10 «μουσικά» μέρη που μπορείς εύκολα (αλλά και πρέπει) να επισκεφτείς στην Ευρώπη (δώρο το soundtrack)

1. Ιταλία - Πούλια: Μπάρι – Πολινιάνο α μάρε – Ματέρα

πώς: βγαίνετε στο Λιμάνι του Μπάρι. Πάτε ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ για παντσερότο (στα streetfood μικρά μαγαζάκια που είναι μέσα και γύρω-γύρω στο κάστρο). Άντε πιείτε κι ενα εσπρεσσάκι, ούτε ένα ευρώ δεν έχει στην Ιταλία, και κάντε και μια βολτίτσα στο παρεξηγημένο Μπάρι που είναι πανέμορφο. Οδηγείτε μία ώρα και είκοσι λεπτά παραλιακό δρόμο (στην ουσία είστε απέναντι από το Δυρράχιο, τρόπον τινά) και φτάνετε στην πατρίδα του Domenico Modugno που έγραψε το “Nel blu dipinto di blu” (“Volare”, όπως το ξέρουμε απλουστευμένο) το Πολινιάνο α μάρε. Βρίσκεστε σε ένα από τα πιο όμορφα χωριά της Ιταλίας! Αφού χορτάσετε ουρανό και θάλασσα, κάνετε την βόλτα σας κι ό, τι άλλο, πάρτε το δρόμο για Ματέρα, μία ωρίτσα και κάτι. Αφήστε το αυτοκίνητο κάπου που να είναι ασφαλές και να μην σας γράψουν, και ανεβείτε όσο πιο πάνω και όσο πιο πολύ μπορείτε. Εδώ γυρίστηκε το “Passion” του Mel Gibson.

γιατί: γιατί η Πούλια στη Νότια Ιταλία είναι μια κούκλα, και όχι, δεν μοιάζει με την Ελλάδα. Έχει καταπληκτικό φαγητό, φανταστικά μέρη, υπέροχους ανθρώπους και μία αμεσότητα, μια ανεπιτήδευτη αφτιασιδωσιά που εμένα με μαγεύει κάθε φορά. Και αν πετύχετε και κανένα πανηγύρι σε κανένα χωριό το βράδυ και σας πάρουν στις ταραντέλες, δεν θα φύγετε ποτέ από εκεί – και πολύ καλά θα κάνετε.

soundtrack: Nel blu dipinto di blu (Volare) - Domenico Modugno

2. Βουλγαρία - Βέλικο Τάρνοβο (48 Hours Varusha South Festival)

πώς: εγώ θα σας προτείνω να πάτε από Ξάνθη, να δείτε και το μουσείο για τον Μάνο Χατζηδάκι, μιας που θα είστε εκεί, και να κάμετε μια στάση στην Φιλιππούπολη (το Πλόβντιβ – αλλά κι αυτοί Φιλιππόπολις την λένε) που είναι πανέμορφη πόλη. Είναι γύρω στις 12 ώρες οδήγηση, οπότε να εκμεταλλευτείτε μια στάση για ομορφιές!

γιατί: τo Βέλικο Τάρνοβο είναι μία από τις πιο όμορφες πόλεις της Βουλγαρίας, και κατ' εμέ, της Ανατολικής Ευρώπης. Εμείς περάσαμε 10 μέρες εκεί, γράψαμε μουσική, το αγαπήσαμε σαν σπίτι μας και ανυπομονώ να ξαναπάμε. Αν θέλετε, δείτε το βιντεάκι από το ταξίδι μας εδώ. Να μη παραλείψετε να επισκεφτείτε το Κάστρο στο Τσάρεβετς και την εκκλησία οπωσδήποτε, είναι ομορφιάς που δεν έχετε ξαναδεί. Να προτιμήσετε να πάτε τον Αύγουστο, που έχουν το 48 Hours Varusha South Festival, στο οποίο είχαμε την τιμή να παίξουμε πριν ένα χρόνο, και είναι μία ασταμάτητη γιορτή σε όλη την πόλη, στο κάστρο, στο φρούριο, στο ποτάμι, παντού. Εκεί γνωρίσαμε ένα βροχερό βράδυ και τους Putan Club, μία από τις πιο τρομερές μουσικές ιεροτελεστίες που περιοδεύει την Ευρώπη εδώ και χρόνια, με ρεκόρ εμφανίσεων, να τους μάθετε.

soundtrack: Sens La Mort - Putan Club

3. Αυστρία - Γκρατς

πώς: εγώ θα σας προτείνω να πάτε οδικώς, διασχίζοντας την Σερβία, αλλά υπάρχουν και πτήσεις για τα κοντινά και ακριβούτσικα όμως αεροδρόμια στις μεγάλες πόλεις.

γιατί: εμείς βρεθήκαμε εκεί στις περιοδείες μας προ Covid (συγκεκριμένα, μόλις τον Νοέμβριο του 2019... μήνες πριν το ...κακό!) και μας φιλοξένησαν τα παιδιά από το “Bakaliko” – ναι, είναι ελληνικό εστιατόριο - αλλά όχι ακριβώς! Το Γκρατς είναι μια ήσυχη πανέμορφη πόλη, κοντά στην Μάριμπορ της Σλοβενίας, είναι Αυστρία στην αισθητική του, έχει και κάστρα και ποτάμια και τα όλα του, αλλά έχει και μια ζεστασιά και ησυχία, που άνετα μετακόμιζα εκεί! Και φοβερή νυχτερινή ζωή και μουσική σκηνή! Και το καλύτερο από όλα (θα μου πεις, θα πάω μέχρι την Αυστρία να ακούσω ραδιόφωνο;) είναι το FM4 και όπως λέει ο γουικιπήδιας: “the primary national radio station dedicated to alternative and indie music”. Και παίζει απίστευτη μουσική...

soundtrack: God Is In The Radio - Queens of the Stone Age

4. Σλοβενία - Λουμπλιάνα (Μετέλκοβα)

πώς : όπως προτιμάτε, εμείς έχουμε πάει όπως πάντα με το αυτοκινητάκι μας, αλλά μην σας πτοεί τίποτα! Εξάλλου υπάρχουν και απευθείας πτήσεις από παντού.

γιατί: την πρώτη φορά που πρωτοπήγαμε, σκέφτηκα «θα έρθω να μείνω εδώ, η Λουμπλιάνα είναι μαγική», μετά βέβαια, αφού ξαναπήγαμε και ξαναπήγαμε και νιώσαμε λίγο το vibe της πόλης, άλλαξα γνώμη - όλες οι πόλεις έχουν και την σκληρή τους πλευρά (να αναρωτηθείτε γιατί έχουν τέτοιο ποσοστό κατάθλιψης και αλκοολισμού εκεί...). Να πάτε όμως και πρέπει οπωσδήποτε να πετύχετε φεστιβάλ ή κάποιο δρώμενο στην Μετέλκοβα (ένα καλλιτεχνικό, πρώην βιομηχανικό-τοπίο-complex, κάτι σαν την δική μας Τεχνόπολη, αλλά μμμμ.. όχι ακριβώς!) ή το food festival που γίνεται μια φορά την εβδομάδα στην κεντρική πλατεία πάνω στο ποτάμι, και είναι υπέροχο, και το φαγητό και το κρασί και οι άνθρωποι και το κάστρο και όλα!

soundtrack: Bad Kingdom - Moderat

5. Σερβία - Νις (Nisvill International Jazz Festival ) + bonus Νόβι Σαντ

πώς: δεν είναι μακριά η Νις, εμείς πλέον φτάνουμε εκεί από Αθήνα, αυθημερόν, ξεκινάμε πρωί και βραδάκι είμαστε εκεί.

γιατί: η Νις είναι μία πολύ όμορφη πόλη. Πέραν από το ποτάμι, το Κάστρο στο οποίο γίνεται το Nisville Jazz Festival κάθε Αύγουστο, έχει το Skull Tower (ένα ιστορικό μνημείο της πρώτης σερβικής επανάστασης στην σημερινή Σερβία. Το μνημείο στήθηκε από τους Οθωμανούς μετά την νικηφόρα μάχη τους, τη Μάχη του Τσεγκάρ, επί των επαναστατημένων Σέρβων το οποίο έχτισαν με τα κρανία των ηττημένων κατακτητών), έχει επίσης ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης, το Crveni Krst ή αλλιώς του Ερυθρού Σταυρού, όπου μπορείτε να θυμηθείτε τις θηριωδίες της ναζιστικής επέλασης στα Βαλκάνια. Να προσθέσω εδώ ότι όλες οι πόλεις στην Ευρώπη έχουν ποτάμι; Όλες, εκτός από την Αθήνα, ε; Καλό;

soundtrack: We Don't Leave Things Like This To Second Chance - Vladimir Popović feat. Janko Džambas

*στον φίλο μας Vlada Pop, που πέθανε ξαφνικά τον περασμένο Σεπτέμβρη, έναν υπέροχο μουσικό και δημιουργό της Black Planet Records, μίας από τις σημαντικότερες ανεξάρτητες δισκογραφικές στην Σερβία.

 6. Βόρεια Μακεδονία - Μπιτόλα & Λίμνη Οχρίδα

πώς: ε, τώρα, δίπλα είναι, 6μιση ώρες από την Αθήνα, και μια μικρή βόλτα από την Φλώρινα. Η Οχρίδα δε είναι μία ώρα από το Μοναστήρι, όπως ονομαζόταν παλιά η Μπιτόλα.

γιατί: θα θυμηθείτε τα 80s όσοι τα ζήσατε, ειδικά στην Οχρίδα. Και θα κάνετε μπάνιο σε μια πολύ όμορφη λίμνη, θα φάτε φανταστικό φαγητό, και θα δείτε μοναδικά κτήρια στην Μπιτόλα, αφήστε που η διαδρομή είναι απλά μαγική. Να περάσετε οπωσδήποτε από το Porta Jazz, ή ακόμα καλύτερα, να φροντίσετε να πάτε την περίοδο που έχουν το Τζαζ Φεστιβάλ τους, αρχές καλοκαιριού!

soundtrack: Kakhuri - Trio Mandili

7. Ουγγαρία – Μάτρα Σάστο (Fekete Zaj Festival)

πώς: μία ωρίτσα και κάτι από την Βουδαπέστη, άλλο που εμείς για να φτάσουμε εκεί διασχίσαμε όλη την Βουλγαρία και όλη την Ρουμανία (περιοδεία, αφού...).

γιατί: τo Fekete Zaj είναι ενα απο τα πιο φημισμένα μπουτίκ φεστιβάλ της Ευρώπης, και ήταν δικό μου απωθημένο πολύ καιρό, μέχρι που το καταφέραμε πέρυσι το καλοκαίρι. Διαδραματίζεται μέσα σε ένα δάσος με λίμνες και ποτάμια, κοντά σε ένα ορεινό θέρετρο, πολύ κοντά στην Βουδαπέστη, και έχει stages παντού μέσα στο δάσος, ακόμα και μέσα στα νησάκια που σχηματίζει το ποταμάκι. Θα γνωρίσετε υπέροχους ανθρώπους, κι αν δεν μείνετε εκεί, στην σκηνούλα σας, μπορείτε να μείνετε στα σαλέ του κοντινού χιονοδρομικού (μην φοβάστε, το Φεστιβάλ είναι τον Αύγουστο)!

soundtrack: Nature Wants to Kill Me – Eleven

8. Γαλλία – Μετς & Βιγκύ *οχι αυτό το δικό μας, το Μετς της Γαλλίας (Forest Jam Festival)

πώς: το Μετς είναι κοντά και στο Λουξεμβούργο (δηλαδή μπαινοβγαίνετε τα σύνορα για πλάκα) και στην Ελβετία, οπότε μπορείτε να πάτε με κάθε και από κάθε μεριά.

γιατί: το Forest Jam Festival συμβαίνει τον Μάιο κάθε χρόνο, σε ένα ξέφωτο στο δάσος δίπλα στο Βιγκύ. Στο ξέφωτο δίπλα ζουν ένα σωρό περίεργα ζώα, ελεύθερα μέσα στο δάσος (αλλά τα προσέχουν οι εθελοντές, μην πάει ο νους σας στο κακό, δεν τα έχουν εκεί για κυνήγι). Και το φεστιβάλ είναι μια γιορτή για την φύση και το δάσος, εγώ την μέρα που παίξαμε ζήτησα να με βάψουν κι έμενα σαν νεράιδα των δέντρων, όπως και τα παιδιά που δουλεύουν στο Φεστιβάλ. Οι μουσικές είναι πολύ προσεκτικά διαλεγμένες, μία-μία οι μπάντες είναι από τις πιο ανερχόμενες στο είδος τους, και το Βιγκύ είναι μια κουκλίστικη γαλλική μικρούλα κωμόπολη βγαλμένη λες από ταινία!

soundtrack: L'Enfer – Stromae

9. Μάλτα (Dark Malta Festival)

πώς: πετώντας, η Μάλτα σίγουρα προσεγγίζεται και με καράβι από Ιταλία, αλλά σίγουρα και με αεροπλανάκι με απευθείας πτήση από Αθήνα.

γιατί: γιατί είναι ένα μοναδικό στο είδος του φεστιβάλ και θα νιώσετε τόσο όμορφα ανάμεσα σε όλους αυτούς του πανέμορφους και διαφορετικούς ανθρώπους! Και είναι και στην Μάλτα που είναι μια κούκλα (εντάξει, αν όντως πάτε στην Κάτω Ιταλία πρώτα, θα σας κάνει λίγο λιγότερη εντύπωση, but still). Το φεστιβάλ συμβαίνει την άνοιξη και το έχουν τάμα άνθρωποι από όλο τον κόσμο, και είναι ένα ασταμάτητο πάρτι 3 ημερών!

soundtrack: Necropop - Eddie Dark

10. Αγγλία - Μπαθ + Corsham Court

πώς: μπορείτε να πάτε στην Αγγλία με το αυτοκίνητό σας, η αλήθεια είναι, πιο φτηνό δεν θα σας βγει, αλλά σίγουρα θα είναι μια φανταστική εμπειρία ζωής, εμείς το έχουμε κάνει ήδη δυο φορές και μακάρι να το ξανακάνουμε. Αλλιώς, πάτε με το αεροπλανάκι στο Λονδινάκι, και μετά παίρνετε το τρενάκι και πάτε προς Bath, αλλά μπορείτε να κάνετε και εκδρομούλα να δείτε τα ανάκτορα, το Stonehenge, το Corsham Court και το Bath, και το βράδυ να πάτε να δείτε κανένα liveάκι στο Μπρίστολ.
γιατί: το Μπαθ είναι μοναδική πόλη στην Αγγλία και η British country σε αυτή την μεριά του νησιού είναι καταπληκτική, σαν αυτή που βλέπετε στις ταινίες, με τα καταπράσινα λιβάδια και τα ταξιδιάρικα σύννεφα. Είναι επίσης μια πόλη-μουσείο ολόκληρη, καθώς ήταν το μέρος που οι Ρωμαίοι πηγαίναν για τα λουτρά τους, εξ ου και το όνομα. Ναι, φυσικά και έχει ποτάμι, αλλά αυτό είναι ένα φανταστικό θέαμα, με το φράγμα και τους καταρράκτες του, κι επίσης, είναι υπέροχης αρχιτεκτονικής από άκρη σε άκρη. Είναι επίσης η γενέτειρα της Jane Austen, και μπορείτε να πάτε για τσάι στο σπίτι της. Εγώ το αγαπώ αφού εκεί φοιτήτρια (στο Corsham Court η αλήθεια είναι, but still).

soundtrack: What Went Down – The Foals (που το πρωτοάκουσα εκεί, στην μπανιέρα του μικρού μου δωματίου, κοιτώντας το ταβάνι).

Αντί για επίλογο, thank you for giving me the chance να θυμηθώ όλα αυτά και άλλα πολλά όμορφα που έχουμε κάνει κατά καιρούς, και να ξαναπάω μια βόλτα με το μυαλό μου εκεί! Για κάθε άλλη βοήθεια, συμβουλή, κλπ κλπ, pm me! Καλό ταξίδι!

Το “Aristophobia Nervosa” κυκλοφορεί από την The Institute For Experimental Arts/Amour Records. Η ασπρόμαυρη φωτογραφία της Lia Hide είναι του Γιώργου Κάπα, ενώ η έγχρωμη και αυτή του άλμπουμ του Γιώργου Γερανιού.