Βασίλης Αμανατίδης / 4 - D [Γαβριηλίδης, 2006]

Ποιήματα Τεσσάρων Διαστάσεων

Η επεξήγηση-υπότιτλος ανήκει στον ποιητή. Τα 21 ποιήματα τούτης της συλλογής δεν του ανήκουν πια. Η αρίθμησή τους, κόκκινη και φλογερή, ξεκινά από τη Σκάλα του -10 περνά από το σημείο -00 (Θεός) και ανεβαίνει ως το +10 για να δει Το Σύμπαν Συνεσταλμένο Σαν Νύφη. Τα αινίγματα είναι λιγότερα από τα ανοίγματα, θαρρώ. Ο Βασίλης καταθέτει τα κενά του [παραπάνω από ένα του ποιητού], αδειάζει μνήμες, θύμησες διαφόρων βιωμένων εποχών και ηλικιών. Ωριμάζει και αδειάζει.

Η ανάδρομη πεζο-ποίησή του είναι πολύ εύηχη αν και παράξενη για τ' αυτιά και τα μάτια. Γεμάτη υπομνήματα και παραπομπές, γεμάτη λογοπλοκές και στιχοσυγκοπές, [τσε]κουρέματα λέξεων, παύσεις και αναποδιές, γεμάτη μικρά ταξίδια στο χωροχρόνο. Αναπάντεχη όπως κι η ζωή. Μίζερη όσο κι η δική μας ζήση, όποτε όσο κι όταν είναι. Μύχια κι ευχάριστη άπλα κι ανοιχτοσιά στο άγνωστο που μας περιμένει. Σαν χαμένη στο μεσοδιάστημα.

Επ... παρασύρθηκα. Ιδού ένα δείγμα χωρίς μετάφραση...

- 07. Christmas Song ή Ελεύθερη Μετάφραση Σε Βάθος Χρόνου

Χριστούγεννα εννιά χρονώ Jingle bells, jingle bells Κάτω από το
christmas tree Jingle all the way Διαβάζω τις "Τρελές, τρελές
εφευρέσεις του καθηγητή Μπραίηνστορμ" Oh what fun it is to ride
Στην τηλεόραση ανοιχτός ο Μπαγκς Μπάνι Jingle bells, jingle bells
Από το δίπλα δωμάτιο διακριτικοί οι ήχοι των μαμά μου (41
χρονώ) μπαμπά μου (51) αδερφού μου (14) Κι εγώ Oh what fun
it is to ride να μαζεύω θαλπωρή In a one-horse open sleigh αφού έξω
απ' το παράθυρο η νύχτα τότε ήρεμη, κι έπεφτε πάντα χιόνι

ακόμη κι αν δεν έπεφτε
...

Μου κάνει εντύπωση το "διακριτικοί" σα να αχνοφαίνονται ή σα να ξεθώριασαν πια. Θα περίμενα ν' ακούσω "διακριτοί" ή "αδιάκριτοι" ή ακόμη και "ξεδιάκριτοι". Ο Βασίλης προτιμά την παιδική απλότητα, αφέλεια κι αμεσότητα από την επιτήδευση μιας ύστερης λογοτεχνημένης αναπαράστασης. Νομίζω. Ή νομίζω;

Αντί για την Ελεύθερη Μετάφραση Σε Βάθος Χρόνου παίρνω ιδέες από την αυτοσυνέντευξη του οπισθόφυλλου και τον ρωτάω ορισμένες απορίες. Με καλοπιάνει [για να κερδίσει χρόνο ώστε να ελιχθεί] γιατί επισημαίνω τα λάθη της έκδοσης και τα πάθη του αναγνώστη της.

Β.Α.:: Κώστα, γνωρίζω και εκτιμώ τα κείμενά σου από το mic. Μάλιστα, στο Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης, όπου δουλεύω, είχαμε χαρεί για το ωραίο κείμενό σου για την έκθεση του Κ. Βήτα, που συνεπιμελήθηκα.

mic:: τι είναι η οπισθόφυλλη "επνόρθωση"; Δαίμων; [ευδαίμων;]
Β.Α.:: Η οπισθόφυλλη "επνόρθωση" είναι δυστυχώς δαίμων δριμύς και αναπάντεχος. Όμως, σκέφτομαι πόσο ταιριαστά και ανεπανόρθωτα λείπει γράμμα σε αυτήν την αυτάρεσκη λέξη.

mic:: Πόσα τετράδια γέμισαν αυτά τα "τετραδιάστατα ποιήματα";
Β.Α.:: Τετράδια καθόλου, μόνο σημειώσεις σε τετράδια και φωτεινές σελίδες υπολογιστή σαν κυλιόμενοι πάπυροι.

mic:: Πάβιτς; Δημουλά; ή Καβάφης; Ιονέσκο;
Β.Α.:: Με εντυπωσίασε η επισήμανση για τον Pavic. Τον έχω "φάει" μικρότερος ολόκληρο και τον εμπεριέχω -αν και στο βιβλίο όχι συνειδητά. Δημουλά: στο βιβλίο αυτό και μόνο εντελώς συνειδητά, γιατί μου ταίριαζε το ύφος της στα σημεία, όπου χρειαζόμουν την αποφθεγματικότητα των νέων παροιμιών του (παρ)αλόγου. Καβάφης: όπως όλοι. Ionesco: μάλλον όχι, αλλά Beckett ναι, πάντα και για πάντα. Αλλά και E. E. Cummings. Και τόσα άλλα που μας χτίζουν.
mic:: Ο Θεός είναι παρένθεση; Είναι διπλό μηδέν ανάμεσα σε μια παύλα και μια τελεία; Διαβάζεται κι ανάποδα; Είναι αδιάβαστος;
Β.Α.:: Ο θεός είναι όλα αυτά που λες και τίποτα απ' αυτά. Ο θεός είναι ένα θεϊκό αστείο...

mic:: Πτώση έως θανάτου ή ανά(σ)ταση ζωής;
Β.Α.:: ...και το βιβλίο: μια παρτιτούρα φωνών, μια συμφωνία για έναν, ένα σπασμένο ολόγραμμα.

Αυτά τα σχετικά με το Βασίλη, τη διαστολή του χρόνου και τη συστολή του σύμπαντος. Όχι από ντροπή αλλ' από εντροπία.