Δέκα συγκροτήματα που έβαλαν ζάχαρη στα χάπια μας

Μπορεί η «σχέση» μας με την μουσική να «προσομοιώνει» ένα «παζλ» το οποίο αποτελείται από πάρα πολλά κομμάτια, παρόλα αυτά ως Sugar For The Pill -στο ξεκίνημα μας τουλάχιστον - «φερόμαστε και αγόμαστε» από συγκεκριμένες μπάντες που έχουν επηρεάσει τον ήχο και την αισθητική του project. Συγκροτήματα που «αγαπάμε σαν τα μεγάλα αδέρφια μας» με τα οποία έχουμε ουσιαστική σχέση, εμπνεόμαστε από αυτά, αλλά δεν θέλουμε και να τους μοιάσουμε 100% ούτε να τους μιμηθούμε. Συγκροτήματα που έχουν διαδραματίσει έναν ουσιαστικό ρόλο στην ενασχόληση μας, ατομικά και συλλογικά, με τους SFTP.

My Bloody Valentine

Έχουν περάσει 30 και βάλε χρόνια από το “Loveless”, έναν δίσκο που αποτελεί για εμάς ένα από τα «εικονίσματα» πάνω από το κεφάλι μας. Οι My Bloody Valentine είναι ένα συγκρότημα το οποίο δημιούργησε κάτι ευφυές, καινοτόμο και πρωτοποριακό για τα τότε δεδομένα (και για σήμερα λέμε εμείς) και το οποίο αναγνωρίστηκε με καθυστέρηση (είναι πολλά τα delay άλλωστε), ακόμα και από εμάς τους ίδιους. Feedback, fuzz, delay, φωνητικά χαμένα πίσω από τις κιθάρες και ένας νέος και αρκετά εσωτερικό ήχος με ένταση και πολλά ντεσιμπέλ… Όλα δομούν έναν δίσκο και μία αισθητική από μία μπάντα που θαυμάζουμε δεόντως! O Alan McGee, το αφεντικό της Creation Records, μπορεί ακόμα να λύνει την εξίσωση (;) αναφορικά με τα λεφτά που έχασε ή δεν καρπώθηκε με το τσουβάλι όπως επιθυμούσε, αλλά για όλους εμάς οι MBV «έχτισαν τους επόμενους ορόφους» και «οριοθέτησαν την εσωτερική διακόσμηση» πάνω στα θεμέλια των Jesus & Mary Chain με τα ‘’Psychocandy’’ και ‘’Darklands’’- και όχι μόνο…

Slowdive

Εδώ ότι και να πούμε, είναι μάλλον «ρητορικό». Η μπάντα από το Reading από την οποία «βαφτιστήκαμε»… Έχουν κακή κυκλοφορία οι Slowdive; Για εμάς η απάντηση είναι ένα μεγάλο ΟΧΙ! Αποτελεί το “souvlaki” δίσκο αναφοράς; ΝΑΙ… Dreamy Shoegaze = Souvlaki! Ένα από τα ομορφότερα άλμπουμ της pop/rock μουσικής, ένα άλμπουμ που σε «ταξιδεύει σε άλλους γαλαξίες»…

Επανήλθαν μετά από 20 χρόνια για να συνθέσουν το τέταρτο κι ομώνυμο δημιούργημά τους το οποίο στέκεται άξια η και πιο πάνω ίσως από κάποια από τα πρώτα τους πονήματα και ήταν σίγουρα ένας βασικός λόγος που έδωσε «σάρκα και οστά» και σε εμάς. Αγνή αγάπη και θαυμασμός. Κίνητρο για δημιουργία μπάντας… Sugar For The Pill.

Cocteau Twins

Πως το είχε γράψει κάποτε το Melody Maker; «Η φωνή του Θεού»… Καλλιτεχνικό EVEREST και απόδειξη ότι η μουσική μπορεί να είναι ονειρική και υπερβατική. Συγκρότημα ορόσημο και για εμάς.

Lush

Η Miki και η Emma… οι διφωνίες τους… ο θόρυβος που δεν κάλυπτε την «κολλητική» μελωδία… Μία από τις πιο underrated μπάντες της Βρετανίας.

Ride

Το ‘’Nowhere’’… Οι ποπ μελωδίες των Stone Roses, η φασαρία των Sonic Youth και πολλά άλλα είναι εκεί. H ταυτότητα των Ride είναι εκεί. Και μετά το ‘’Going Blank Again’’… Δύο δίσκοι αγαπημένοι από άκρη σε άκρη που φτάνουν για να τους αγαπάμε «αιώνια».

The Cure

«Αιώνια θεραπεία»… Πέρα από όλα τα άλλα που δεν χρειάζεται να αναλύσουμε εδώ γιατί θα μας πάρει σελίδες, ο Robert αγάπησε το σύνολο των shoegazing σχημάτων. Επηρέασε και καθόρισε, προσέφερε και προσφέρει σπίθες ή ορθότερα «τόνους» έμπνευσης…

Joy Division

Ο Ian και η παρέα του… Πέρα από το μουσικό κομμάτι, και σε γραφιστικό επίπεδο η μπάντα είναι επηρεασμένη από το “Unknown Pleasures”. Μπορεί να μην είναι διακριτό, αλλά μπορούμε να το πούμε άνετα… Τα ηχητικά τοπία, τα αντικαταθλιπτικά, η διέγερση, όλα είναι εκεί για εμάς. Ούτε αυτοί οι ίδιοι δεν καταλάβαιναν τι έκαναν τότε. Καταλάβαμε όλοι εμείς…

The Chameleons

Ότι και να πει κανείς για το “Script of the bridge” και τον τρόπο που πρώτο-τοποθετήθηκαν οι κιθάρες με την συγκεκριμένη αισθητική, είναι λίγο. Το 1983 ο όρος shoegaze δεν είχε καν «γεννηθεί» και οι Chameleons ήταν μία post punk/wave μπάντα. Όμως τα delay και τα reverb τους, τα μνημειώδη πλήκτρα και το βαρύ συναισθηματικό φορτίο αποδείχτηκαν προφητικά! Τεράστιος δίσκος, τεράστια μπάντα, επίσης από τις πιο αδικημένες εμπορικά.

Interpol

“Turn on the bright lights” και “Antics” … post-punk, post-shoegazing, post-οτιδήποτε. Η «σχέση» τους με τους Joy Division, τους Chameleons, τους Ride, τους Slowdive (μα τι intro στο ‘Untitled’) όπως το κατανοούμε εμείς είναι βιωματική. Άλλο τόσο βιωματική είναι και η δική μας σχέση μαζί τους. Μπάντα που συζητάμε μονίμως μεταξύ μας, ειδικά για αυτή την πρώτη τους περίοδο που σίγουρα μας καθόρισε. Για κάποιους από εμάς το “Turn On The Bright Lights” αποτελεί ένα από τα καλύτερα ντεμπούτο άλμπουμ όλων των εποχών, σε αντιστοιχία με το “Script of the Bridge” των Chameleons. Οι Interpol δεν κατάφεραν ποτέ να βγουν από τη σκιά του. Ούτε εμείς…

Editors

Η ιδιαίτερη φωνή του Tom Smith σε πρώτο πλάνο, και το “Back Room” σαν σύνολο αποτελούν πυξίδα για πολλές μας ιδέες και «τζαμαρίσματα». Κοφτές κιθάρες, «ρομποτικοί» ρυθμοί στα ντραμς, λυρισμός και συναισθηματισμός. Επίσης δεν κατάφεραν ποτέ να βγουν από τη σκιά του. Ούτε εμείς…

Φωτογραφίες: Νίκη Τοπουσλίδου

Το ντεμπούτο άλμπουμ των Sugar For The Pill με τίτλο “Wanderlust” κυκλοφορεί από την Shelflife Records και την Make Me Happy records.