησαυρού για να βρεις το ξενοδοχείο, ατυχίες, καινούριες λέξεις και άλλα πολλά. Αναπόφευκτα γίνεται το soundtrack ενός τουρ.

Σπύρος Ζαγοραίος - Ο Χρυσός Δίσκος του Ζαγοραίου (1979)
Δημήτρης: Πολύ προσωπική επιλογή. Πάντα υπήρχε ένα CD ή κασσέτα στο αυτοκίνητο όταν πηγαίναμε διακοπές με τους γονείς μου. Η "Προσευχηηηηηηηή" με έχει συνοδέψει στις καλύτερες διαδρομές.

SURFING - Deep Fantasy (2012)
Δημήτρης: Vaporwave. Ωραίο ξεχασμένο (λίγο) με νοσταλγικά χρώματα.Το άλμπουμ πολύ εύκολα (διαφέρει από άνθρωπο σε άνθρωπο) σε τοποθετεί σε έναν highway με τον ωκεανό στα αριστερά και τον ήλιο κόκκινο να χρωματίζει τον ορίζοντα. Ό,τι πρέπει για απογευματινές διαδρομές. Και κοστούμι Miami Vice. Γιατί όχι;

teen suicide - It's the Big Joyous Celebration, Let's Stir the Honeypot (2016)
Αλέξανδρος: Μου αρέσει στην διαδρομή του 'πήγαινε' να κλαίω.

The Hotelier - Home, Like No Place Is There (2014)
Αλέξανδρος: Μου αρέσει στην διαδρομή του γυρισμού να κλαίω με λυγμούς.

Οι commuter ξεκίνησαν ως μουσικό project του Διονύση Κουταβά (φωνητικά/κιθάρα) στην Αθήνα του 2019 με βασική επιρροή τον post-punk ήχο της σκηνής του Καναδά αλλά και το νέο ρεύμα του Ηνωμένου Βασιλείου. Τον Οκτώβριο του 2021 το project απέκτησε μορφή full band, με την προσθήκη των Δημήτρη Κουτσούλη (ντραμς), Σπήλιου Κάκκα (μπάσο) και Αλέξανδρου Κολοκυθά (κιθάρα) και έκτοτε πραγματοποιεί εμφανίσεις τόσο στην Αθήνα και τις πόλεις της επαρχίας αλλά και στο εξωτερικό (Ουγγαρία, Τουρκία), έχοντας μοιραστεί την σκηνή με σημαντικά εγχώρια (The Steams, Deaf Radio) και ξένα ονόματα (Unschooling, SONS, Dry Cleaning, Protomartyr).Το ομώνυμο ΕΡ της μπάντας κυκλοφόρησε τον Ιανουάριο του 2023 σε ψηφιακή μορφή και κασέτα από την Bitter Tea Records, ενώ ο επερχόμενος full-length δίσκος τους θα κυκλοφορήσει μέσα στο 2024 σε ψηφιακή μορφή και βινύλιο. Η φωτογραφία είναι του Αργύρη Λιόση.

Οι commuter ξεκινούν τα live τους για το 2024 με το πρώτο μέρος του ελληνικού τουρ που θα πραγματοποιηθεί τον Απρίλιο. [06.04 – ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ - γιαπί (w/ GRACE) - 12.04 – ΑΘΗΝΑ – ROMANTSO (w/ messier13) - 13.04 – ΚΟΡΙΝΘΟΣ – ΤΒΑ - 26.04 – ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΗ – ASTORIA BILLIARDS BAD (w/ Perfect Mess) - 27.04 – ΚΑΛΑΜΑΤΑ – BANDAPART (w/ GRACE) - 28.04 – ΛΕΩΝΙΔΙΟ – PANJIKA COOPERATIVE).