Η Σtella στη Λιβύη
Μια οικογενειακή ιστορία, έγινε τραγούδι, τώρα και σε λεύκωμα. Του Στυλιανού Τζιρίτα
Είχα την τύχη να ακούσω από την ίδια την Σtella σε μία συνάντηση που είχαμε για ένα καθαρά μουσικό ζήτημα, την αδημονία της για την έκδοση του παρόντος βιβλίου. Μου διηγήθηκε το πώς ανέτρεξε στο αρχείο των γονιών της, το αρχείο φωτογραφιών που ουσιαστικά τράβαγε ο πατέρας της καθ’ όλη τη διάρκεια της παραμονής του ιδίου και της συζύγου του με την ιδιότητα των ιατρών στo Μπρακ της Λιβύης μεταξύ των ετών 1962-1967. Το Μπρακ (για να δώσουμε και μια πιο σαφή εικόνα γι’ αυτό) είναι μία πολύ μικρή πόλη (πληθυσμός κοντά στους 40.000 κατοίκους, οπότε όπως γίνεται φανερό πριν 50+ χρόνια ήταν πολύ μικρότερης δυναμικής) η οποία βρίσκεται στην μεσοδυτική Λιβύη και ακόμα και σήμερα μπορεί να εντοπίσει κάποιος κτίσματα και μνημεία από τις περιόδους που αποτελούσε κτήμα (κυριολεκτικά) των Οθωμανών και Ιταλών.
Και όπως επίσης μου είπε και η ίδια η Σtella, μπορεί να είναι μία περίοδος την οποία η ίδια δεν έζησε, μιας και έχει γεννηθεί πολλά πολλά χρόνια αργότερα, αλλά για την οποία τρέφει συναισθήματα οικειότητας λόγω της ιδιαίτερης κατάστασης την οποία εκλήθησαν να περαιώσουν οι γονείς της.
Και μόνο τυχαίο δεν είναι ότι από τον πρώτο δίσκο της Σtella μπορούμε να αλιεύσουμε το ομότιτλο τραγούδι, του οποίου μάλιστα παρατίθενται οι στίχοι σε κάποιο σημείο της έκδοσης. Το ‘Lybia’ ως έκδοση περιέχει 68 φωτογραφίες, όλες έγχρωμες και με διάφορες θεματικές. Το ιδιαίτερο εντοπίζεται στο ότι δεν έχουν γίνει αναγκαστικές θεματικές ενότητες. Φωτογραφίες από το ίδιο συμβάν (χαρακτηριστικό παράδειγμα ένα Land Rover το οποίο έχει κολλήσει κάπου στη μέση της ερήμου) παρατίθενται άλλοτε σε συνέχειες και άλλοτε μεμονωμένα, σημάδι ότι ακολουθήθηκε μία συνειρμική οδός και όχι μία αυστηρή ταξινόμηση. Καθόλου τυχαία δεν ξεκινά όμως η παράθεση φωτογραφιών με τη Λιβυκή Έρημο την ημέρα, για να καταλήξουμε στην τελευταία φωτογραφία που αποτυπώνει τον ήλιο να δύει πίσω από τους θυσάνους της άμμου.
Τα ενσταντανέ αφορούν το ζεύγους Χρονόπουλου (αυτό είναι το πατρώνυμο της Σtella στην πραγματική ζωή) και στην ιδιωτική (στιγμές χαλάρωσης ή περιηγήσεων), σημεία όπου τους βλέπουμε να ποζάρουν με τις λευκές ρόμπες του ιατρικού επαγγέλματος έξωθεν του νοσοκομείου ή άλλων κτηρίων, ή κλικ της κάμερας σε φάσεις όπου συγχρωτίζονται με τον τοπικό πληθυσμό. Να σημειωθεί ότι το αριστερό αυτί της έκδοσης επεκτείνεται για να μας αποκαλύψει την ακριβή θέση του σημείου όπου ζούσε και δούλευε το ζεύγος στη Λιβύη με τη βοήθεια ενός ιδιόχειρου σκίτσου.
Μία καλαίσθητη εν κατακλείδι κατάθεση από τις εκδόσεις Dolce και με ένα (αναπάντεχο αν σκεφτεί κάποιος το χρώμα που κυριαρχεί στην έρημο, απόλυτα κατανοητό όμως αν αναλογιστούμε το απόλυτο μπλε του ουρανού που κατακτά το μάτι κατά το ξεφύλλισμα) μπλε εξώφυλλο με κομψή γραμματοσειρά.