1001 γραμμάρια
Νορβηγίδα επιστήμων, αφοσιωμένη στη διαφύλαξη της εθνικής μονάδας μέτρησης βάρους. Του Κώστα Καρδερίνη
Νορβηγίδα επιστήμων είναι αφοσιωμένη στη διαφύλαξη της εθνικής μονάδας μέτρησης βάρους, δουλειά που έκανε κι ο πατέρας της, ο οποίος τώρα βρήκε καταφύγιο στο αγρόκτημα και τον αλκοολισμό του. Η ζωή της δεν πάει καλά αλλά αυτή επιμένει να ασχολείται, σχολαστικά και μόνο, με το νορβηγικό πρότυπο χιλιόγραμμο, το απόλυτο κρατικό φετίχ [εδώ καράβια χάνονται]. Ένα ταξίδι στην Πόλη του Φωτός με αφορμή το τσεκάρισμα των προτύπων κιλών όλου του κόσμου και η γνωριμία της με τον... άρρητο κηπουρό Πι, θα σταθεί αφορμή να αλλάξει η πεζή, αγέλαστη και άχαρη ζωή της. Ή μήπως τώρα θ' αρχίσει πραγματικά να ζει; Κι αν ίσως η ψυχή ζυγίζει 21 γραμμάρια, ένα εν ζωή άψυχο κορμί πόσο ζυγίζει;
Ο Αλβέρτος Αϊνστάιν μάς φιλοδώρησε κάποιες φιλοσοφημένες "αντιεπιστημονικές" ρήσεις που ταιριάζουν στην περίπτωση αλλά και στην ενδεχομένως πεζή ζωή μας:
Όταν οι νόμοι των μαθηματικών ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα, δεν είναι σαφείς, κι όταν είναι σαφείς, δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα.
Τα σημαντικά δεν μπορούν πάντοτε να μετρηθούν, και όσα μπορούν να μετρηθούν δεν είναι πάντοτε σημαντικά.
Ο Μπεντ Χάμερ αρέσκεται στις βραδυφλεγείς ιλαροκωμωδίες [Σπίτι για τα Χριστούγεννα, Η καινούργια ζωή του κυρίου Ο'Χόρτεν, Παρακμή, Ιστορίες της κουζίνας] οι οποίες, σε αρκετές περιπτώσεις, ανιχνεύουν μαυροχιουμοριστικά τις διασυνδέσεις επιστήμης και ζωής. Υπαινίσσεται κάθε φορά και με διαφορετικό τρόπο πώς η μία υποχωρεί έναντι της άλλης και πώς η εντροπία της απρόβλεπτης ζωής θριαμβεύει στοχαστικά έναντι της επιστημονικής τάξης πραγμάτων. Θυμάμαι ακόμα την ένταση της έκπληξης από την πρώτη του δουλειά [Αυγά] που είχα δει στο 36ο ΦΚΘ, το Νοέμβρη του 1995. Κυρίως είχα εντυπωσιαστεί από τη διαφορετικότητα των νορβηγών, από έναν υπερβόρειο τρόπο σκέψης που απέχει παρασάγγες από το μεσογειακό πλεοναχό τρόπο.
Εδώ να, ο Χάμερ σατιρίζει τη σχολαστικότητα και την τυπικότητα των συμπατριωτών του. Διακωμωδεί την εμμονή τους στα μέτρα και τα σταθμά [και τη δική μας επίσης]. Την απόλυτη και ανύπαρκτη μέτρηση, τη μέτρηση της μέτρησης, την πιστοποίηση της μέτρησης, τη μεγαλεπήβολη [δια της μέτρησης] επιμέτρηση της ζωής. Ταυτόχρονα αφήνει να ξεμυτίσει αυτό που δεν μετράται αλλά... μετράει. Αυτό που διαφεύγει της επιστήμης η οποία έχει χάσει την επαφή με τη φιλοσοφία της ζωής. Αυτό που στα μαθηματικά λέγεται jump [πήδημα]. Η φάρμα μετέωρη στον αχυρώνα, ο θείος μετέωρος στον Πύργο του Άιφελ, η κόρη μετέωρη στον κηπουρό, ο κηπουρός μετέωρος στις καρδερίνες του Παρισιού.
Η αξία αυτών των 1001 γραμμαρίων υπερβαίνει το κράμα του απόλυτου χιλιόγραμμου [90% πλατίνα και 10% ιρίδιο].
Βαθμός: οκτώ [8]