Και 'ποπ' και 'underground' και επιπλέον 'ανεξάρτητο', ίσως όλο αυτό ακούγεται οξύμωρο. Ή μήπως όχι; Του Δημήτρη Πατσώνη
ΒΙΒΛΙΑ
'Ο Κάφκα συναντά την Τζούντιθ Μπάτλερ' θα ήταν μια τυπικά... μουσικογραφιάδικη προσέγγιση. Ο Μιχάλης Βαρνάς όμως το παίρνει αλλιώς...
Γράφοντας για τη ζωή σου μέσα από τα χέλια. Γράφοντας για τα χέλια μέσα από τη ζωή σου. Του Μιχάλη Βαρνά
Ένα παλαιότερο βιβλίο που αξίζει όμως να (ξανα)διαβαστεί και με τα γυαλιά του σήμερα. Του Μιχάλη Βαρνά
Ο Τεν Τεν χαίρει ευρύτατης αναγνώρισης από τα παλιά, οι Ζο, Ζετ και Ζοκό όμως; Μια έκδοση-ευκαιρία για συστάσεις στα ελληνικά... Του Στυλιανού Τζιρίτα
Συλλογή κειμένων του Υποδιοικητή Μάρκος και των εξεγερμένων γηγενών. Του Λάμπρου Σκουζ
H αποθέωση ή μήπως η απομυθοποίηση μιας ουτοπίας; Του Αντώνη Ξαγά
Καταραμένη υποτακτική: "Θα μπορούσε να..." Μας κατατρέχει σε κάθε επίπεδο, από το πιο ατομικό μέχρι το πιο συλλογικό. Του Κώστα Καρδερίνη
Από τον "όχι συγγραφέα αλλά επινοητή" μέχρι το βιβλίο που "μόνο αυτό μπορεί να καταστήσει κάθε απάντηση ζώσα και ενεργό", το εν λόγω μελέτημα προσκαλεί σε ασφαλή βουτιά στα γραπτά του Ρολάν Μπαρτ. Του Λάμπρου Σκουζ
Πολλοί (και λιγότερο...πολλές) έχουν μιλήσει για το κράουτ (με ή χωρίς ροκ), σε σημείο να έχει γίνει ένας σχεδόν μυθολογικός τόπος. Σε αυτό το βιβλίο ακούμε τους ίδιους τους πρωταγωνιστές... Και διαπιστώνουμε ότι έχουμε να κάνουμε με "ιστορίες" και όχι με μία μοναδική "Ιστορία". Του Αντώνη Ξαγά
Μια αυτοπροσωπογραφία με μουσική και κείμενα. Τα οποία διάλεξε ο Νίκος Πετρουλάκης, δυο τρία πράγματα γι' αυτά (και γι' άλλα) έγραψε ο Αντώνης Ξαγάς.
Η αλληλεπίδραση του πανκ με το alternative (πριν τον ευτελισμό του όρου) ροκ σε ένα βιβλίο-ποταμό (ή μήπως ανεμοστρόβιλος;) Σημείωση: δεν είναι διδακτορική διατριβή. Του Άρη Καραμπεάζη
Στίχοι του έχουν ακουστεί τραγουδιστά στους Λώλαμα, μπορεί όμως και να αναπνέουν αυτόνομοι και μέσα από το τυπωμένο χαρτί. Του Κώστα Καρδερίνη
Εκεί που εσχάτως αχνοχαράζει μια indie νοσταλγία για τα 00s, έρχονται τέτοια βιβλία να ρίξουν μια πιο κυνική ματιά... Του Αντώνη Ξαγά
Τρία διηγήματα γραμμένα σε τρεις διαφορετικές χρονιές από ένα δημιουργικό δίδυμο το οποίο πάνω από τρεις δεκαετίες δεν σταματά να μας εκπλήσσει. Του Χάρη Συμβουλίδη
Λέξεις για πλάνα και σκηνές, κείμενα για ταινίες, μια χορταστική συλλογή ενός αφοσιωμένου πιστού της έβδομης τέχνης. Του Λάμπρου Σκουζ
Από τον Μάη του ’68 ως το White Riot των Clash , ένας ευθύς δρόμος μύησης, έρωτα και τρομοκρατίας. Του Λάμπρου Σκουζ
Γυναίκες που 'ζωντανεύουν' μέσα από χαρακτικά και γίνονται ιστορίες. Της Χριστίνας Κουτρουλού
Ένα βιβλίο ακατάλληλο (ή μήπως επιβεβλημένο;) για όσους βλέπουν τον κόσμο μέσα από ασπρόμαυρα ιδεολογικά γυαλιά. Του Χάρη Συμβουλίδη
Ότι κι αν γίνει αύριο, η μάχη συνεχίζεται... Της Ελένης Φουντή
Από τα βιβλία που πολλοί λένε ότι το έχουν διαβάσει... Με έμφαση στο "λένε". Τι απέγινε με την απόπειρα άραγε του Μιχάλη Βαρνά;
Η ηλεκτρονική μουσική είναι μια ιστορία που ακόμη γράφεται (αλλά και ξαναγράφεται). Στην πράξη αλλά και στα βιβλία... Του Αντώνη Ξαγά
Προσωπικές σκέψεις για ένα βιβλίο ενός αγαπημένου συγγραφέα πάνω στον πρώτο αγαπημένο συγγραφέα των δικών μας συνοικιών. Του Λάμπρου Σκουζ
Άλλη μια ανάγνωση ενός βιβλίου ποτισμένου με πνευματώδη και οινοπνευματώδη θερμότητα. Του Λάμπρου Σκουζ
Δέκα συγγραφείς ζουν στην ίδια γειτονιά και στον δικό του κόσμο ο καθένας. Αλλά όταν οι ιστορίες τους διαπλέκονται, τότε βγαίνει κανονικό βιβλίο. Του Λάμπρου Σκουζ
Ή πώς ένα βιβλίο κυκλώνει υποδειγματικά μια διαφήμιση. Του Λάμπρου Σκουζ
Πώς μια αντιαισθητική λεωφόρος εμπνέει από στοχασμούς, αυθαίρετες σκέψεις, φωτογραφίες και εκατό λήμματα. Του Λάμπρου Σκουζ
Σίγουρα στο... λάιβ θα είχε άλλη δυναμική, και στο χαρτί όμως δεν υπολείπεται... Της Ελένης Φουντή
Χορταστική συλλογή διηγημάτων «μετά την καταστροφή». Του Λάμπρου Σκουζ
Σελίδες | Σελίδες
|