Σάκης Σερέφας - Αποστολή στη Γη

[Εκδόσεις Μεταίχμιο, Αθήνα, Απρίλιος 2003]

Υπάρχουν στιγμές που νοιώθετε εξωγήινοι σ' αυτόν τον πλανήτη; Σαν κάποιο άτια να κατέβηκε και να σας άφησε σε άγνωστο κι ανεξήγητο τόπο; Ε, λοιπόν βρίσκεστε στο σωστό δρόμο. Σκεφτείτε τώρα κάποιον συγγραφέα [που εμφανισιακά μοιάζει με τρελό επιστήμονα] να νοιώθει κάπως ανάλογα. Τότε πια μόνο το χιούμορ τον σώζει από τον ψυχαναλυτή. Όταν δε αυτό το τελευταίο είναι και καλής ποιότητας, ε τότε είμαστε όλοι ευτυχείς που έχουμε εμπρός μας ένα ευαγές και ψυχαγωγικό ανάγνωσμα.

Κάπως ανάλογα [με πολύ ευχαρίστηση] θα πρέπει να δεχτείτε το διήγημα αυτό του Σάκη Σερέφα, στου οποίου το βιογραφικό διαβάζουμε μόνον ότι ζει στη Θεσσαλονίκη και τίποτ' άλλο. Που με εύθυμη διάθεση και καταλυτικό χιούμορ αντιπαρέρχεται την τρέλα της καθημερινότητας και την καθημερινότητα της αστικής μας τρέλας [κιτς;]

Η ιστορία του είναι απλή και παρμένη από τα ψιλά κάποιας εφημερίδας. Ένα ούφο με δυο εξωγήινους [την Φος και τον Κας] που μελετάνε πλάνητες πολιτισμούς, προσγειώνεται στον Χορτιάτη και προσπαθεί να καταγράψει την ζωή της πόλης μέσα από επισκέψεις και συνηθισμένες δραστηριότητες. Ο Κας έχει φυτεμένο μέσα του το τσιπάκι του ποιητή και συγγραφέα, οπότε έχει επιπλέον ιερό καθήκον να συνθέσει κάποια έργα στη γλώσσα και το ύφος του τόπου που εξερευνά.

Η Φος βυζαίνει ένα ημίφως. Οι κροκόδειλες της ψυχής της τρεμοσβήνουν στο μπατιριμένο πλαγκτόν. Είναι οι πρώτοι στίχοι που εμπνεύστηκα εδώ. Ελπίζω να με προγραμμάτισαν καλά γι' αυτό. Μην εκτεθούμε. Σ' αυτόν τον πλανήτη όλοι λογοτεχνίζονται. Φημίζεται στο σύμπαν.

Σε ανάλογο ύφος κινούνται και οι εσωτερικές καταγραφές των δύο όντων. Τα ελληνικά τους, όπως είναι φυσικό, ακολουθούν τα τηλεοπτικά και δημοσιογραφικά πρότυπα, δηλαδή άλλα λέει ο παπάς κι άλλα ακούν τ' αυτιά σ'. Ότι θά 'πρεπε να 'μεταφέρεται' με την συνηθισμένη λαθεμένη χρήση των μεταφορών, κυριολεκτείται μεταφορικά με τρομερή ευρηματικότητα και εφευρετικότητα. Η ελευθερία λόγου και η 'εσκεμμένη' ασχετίλα των κακόμοιρων μελετητών μας, μετατρέπεται σ' ένα πανίσχυρο και άκρως αποτελεσματικό κόλπο για τον σατιρικό σχολιασμό και καυτηριασμό των γλωσσικών [αλλά και όχι μόνον] ηθών μας.

Μετά πάθαμε μπάνιο στην Περαία. Σ' όλη τη διαδρομή η Φος μετρούσε φωναχτά καρπούζια, λύπες και μεταχειρισμένα σκυλιά. Οι Cake από τα ηχεία ράγιζαν το μουρλόμετρο κι εμυκτήριζον τα ήθη...

Εκτός από το κατάντημα των 'χειριστών' της γλώσσας, ο συγγραφέας τα χώνει άγρια και στο σινάφι του. Μυκτηρίζει ασκαρδαμυκτί όλους όσοι 'λογοτεχνίζονται' και νίβουν ο ένας τον άλλον, αλληλολουόμενοι επαίνους σε κοσμικές εκδηλώσεις βιβλιομάρκετινγκ.

Όταν κατεβήκαμε στην πόλη, ήταν απόγευμα. Από παντού γειωμένο. Παιδιά με παγωτά καταγής. Γέροι με το βλέμμα καταγής. Εμείς σ' ένα υπόγειο καταγής. Κατηγορία εμπειρίας: Παρουσίαση Βιβλίου.

Παρουσίαζαν ένα βιβλίο γεμάτο λέξεις. Στην αρχή μίλησε ένας που διέθετε πολλές λέξεις για αυτές τις λέξεις. Πρώτα πρώτα όμως ένας άλλος είπε λέξεις για αυτόν που διέθετε τις πολλές λέξεις για εκείνον που τις έγραψε τις λέξεις, αλλά και για τις λέξεις τις ίδιες. Μετά άρχισαν να πετούν λέξεις ο ένας πάνω στον άλλο. Με τις χούφτες...

Διαβάστε, γελάστε κι αφεθείτε στη δίνη της θεσσαλονίκειας παγκοσμιοποίησης. Κι όσο για τις ασυναίρετες λέξεις μην τις ξεσυνερίζεστε. Λόγια του αέρα. Αέραααα... αέραααα... δεν έχουμε αέρα.