Θανάσης Χειμωνάς - Λιστολόγιο

Αγαπημένοι σας διαχρονικοί και σύγχρονοι συγγραφείς
Ντοστογιέφσκι, Φλομπέρ, Στίβεν Κινγκ...

Αγαπημένα σας διαχρονικά και σύγχρονα βιβλία.
Η "Αισθηματική αγωγή" του Φλομπέρ άλλαξε τον τρόπο που έβλεπα τη Λογοτεχνία.

Αγαπημένα σας διηγήματα.
Όταν ήμουν μικρός με είχε ενθουσιάσει ένα διήγημα του Σόμερσετ Μομ το οποίο ονομαζόταν "Ένας άνθρωπος από τη Γλασκώβη".

Σας έχει γοητεύσει κάποιος σύγχρονος νέος έλληνας λογοτέχνης;
Πολλοί. Επειδή όμως είναι φίλοι μου, δεν θέλω να πω ονόματα.

Αγαπημένος ή/και ζηλευτός λογοτεχνικός χαρακτήρας;
Ο Ρασκόλνικοφ. Ο Τζακ Τόρενς από τη "Λάμψη".

Σας ακολούθησε ποτέ κάποιος από τους ήρωες σας; Μαθαίνετε τα νέα τους;
Όχι. Ποτέ δεν με απασχόλησε τι έκαναν αφού τελείωσαν τα μυθιστορήματα. Στο κάτω κάτω, αρκετοί από αυτούς δεν επέζησαν!

Έχετε γράψει σε τόπους εκτός του γραφείου σας/σπιτιού σας;
Τα βιβλία μου τα γράφω στο χέρι πάνω στο κρεβάτι μου και μετά τα αντιγράφω στον Υπολογιστή μου.

Ποιος είναι ο προσφιλέστερός σας τρόπος συγγραφής; Πώς και πού παγιδεύετε τις ιδέες σας;
Για τον τρόπο απάντησα πριν. Οι ιδέες γεννιούνται στο μυαλό μου και όταν γίνουν κάτι τελείως συγκεκριμένο τις περνάω στο χαρτί.

Επιλέγετε συγκεκριμένη μουσική κατά την γραφή ή την ανάγνωση; Γενικότερες μουσικές προτιμήσεις;
Δεν μπορώ να ακούω μουσική όταν γράφω. Γενικά ακούω ξένη μουσική - κυρίως της δεκαετίας του '80.

Μια εισαγωγή στο κάθε σας βιβλίο. Τυγχάνει κάποιο περισσότερο αγαπημένο των άλλων;
Μπήκα στα γράμματα το 1997 με το διήγημα "Το άλλοθι". Στη συνέχεια έγραψα άλλο ένα διήγημα, την "Επιστροφή". Το τρίτο μου διήγημα είδα πως με έπαιρνε να το μεγαλώσω κι έτσι γεννήθηκε το πρώτο μου μυθιστόρημα, "Ραμόν". Θα μπορούσα να πω πως αυτό είναι και το αγαπημένο μου, απλώς επειδή ήταν το πρώτο μου.

Θα μας συνοδεύσετε ως την θύρα του τελευταίου σας βιβλίου;
Η "Ραγδαία επιδείνωση" είναι η ιστορία τριών ανθρώπων: Του Βασίλη, της Έλιας και της Δήμητρας. Βλέπουμε τον τρόπο που "μπλέκονται" οι ζωές τους και όλους αυτούς που κινούνται γύρω τους.

Τι διαβάζετε αυτό τον καιρό;
Το πρώτο βιβλίο του καλού φίλου Δημήτρη Μαμαλούκα "Όσο υπάρχει αλκοόλ, υπάρχει ελπίδα".

Τι γράφετε τώρα;
Τίποτα.

Γιώργος Χειμωνάς, Λούλα Αναγνωστάκη. Θυελλώδεις πλην αντιδιαμετρικά διαφορετικές γραφές. Είχατε συν τοις άλλοις το "καθήκον" να αγνοήσετε τις οποιεσδήποτε επιρροές από τους γεννήτορες;
Δεν με απασχόλησε ποτέ. Μέχρι τα 26 μου δεν περίμενα πως θα γινόμουν συγγραφέας και τώρα θεωρώ πως αυτό που κάνω δεν έχει καμία σχέση η ομοιότητα με τις δουλειές των γονιών μου.