Ένα αστέρι από τσιμέντο (Κυψέλη)
Ένα βιβλίο από τον ΛΕΞ και για τον ΛΕΞ. Του Κώστα Καρδερίνη
Όταν πρωτάκουσα το όνομα του αΛΕΞη, είχε γίνει ήδη πολύς ντόρος περί αυτού. Μου ήρθε αμέσως στο μυαλό η κλίση του αρχαίου ρήματος λέγω, που μαθαίναμε στο λύκειο:
Λέγω, ἔλεγον, λέξω & ἐρῶ, ἔλεξα & εἶπα & εἶπον, εἴρηκα, εἰρήκειν.
Όλοι οι χρόνοι δικοί του. Τι έτι περαιτέρω λέξω περί του ΛΕΞ; Σε αυτό το βιβλίο προλέγει ο ίδιος και κατόπιν περιλέγουν συγγραφείς, σκηνοθέτες, ηθοποιοί, μουσικοί, ανθρωπολόγος, ποιητές, τραγουδοποιοί, δημοσιογράφος, κριτικός κινηματογράφου και μουσικοσυνθέτης και ραδιοφωνατζής, ο εικονογράφος του, μια φαν, τραγουδίστριες, εκπαιδευτικός, αρθρογράφος. Όλοι/ες τους περί του ΛΕΞ κι όποιος αντέξ’. Κριμ τιμ με αλφαβητική σειρά. Προσωπικώς ξεχωρίζω τις οπτικές γωνίες των Αλέξανδρου, Νικολάκη, Άκη, Γιάννη, Φωκίωνα και Α. Επίθετης.
Ανάμεσά τους ραπς σπαράγματα [φτύστα τους κατάμουτρα] σε μαυρόλευκη εικονογράφηση Λέανδρου κατά την οπτική του ιδίου του ριμαδόρου. Δεν είναι κόμιξ αλλ’ είναι βόας και κροταλίας μαζί [αυτά τα λόγια με σφίξανε σα πένσα, που λέει ένας άλλος στιχοπλόκος]. Στην κατακλείδα, επιλεγόμενη, άπασα η ως τότε στιχοπαραγωγή του ΛΕΞ [εντωμεταξύ έθεσε σε κυκλοφορία το δικό του Μετρό, πολύ πριν κυκλοφορήσει στις υπόγειες στοές της γενέτειρας Θεσσαλονίκης]. Επανάληψη κειπέρα [εν κατακλείδι], μάθησης καλή μητέρα. Ραπσωδία σμιλεμένη στο τσιμέντο, στον ακάλυπτο και στον υπόγειο.
Ας δοκιμάσω την τύχη μου, να δείτε πόσο αδέξιος [και α-λέξιος] είμαι:
Για τον Αλέξη που κάποτε πριν δεν σταύρωνε έμμετρη λέξη.
Για το πείσμα που κατόπιν του στέρησε το Α- κι εγένετο ΛΕΞ.
Για το τέλος άφησα να σας πω τη δεύτερη αναφορά που μου ήρθε αυτόματα στο μυαλό μετά το ρήμα λέγω. Είναι μια λατινική ρήση που επαναλάμβανε διαρκώς ένας παπάρας μαθηματικός στο λύκειο για να μας κάνει να σιχαθούμε τα μαθηματικά, αλλά δεν το πέτυχε ο καημένος. Τσιμέντο να γίνει, λοιπόν:
dura ΛΕΞ sed ΛΕΞ.
Όσο για το αντισυμβατικό αυτό βιβλίο, θα μπορούσε να καταλέγεται ως ευαγγέλιο και μανιφέστο μιας νέας υγιούς καλλιτεχνικής κίνησης [ΤγΚ]. Τιμαί και δόξαι λογικαί.