Πώς μια αντιαισθητική λεωφόρος εμπνέει από στοχασμούς, αυθαίρετες σκέψεις, φωτογραφίες και εκατό λήμματα. Του Λάμπρου Σκουζ
ΒΙΒΛΙΑ
Σίγουρα στο... λάιβ θα είχε άλλη δυναμική, και στο χαρτί όμως δεν υπολείπεται... Της Ελένης Φουντή
Χορταστική συλλογή διηγημάτων «μετά την καταστροφή». Του Λάμπρου Σκουζ
Το R.I.P. (που τόσο έχει γίνει ποπ στην εποχή μας) τελικά δεν απευθύνεται στον ίδιο τον αποδημήσαντα αλλά στις δικές μας βιωματικές αναμνήσεις. Το αποδεικνύει και τούτο το βιβλίο. Της Ελένης Φουντή
"Διαβάζοντας το βιβλίο είναι σα να βλέπεις 40 ταινίες μικρού μήκους". Και σαν να ακούς άλλα τόσα τραγούδια... Του Τάσου Βαφειάδη
Υπάρχει τελικά κανένα βιβλίο που να μετατρέπει σε πρόζα τα ίδια τα τραγούδια των συγκροτημάτων που αγαπήσαμε, τους στίχους τους, την πορεία της μπάντας, τις ίδιες τις ζωές των μελών της;
Η επιστημονική φαντασία μπορεί να κοιτάει de facto προς το μέλλον, μιλάει όμως με τον τρόπο της για το παρόν... Του Αντώνη Ξαγά
Πάντα έχει ένα ενδιαφέρον οτιδήποτε κάνει και λέει o Brian Eno. Ακόμη κι όταν γίνεται ο χρονικογράφος του εαυτού του... Του Στυλιανού Τζιρίτα
Οι γεωλόγοι λένε ότι εκεί που συναντιούνται οι τεκτονικές πλάκες λαμβάνουν χώρα τα πιο σημαντικά κι ενδιαφέροντα (αλλά και επικίνδυνα) φαινόμενα. Κάτι ανάλογο συμβαίνει ίσως και στη μουσική. Ένα βιβλίο για μια τέτοια θερμή συνάντηση μεταξύ του μέταλ και του πανκ. Του Μίλτου Τσίπτσιου
Μικρό βιβλίο που χωράει ένα ολόκληρο καλοκαίρι παιδικότητας, πρώτης «ενηλικίωσης», πρώτου έρωτα, μεταπολεμικού θέρους και αμφίρροπης μνήμης. Του Λάμπρου Σκουζ
Πώς το λέγανε οι PiL για τα ερωτικά τραγούδια; "Αυτό δεν είναι ένα αστυνομικό μυθιστόρημα"... Του Αντώνη Ξαγά
Ταξιδευτής τεσσάρων Ανατολών, από την χερσόνησο της Ινδοκίνα μέχρι την Μογγολία κι από την Κίνα και την Ιαπωνία μέχρι την Βόρεια Ινδία, ο Τερζάκης γίνεται για άλλη μια φορά ένας αξιανάγνωστος ταξιδιογράφος
Επεισόδια (με κάθε έννοια του όρου) από την μουσική Νέα Υόρκη του 1978. Τότε που όλα έμοιαζαν δυνατά. O D avid Hajdu γράφει, ο Δημήτρης Κάζης μεταφράζει...
Μια οικογενειακή ιστορία, έγινε τραγούδι, τώρα και σε λεύκωμα. Του Στυλιανού Τζιρίτα
Με τις αναλύσεις και τις αρθρογραφίες δεν βγάλαμε άκρη τι συμβαίνει στο Νησί τα τελευταία χρόνια. Μήπως να το προσπαθήσουμε διαβάζοντας λογοτεχνία; Του Δημήτρη Κάζη
Κι αν ακούγεται λόγιο μην το φοβάσαι… Γιατί το ειδικό και το εστιασμένο μπορεί να αποτελέσουν απαρχή μίας ευρύτερης φιλοσοφικής σάρωσης της μουσικής. Του Στυλιανού Τζιρίτα
Σχεδόν πριν κλείσουν σαράντα χρόνια από την τελευταία του ελληνική μετάφραση, ο μετα- beat συγγραφέας σε «ρομάντσο» του 66.
Ποίηση των λέξεων η οποία λοξοκοιτάζει προς την ποίηση των εικόνων. Του Κώστα Καρδερίνη
Φωτογραφικές αναμνήσεις, συγκίνηση, νοσταλγία αλλά και προβληματισμοί. Του Αντώνη Ξαγά
"Για ποιον;;" Αναμενόμενη ίσως η ερώτηση, σε μια χώρα που κρατάει (επιλεκτικές) αποστάσεις από την μουσική πραγματικότητα πέραν του Ατλαντικού. Του Στυλιανού Τζιρίτα
Η Χίλντα Παπαδημητρίου ξεφυλλίζει (κατά κυριολεξία!) την χρονιά που μας πέρασε.
Υπάρχει άραγε "σωστός" τρόπος ακρόασης της μουσικής; Υπάρχει "σωστός" τρόπος επαφής με την παράδοση; Ένα βιβλίο που δίνει ξεκάθαρες απαντήσεις δίνει και πάτημα για ξεκάθαρες ενστάσεις. Του Αντώνη Ξαγά
Ο Αντώνης Ξαγάς ψάχνει τα κοινά νήματα που ενώνουν τα βιβλία ενός συγγραφέα και μιας τραγουδίστριας, όπου αμφότεροι επιστρέφουν στα παιδικά χρόνια στη δεκαετία του '50
80s, Ανατολική Γερμανία, Μπωντλέρ και Triffids, κασέτες ραβασάκια και μια νεανική παρέα με ένα "hell of a summer" μπροστά. Ιδανική πρώτη ύλη για ένα όμορφο και γλυκόπικρο μυθιστόρημα. Του Αντώνη Ξαγά.
Ο μελαγχολικός Μινώταυρος, ένας αφηγητής που βιώνει τις αναμνήσεις των άλλων, οι έρωτες των υπογείων κι ένα από τα απολαυστικότερα μεταφρασμένα μυθιστορήματα της φετινής χρονιάς.
Όταν η ελληνική πραγματικότητα δίνει ασίστ σε μια νουβέλα σπαρταριστού χιούμορ... Του Αντώνη Ξαγά
Τίποτα περισσότερο απ’ ό,τι λέει ο τίτλος. Και τίποτα λιγότερο απ’ όσα περιμένουμε να διαβάσουμε από ένα απόλυτα σύγχρονο εγχειρίδιο πολέμου…δηλαδή ποδοσφαίρου.
Πήγαν να τον κάνουν έκθεμα τέχνης κι αυτός τους την έφερε και τους έκανε βιβλίο. Ένας λογοτέχνης που ζει τα βιβλία του κι ένας συγγραφέας που γράφει την ζωή του.
Η απόπειρα ανατομίας μιας εποχής μέσα από 45 τραγούδια μπαίνει και αυτή με τη σειρά της στο ...ανατομικό τραπέζι του Άρη Καραμπεάζη.
Η αρχαιολογία πέρα από το μουσειακό "κοιτάτε μόνο, μην αγγίζετε". Του Λάμπρου Σκουζ
Σελίδες | Σελίδες
|
