Στο μυαλό του (νεαρού) Brian Pyle

Ζητήσαμε από τον Brian Pyle να γράψει τα κλασσικά "δέκα-από-οτιδήποτε" που ζητάμε από τους διάφορους καλεσμένους μας σε αυτή τη στήλη. Δέκα κρυφοκοιτάγματα στο παράξενο μυαλό του Pyle από τους Starving Weirdos, αυτούς τους Καλιφορνέζους γητευτές του πειραματισμού, ενώ οι μοναχικές του περιπέτειες ακούν στο όνομα Ensemble Economique. Ακούγοντας τα "Psychical" & "Crossing The Pass By Torchlight" ή κάποιο άλλο από τα πολυάριθμα κυήματα της φαντασίας του Pyle ως ΕΕ, βρίσκεσαι αντιμέτωπος με ένα σύμπαν που μοιάζει να έχει ξεφύγει και ξεμείνει από ταινία του Lynch: εσωτερικό, πολυεπίπεδο, σκοτεινό, δηλητηριώδες αλλά το κυριότερο εθιστικό και γοητευτικό. Τα υλικά του κόσμου του προέρχονται από την ανεξάντλητες δεξαμενές της πειραματικής μουσικής, της ambient σε σκούρες αποχρώσεις, αλλά και της μεγάλης ψυχεδελικής οικογένειας. Κι όμως οι παρυφές του φαίνεται να βρίσκονται στη μουσική με την οποία ένας έφηβος της ανατολικής ακτής χαρτογραφεί τον κόσμο του και αποφασίζει να ξεπεράσει τα όρια του. Σε αυτό το ταξίδι μας παρέσυρε για να τον γνωρίσουμε ο Brian Pyle και τα "δέκα-από-οτιδήποτε" που του ζητήσαμε έγιναν τα δέκα κομμάτια που τον ενέπνευσαν περισσότερο να γράψει μουσική.

1. Happiness Is A Warm Gun, The Beatles
Δε θα ξεχάσω ποτέ το σόλο με την παραμόρφωση στην κιθάρα ακριβώς μετά το στίχο 'A soap impression of his wife which he ate and donated to the national trust'. Ένιωσα το μυαλό μου να ΕΚΡΗΓΝΥΤΑΙ, δεν μπορούσα να πιστέψω στα αυτιά μου ότι κάτι μπορεί να ακούγεται τόσο cool. Ήμουν 15 χρονών και μου έδωσε τέτοιου είδους συναισθήματα που ένιωθα πως η ζωή δεν θα ήταν ποτέ ίδια στο εξής, είχα αλλάξει για πάντα.

2. Crystal Ship, The Doors
Αυτό το τραγούδι αιχμαλωτίζει ένα συγκεκριμένο συναίσθημα, μια διάθεση, περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο. Είναι τόσο συγκεντρωμένο, τόσο μυστηριώδες και άγριο. Όταν κατάλαβα ότι η μουσική μπορεί να το κάνει αυτό, το μόνο που ήθελα ήταν να γίνω μέρος αυτού του κόσμου, να κάνω μουσική τόσο δυνατή ή τουλάχιστον να το προσπαθώ για πάντα.

2. Halloween, Mudhoney (Sonic Youth cover)
Αυτό είναι το πρώτο κιθαριστικό ριφ που έμαθα. Αυτό το κομμάτι είναι απίστευτα cool. Δεν μπορείς να το αρνηθείς. Ασκεί κάποιου είδους άγρια μαύρη μαγεία σε έναν έφηβο, είναι βασικά ένα τέλειο τραγούδι. Πρέπει να το άκουσα ένα εκατομμύριο φορές. Ήταν η πρώτη μου πραγματική έκθεση στην underground μουσική. Το να μάθω να παίζω αυτό το ριφ και να καταλάβω έτσι ότι μπορώ να έχω πρόσβαση σε αυτόν τον κόσμο, ήταν σαν να μου ανοιγόταν μια πόρτα, έστω αμυδρά, τόσο όσο να δω το φως και να θέλω να ορμήσω κατευθείαν.

3. Oh, The Breeders
Όταν το άκουγα αυτό σαν έφηβος η καρδιά μου κάλπαζε σαν να μην υπήρχε τίποτα πιο ρομαντικό. Η δύναμη αυτού του κομματιού ήταν ένα μυστήριο, κι όμως κάτι μέσα του ήταν σαν όνειρο σαν μια στιγμή που έμενε να βιώσω κάτι που με γέμιζε με επιθυμία να γευτώ αυτή την έκσταση που θα ερχόταν. Μου έμαθε τη δύναμη της pop. Μια μουσική σαν αυτή είχε την ικανότητα να προκαλέσει τα δυνατότερα συναισθήματα. Συνεχίζει να αποτελεί έμπνευση για μένα να προσπαθώ να προκαλέσω τέτοια συναισθήματα με τη μουσική μου.

4. Schizophrenia, Sonic Youth (from the documentary 'The Year Punk Broke')
Υπάρχει ένα σημείο σε αυτό το κομμάτι όπου η μπάντα αγγίζει την κορύφωση και ο Thurston παλεύει με την κιθάρα του, παθαίνει γαμώτο- τα μάτια του κλειστά- πλήρως βυθισμένος στη σκηνή. Άλλαξε όλα όσα πίστευα μέχρι τότε για τη μουσική. Τόση ένταση και δραματικότητα, τόσο πάθος! Αποτελεί διαρκή έμπνευση για μένα. Προσπαθώ πάντα να προσεγγίσω αυτό το επίπεδο όταν παίζω. Προσπαθώ να δίνομαι σε αυτό με ότι έχω και δεν έχω, ανελέητα! Να λιώνω τελείως στη σκηνή και η στιγμή εκείνη να είναι το μόνο που μετράει, το μόνο που υπάρχει.

6. Gouge Away, The Pixies
Το κομμάτι αυτό είναι το soundtrack της εφηβικής μου ζωής στη έρημο της Νότιας Καλιφόρνια. Ο ήλιος να δύει, το φως της ερήμου να σκοτεινιάζει, το τοπίο να λούζεται σε αποχρώσεις του πορτοκαλί και του ροζ, ο αχανής ορίζοντας στο άπειρο και το κομμάτι αυτό στο τέρμα! Οδήγημα με υπερβολική ταχύτητα, παράθυρα ανοιχτά, εντελώς φτιαγμένος και ο κόσμος ορθάνοιχτος σαν να είναι όλα δυνατά, σα να μπορεί να συμβεί οτιδήποτε, σαν τίποτε να μη μπορεί να σε σταματήσει.

7. Strange, Galaxy 500
Αυτό είναι ένα τραγούδι από τα 20 μου. Θυμάμαι να το ακούω σε βαθειά κατάθλιψη γεμάτος φόβο και απογοήτευση. Όπως το τραγούδι ξετυλίγονταν κάτι μαγικό συνέβη. Το μαύρο σύννεφο σηκώθηκε και γέμισα με ένα αίσθημα γαλήνης. Όλα έβγαζαν νόημα. Μια εμπειρία σχεδόν θρησκευτική θα 'λεγε κανείς. Υπάρχει κάτι τόσο ειλικρινές σε αυτό το κομμάτι που με συγκινεί και τώρα όσο με συγκινούσε και τότε. Με δίδαξε τη δύναμη της ωμής ειλικρίνειας, του καθαρού συναισθήματος και πόσο ζωτικό είναι στη μουσική, την υπέρβαση που της δίνει. Είναι ένα μάθημα στο οποίο ανατρέχω κάθε φορά που αγγίζω ένα όργανο: να είναι αυτό μια καθαρή έκφραση του εαυτού σου, να μην συμβιβάζεσαι.

8. Flying Lesson, Yo La Tengo
Ήμουν κάπου στα είκοσι μισό όταν άκουγα αυτό το κομμάτι. Οι Yo La Tengo ήταν οι Velvet Underground της γενιάς μου, οι δικοί μας VU. Καμία άλλη μπάντα των 90s δεν μπορούσε να πλησιάσει το είδος του cool που έβγαζαν αυτοί. Ήταν σε εντελώς άλλη τροχιά, εντελώς μοναδικοί. Τους άκουγα και έλεγα στον εαυτό μου πόσο καταπληκτικό ήταν αυτό που άκουγα γαμώτο! Δεν είχα ανάγκη να σκεφτώ τίποτα άλλο.

9. Venus In Furs, Velvet Underground
Υπάρχει κάτι τόσο ερωτικό και ζόρικο σε αυτό το κομμάτι. Είναι όλα όπως πρέπει να είναι στη μουσική. Είναι όλα όσα θέλω να κάνω με τους Ensemble Economique. Τίποτα δεν μπορεί να ακουστεί πιο ερωτικό ή πιο ζόρικο.

10. I'm So Tired, The Beatles
"I'm so tired I don't know what to do
I'm so tired my mind is set on you
I wonder should I call you but I know what you would do"

"Είμαι τόσο κουρασμένος, δεν ξέρω τι να κάνω
Είμαι τόσο κουρασμένος, το μυαλό μου είναι σε εσένα
Αναρωτιέμαι να σε πάρω, ξέρω όμως τι θα 'κανες."