14ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης

Αγαναχτήστε! Όλοι Μαζί, Τώρα! Ζήτω οι Αντίποδες!

Από το 1ο μνημόνιο και από το προηγούμενο 13ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης ξεχώρισα πέντε σπουδαία κομμάτια και μ' αυτά θέλω να ξεκινήσω την περιδιάβασή μου στο επόμενο.

Και πρώτα-πρώτα Οι 12 Λιβανέζοι (12 Angry Lebanese) της Ζέινα Ντακάς. Ένα έργο θεατρικό (Οι 12 ένορκοι /12 Angry Men) σε μια φυλακή με θανατοποινίτες και βαρυποινίτες, η δραματοθεραπεία και η επανένταξη τους σε όλο της το μεγαλείο. Αποθέωση. 12 οργισμένοι άντρες, 7.000 οργισμένοι κρατούμενοι, κι ο νόμος περί μεταμέλειας ξανά σε ισχύ. Τρία χρόνια μετά οι Ταβιάνι το ξαναδοκιμάζουν με τον Ιούλιο Καίσαρα του Σέξπιρ (Ο Καίσαρ πρέπει να πεθάνει). Από κοντά κι ο Αγγελόπουλος με την μπρεχτική Όπερα της Πεντάρας από θίασο εργατών (Η Άλλη Θάλασσα).

Συνεχίζω με την Υποταγή (Submission) του σουηδού Στέφαν Γιαρλ. Ένα ντοκιμαντέρ που τολμά να ανιχνεύσει το κοκτέιλ χημικών που κουβαλάμε στο σώμα μας, την προέλευση και το ξεφόρτωμά του στις επόμενες γενιές. Σε παράλληλο μοντάζ βλέπουμε τη Μεταμόρφωση του Κάφκα, τους καταρράκτες του Νιαγάρα και έναν παιδικό εφιάλτη του σκηνοθέτη βουτηγμένου στις τύψεις των αποκαλύψεων. Όσοι ξέρουν το έργο του Γιαρλ και την σοβαρότητά του ως ντοκιμαντερίστα καταλαβαίνουν γιατί η Υποταγή πολεμήθηκε τόσο άγρια.

Ακολουθεί το βουκολικό μαυρόασπρο ποίημα Κοντά στον Ουρανό (Close to Heaven) του καρπαθολόγου Τίτους Φασίνα. Που καταγράφει τη σκληρή ζωή μιας τριμελούς οικογένειας στα Καρπάθια όπου ασχολείται χειρωνακτικά με την παραδοσιακή κτηνοτροφία χωρίς μηχανικά βοηθήματα. Υπό τους θείους ήχους του Κουαρτέτου Μπαλανέσκου. Τέταρτο ποίημα, εικαστικό κάντο-μόνος-σου δείγμα αυτόματης γραφής της πόλης του Κλίβελαντ, το σουπρεματικό και πειραματικό Μερικές φορές η πόλη (Sometimes City) του Τομ Τζάρμους (αδερφού του Τζιμ). Προβάλλει μια πόλη-φάντασμα και τα λιγοστά πνεύματα που της απέμειναν μετά το βιομηχανικό της βατερλό.

Η αναδρομή κλείνει μουσικά με ένα ελληνικό πόνημα, το βιογραφικό ντοκιμαντέρ - φέτα ζωής από τη δράση και τη δημιουργία των παλαβιάρηδων Lost Bodies υπό του φαν αυτών Γιάννη Μισουρίδη. Ο Θάνος κι ο Αντώνης, η καθημερινότητά τους, πώς συλλέγουν εμπειρίες και μουσικές ιδέες από τα λαϊκά κουτούκια, τα λασπόνερα, τους φωταγωγούς και τα ρολόγια της ΔΕΗ. Είδες η ΔΕΗ; Μαζί με την πλάκα τους (χιούμορ αγιάτρευτο), η σκλήρυνση κατά πλάκας και οι ινσουλίνες (τι θα τις κάνουμε τόσες ινσουλίνες; έχει πήξει ο τόπος στις ινσουλίνες!!!).

Εν μέσω 2ου μνημονίου και κρίσης πολλών χρηματιστηριακών αξιών, έρχεται το 14ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ να δώσει δυναμι(τιστι)κό παρόν και φιλοδοξεί να κόψει τα συρματοπλέγματα που προβάλλουν το αρνητικό τους περίγραμμα πάνω στο γαλανό ουρανό της Θεσσαλονίκης μας και της χώρας. Και του κόσμου όλου. Ας δούμε όμως μερικά από τα ισχυρά ατομικά όπλα αυτής της διοργάνωσης.

Η έναρξη προοιωνίζεται εκρηκτική και πυροδοτείται από το ολόφρεσκο οδοιπορικό ντοκουμέντο Indignados (Αγαναχτισμένοι) του φίλου μας Τόνι Γκάτλιφ. Το 2005(;) ο Τζίμης Πανούσης είχε εισάγει τον όρο Αγα.Πο. (Αγαναχτισμένοι Πολίτες) αλλά με διαφορετική έννοια γιατί άλλες ήταν τότε οι συνθήκες. Το 2010 ο 93χρονος γάλλος Στεφάν Εσέλ, βετεράνος αντιστασιακός και πρώην διπλωμάτης, δημοσιεύει μια 30σέλιδη πραγματεία με τίτλο "Αγαναχτήστε!" και προτρέπει σε μια ειρηνική παγκόσμια κίνηση διαμαρτυρίας.

Από αυτό το μανιφέστο ορμάται ο γαλάτης τσιγγάνος Τονί Γκατλίφ και έρχεται στην Ελλάδα να βρει την Μπέτι, μια σενεγαλέζα παράνομη μετανάστρια, που έφτασε στην Αθήνα, πήγε στο γκέτο της Πάτρας, στη σύγχρονη Βαστίλλη, την Αίγυπτο και την Ισπανία. Όμως η δική της ιστορία είναι απλά μια κλωστή στο κουβάρι της οικονομικής παγκοσμιοποίησης. Γύρω της περιελίσσονται πολλές άλλες με τη μορφή αρχειακού ή μη υλικού, όπως εκείνου του τυνήσιου φουκαρά μανάβη που αυτοπυρπολείται ενώ τα πορτοκάλια ρέουν στους δρόμους μέχρι τη θάλασσα ή της χορεύτριας φλαμένκο στην άδεια αυλή. Ο Γκάλτιφ (Latcho Drom, Gadjo dilo, Vengo, Swing, Exiles, Transylvania) μας έχει συναρπάσει πολλές φορές ως τώρα με τις πηγαίες, σκληρές και τρυφερές μουσικές συνάμα, εικόνες του.

Άλλη μια προσωπική ιστορία που έγινε παγκόσμια είναι αυτή του σκηνοθέτη Τζαφάρ Παναχί. Ο ίδιος παραμένει επ' αόριστον σε κατ' οίκον περιορισμό μη μπορώντας να κάνει την επόμενη ταινία του. Ο νεότερος συνάδελφός του, Μοχτάμπα Μιρταχμάσμπ, καταγράφει τα σχέδια και τα οράματά του, κάπου αναλαμβάνει δράση κι ένα iPhone γιατί τα πράματα δυσκολεύουν, παρεμβάλλονται κι αποσπάσματα από προηγούμενες ταινίες μέσω τηλεόρασης - κι όλα αυτά γίνονται μαρτυρίες μιας μη ταινίας (This is not a film) μεταξύ του πραγματικού, του βιωματικού και του φαντασιακού.

Τρίτο ανθρώπινο παράδειγμα το τρίτο μέρος της τριλογίας Χαμένος Παράδεισος (Paradise Lost) που πραγματεύεται ένα σύγχρονο κυνήγι μαγισσών: τρεις έφηβοι κατηγορούνται και καταδικάζονται για το φόνο τριών παιδιών. Οι δυο δαιμόνιοι ερευνητές σκηνοθέτες και ακτιβιστές Τζο Μπέρλιντζερ & Μπρους Σινόφσκι κατάφεραν μέσα από συναρπαστικές περιπέτειες έρευνας να αναμοχλεύσουν και να ανατρέψουν αυτήν τη δικαστική πλάνη και παράλληλα να καταγράψουν μια οδύσσεια εγκλεισμού μέχρι την απελευθέρωση των τριών εξιλαστήριων θυμάτων μετά από 17 χρόνια.

Να θυμίσω ότι έχουμε ήδη παρακολουθήσει με κομμένη την ανάσα τα δυο πρώτα μέρη αλλά και άλλες σπουδαίες δουλειές τους (Φύλακας του αδερφού μου, Metallica: Some Kind of Monster). Να πω επίσης ότι το τρίο αυτό μέρος είναι υποψήφιο για όσκαρ ενώ περιμένουμε το επόμενο πόνημά τους, αφιερωμένο στον συγγραφέα Κλάιβ Hellraiser Μπάρκερ (Raising Hell: The Visions of Clive Barker).

Στην άβυσσο του δικαστικού συστήματος των ΗΠ καταδύεται και ο πεισματάρης και αειφόρος Βέρνερ Χέρτζοκ με το επίσης συνταρακτικό αφηγηματικό χρονικό Into the Abyss: A Tale of Death, a Tale of Life. Εδώ δεν τίθεται ζήτημα αθωότητας (η ενοχή είναι δεδομένη) αλλά ο φακός εστιάζει στις παράπλευρες απώλειες που υφίστανται οι συγγενείς και φίλοι των θυμάτων και των θυτών και ψάχνει μια χαραμάδα ελπίδας σε μια πολυσύνθετη σχέση ζωής και θανάτου.

Άλλος ένας παλιός γνωστός που μας φέρνει νέα δουλειά είναι ο γκρατσιόζος αυστριακός Μίκαελ Γκλαβόγκερ (Megacities, Workingman's Death). Το νέο του καταγραφικό ντοκουμέντο καταδύεται στα άδυτα των πορνείων (Whores' Glory /Εταίρων Δόξα) σε τρεις διαφορετικές περιοχές του πλανήτη, Ταϊλάνδη Μπανγκλαντές και Μεξικό. Χωρίς κριτική διάθεση, απλά για να εξερευνήσει τον μικρόκοσμο αυτού του παράλληλου σεξουαλικού εμπορίου, με την αγριότητα και την αναγκαιότητά του.

Αυτός όμως που μας ταρακουνάει γερά κάθε μα κάθε φορά που έχει κάτι να μας πει, είναι ο ρώσος εικονοποιητής Βίκτορ Κοσακόφσκι (Belovy, Sreda /Τετάρτη, Pavel i Lyalya, I Loved You, Russia from My Window, Hush!, Svyato). Και είναι πολύ χαρακτηριστικό του ότι κάνει ταινίες μόνον όταν έχει και θέλει να πει κάτι σημαντικό. Κάτι παγκόσμιο αξιοπρόσεχτο και αξιοπερίεργο που λανθάνει της προσοχής μας κι αυτός το αναδεικνύει με το ιδιόρρυθμο στιλ του και μας το παρουσιάζει ως κρυμμένο κάτω από τη μύτη μας θησαυρό. Έτσι ψυλλιάζομαι πως γίνεται και στο επερχόμενο iVivan Las Antipodas! (Ζήτω οι Αντίποδες!) όπου μας παρουσιάζει με μοναδικό τρόπο τέσσερις δυάδες γεωγραφικά γήινων αντιπόδων (Κίνα-Αργεντινή, Ρωσία-Χιλή, Αφρική-ΗΠΑ, Νέα Ζηλανδία-Ισπανία) στεριάς-νερού. Π.χ. στον αντίποδα της πολύβουης Σαγκάης βρίσκεται ένα ήσυχο-ήσυχο γεφυράκι στον ποταμό Έντρε Ρίος.

Γνωστός και ο αφηγηματικός χιλιανός Πατρίσιο Γκουσμάν από το ντοκιμαντέρ για τον Σαλβαδόρ Αλιέντε (2004). Μας ξανάρχεται φέτος με την αστρονομική του Νοσταλγία για το φως (Nostalgia de la luz) που μας μεταφέρει στην έρημο Ατακάμα των "αρχαιολόγων των ουρανών" αλλά και του μεγαλύτερου στρατόπεδου συγκέντρωσης του δικτάτορα Πινοσέτ. Άλλοι ψάχνουν να φωτίσουν την ιστορική πορεία των άστρων κι άλλοι θέλουν να ρίξουν λίγο φως στους χαμένους συγγενείς των οποίων τα κόκαλα κείνται πιθανώς κάπου εκεί δίπλα.

Κάπου θα έχετε ίσως ξανακούσει για τη χαμένη Τιμή της Ζάχαρης (The Price of Sugar). Ο "ζαχαρένιος" παρατηρητής Μπιλ Χάνεϊ επιστρέφει με Το τελευταίο βουνό (The Last Mountain) που γίνεται τοξική σκόνη και μολύνει ποτάμια, υδροφόρους ορίζοντες, τροφές και ανθρώπους. Συμπαραστάτης του ο Ρόμπερτ Φ. Κένεντι ο νεότερος και άλλοι ακτιβιστές που θέλουν να σταματήσουν την οικολογική καταστροφή της ενδοχώρας.

Στο νεότερο οπλοστάσιο των Εικόνων του 21ου Αιώνα συναντάμε τον σουηδό Μάγκνους Γκέρτεν και το ιστορικό Λιμάνι της Ελπίδας (Hoppets Hamn) σε παγκόσμια πρεμιέρα. Πρόκειται για το Μάλμο το οποίο κατά το τέλος του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου υποδέχθηκε και φιλοξένησε προσωρινά 30.000 επιζώντες από τα χιτλερικά στρατόπεδα μέσω του Ερυθρού Σταυρού. Εκ των οποίων οι 8.000 εξαπλώθηκαν και έζησαν τελικά στη Σουηδία.

Τέλος, με τη βαθιά διαφθορά της μαύρης ηπείρου ασχολείται ο δανός Μαντς Μπρούγκερ που μεταμορφώνεται σε δυτικό "αφελή" Πρεσβευτή (Ambassadoren) προκειμένου να καταγράψει από πάρα πολύ κοντά τους (συχνά κρατικούς) μηχανισμούς εξαπάτησης της Αφρικής, άλλοτε τραγελαφικούς κι άλλοτε επικίνδυνους και θανάσιμους. Το αποκαλυπτικό αυτό τεκμήριο, μαζί με άλλα έξι, εντάσσεται στην ενότητα Δανέζικα Ντοκιμαντέρ που παρουσιάζει όλη της αφρόκρεμα της δανέζικης παραγωγής του 2011. Δεύτερη ενότητα είναι αυτή των έξη Βαλκανικών Ντοκιμαντέρ του 2011 όπου εκπροσωπούνται η Τουρκία, η Κροατία, η Σερβία και η πιο παραγωγική Ρουμανία.
Στα αναδρομικά αφιερώματα του 14ου Φεστιβάλ συναντάμε τον έλληνα της διασποράς Άγγελο Αμπάζογλου με έξι ντοκιμαντέρ, συμπεριλαμβανομένου του εφετινού Mustafa's Sweet Dreams (Τα γλυκά όνειρα του Μουσταφά). Αλλά και τον αντίποδα ισραηλινό και επικριτή Εγιάλ Σιβάν με επτά έργα, μεταξύ των οποίων το έσχατο αχνιστό Common State (Κοινοπολιτεία).

Έντονο ενδιαφέρον έχουν και οι επερχόμενες παραγωγές που παρουσιάζονται στα δυο τμήματα θεσμούς του Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ: δώδεκα (12) που βρίσκονται σε εξέλιξη (Docs in Progress 2012) εκ των οποίων τα μισά ελληνικής συμπαραγωγής και είκοσι (20) που ψάχνουν συνεργάτες και χρηματοδότες (EDN Docs in Thessaloniki - Pitching Forum 2012) με πέντε ελληνικές συμμετοχές.

Τίτλοι Έναρξης Τέλους

Υποταγή /Underkastelsen /Submission (2010 Σουηδία, 87') του Stefan Jarl
Οι 12 Λιβανέζοι /12 Angry Lebanese: The Documentary (2009 Λίβανος, 78') της Zeina Daccache
Κοντά στον ουρανό /Dem Himmel ganz nah /Close to Heaven (2010 Γερμανία /Ρουμανία, 93') του Titus Faschina
Lost Bodies (2011 Ελλάς, 33') του Γιάννη Μισουρίδη
Μερικές φορές η πόλη /Sometimes City (2011 ΗΠ, 80') του Tom Jarmusch
Οι 12 ένορκοι /12 Angry Men (1957 ΗΠ, 96') του Sidney Lumet
Ο Καίσαρ πρέπει να πεθάνει /Cesare deve morire (2012 Ιταλία, 76') των Paolo & Vittorio Taviani
Η Άλλη Θάλασσα /The other sea (2012; Ελλάς+) του Θόδωρου Αγγελόπουλου
Αγαναχτισμένοι /Indignados (2012 Γαλλία, 88') του Tony Gatlif
Δεν είναι ταινία /In film nist /This is not a film (2010 Ιράν, 75') των Mojtaba Mirtahmasb & Jafar Panahi
Χαμένος Παράδεισος 3: Κολαστήριο /Paradise Lost 3: Purgatory (2011 ΗΠ, 122') των Joe Berlinger & Bruce Sinofsky
Χαμένος Παράδεισος 2: Αποκαλύψεις /Paradise Lost 2: Revelations (2000 ΗΠ, 130') των Joe Berlinger & Bruce Sinofsky
Χαμένος Παράδεισος: Οι δολοφονίες παιδιών στο Hood Hills /Paradise Lost: The Child Murders at Robin Hood Hills (1996 ΗΠ, 150') των Joe Berlinger & Bruce Sinofsky
Φύλακας του αδερφού μου /Brother's Keeper (1992 ΗΠ, 104') των Joe Berlinger & Bruce Sinofsky
Metallica: Some Kind of Monster (2004 ΗΠ, 141') των Joe Berlinger & Bruce Sinofsky
Raising Hell: The Visions of Clive Barker (2012 ΗΠ) των Joe Berlinger & Bruce Sinofsky
Μέσα στην Άβυσσο /Into the Abyss: A Tale of Death, a Tale of Life (2011 Γερμανία /Καναδάς, 105') του Werner Herzog
Εταίρων Δόξα /Whores' Glory by (2011 Αυστρία /Γερμανία, 119') του Michael Glawogger
Ζήτω οι Αντίποδες! /iVivan Las Antipodas! (2011 Γερμανία /Αργεντινή /Ολλανδία /Χιλή, 104') του Victor Kossakovsky
Νοσταλγία για το φως /Nostalgia de la luz /Nostalgia for the light (2010 Γαλλία /Γερμανία /Χιλή, 90') του Patricio Guzman
Το τελευταίο βουνό /The Last Mountain (2011 ΗΠ, 95') του Bill Haney
Το Λιμάνι της Ελπίδας /Hoppets Hamn /Harbour of Hope (2011 Σουηδία /Δανία /Νορβηγία /Πολωνία /Γερμανία, 76') του Magnus Gertten

Δανέζικα Ντοκιμαντέρ 2011

Ο Πρεσβευτής /Ambassadoren /The Ambassador (2011 Δανία, 93') του Mads Brugger
Εσωτερική εκτός χώρας/Au Pair (2011 Δανία, 59') των Nicole Horanyi & Heidi Kim Andersen
Χορευτής αιθούσης /Ballroom Dancer (2011 Δανία, 84') των Christian Bonke & Andreas Koefoed
Μισή επανάσταση /1/2 Revolution (2011 Δανία, 71') των Omar Shargawi & Karim El Hakim
Εθισμένος στον έρωτα /Love Addict (2011 Δανία, 82') της Pernille Rose Gronkjear
Το φιλί του Πούτιν /Putin's Kiss (2011 Δανία, 84') της Lise Birk Pedersen
Η υπόθεση Σαμουράι /The Samurai Case /Med doden til folge (2011 Δανία, 58') της Eva Mulvad

Βαλκανικά Ντοκιμαντέρ 2011

Λίγοι γενναίοι /A Few Brave People /Bir avuc cesur insane (2011 Τουρκία, 85') του Ruya Arzu Koksal Kudu
Ο βασιλιάς /The King /Kralj (2011 Κροατία, 75') του Dejan Acimovic
Νοόσφαιρα /Noosfera (2011 Ρουμανία, 55') των Artchil Khetagouri & Ileana Stanculescu
Ω ξένε /O Gringo (2011 Σερβία /Βραζιλία, 90') του Darko Bajic
Οι δυο μας /Two of Us /Noi Doi (2011 Ρουμανία, 54') του Claudiu Mitcu
Δωμάτιο επισκεπτών /Visiting Room (2011 Ρουμανία, 62') των Radu Muntean & Alexandru Baciu

Άγγελος Αμπάζογλου / Angelo Abazoglou

Τα γλυκά όνειρα του Μουσταφά /Mustafa's Sweet Dreams (2012 Ελλάς /ΗΒ, 83')
Καλημέρα κύριε Μάρσαλ /Welcome to Greece Mr. Marsall (2007 Ελλάς /Γαλλία, 55')
Έγκλημα στην αρχαία αγορά /Murder at the Agora (2006 Ελλάς /Γαλλία, 57')
Βασίλης Ζαχάρωφ, ο Μυστηριώδης Έλληνας της Ευρώπης /Sir Basil Zaharoff, Agent of Death (2006 Ελλάς /Γερμανία, 52')
Τα δυο αύριο /Tomorrow Things Will Be Better (1998 Ελλάς /Γαλλία, 70')
Ελαιόλαδο, λίγο νερό, μια ξεφλουδισμένη ντομάτα /Olive Oil, Water and Tomato (1997 Ελλάς/Γαλλία, 27')

Εγιάλ Σιβάν / Eyal Sivan

Διαβαίνοντας το... /Aqabat Jaber: Passing Through /Vie de passage (1987 Γαλλία, 81')
Ιζκόρ: σκλάβοι της μνήμης /Izkor: Slaves of memory /Les esclaves de la memoire (1990 Γαλλία /Ισραήλ, 97')
Ο σπεσιαλίστας του εγκλήματος /The Specialist /Un specialiste, portrait d'un criminel moderne (1999 Γαλλία /Ισραήλ /Γερμανία /Αυστρία /Βέλγιο, 128')
Λεωφόρος 181: στιγμιότυπα από ένα ταξίδι /Route 181: Fragments d'un voyage en Palestine-Israel (2003 Γαλλία /Βέλγιο /Γερμανία /ΗΒ, 272') μετά του Michel Khleifi
Σας αγαπώ όλους /Aus Liebe zum Volk /I love you all (2004 Γερμανία /Γαλλία, 89') μετά της Audrey Maurion
Τζαφά, ο κουρδιστής του πορτοκαλιού /Jaffa, le mecanique de l' orange /Jaffa, the Orange's Clockwork (2009 Ισραήλ /Βέλγιο /Γαλλία /Γερμανία, 88')
Κοινοπολιτεία /Common State (2012, TBA)

Docs in Progress 2012

01. Battery Man, Dir: Dusan Saponja, Dusan Cavic, Prod: Snezana Penev - Ciklotron, Σερβία
02. Flying Food, Dir: Μαριάννα Οικονόμου, Prod: Λιλέτ Μπόταση - Inkas Films, Co-Prod: Dan Burlac - Elephant Films, Ελλάς/Ρουμανία
03. Frame by Frame...Sketchophrenia, Dir: Ζαφείρης Χαϊτίδης, Prod: Τζίνα Πετροπούλου - Vox-documentaries, Ελλάς
04. Hassan's Odyssey, Dir: Francisco Ara?jo, Prod: Oihana Olea - Altube Filmeak & Malas Compa?ias, Ισπανία
05. He Who Travels Alone, Dir: Ralitza Dimitrova, Prod: Plamen Gerasimov - B Plus Film, Βουλγαρία
06. Lod, the Last Hope, Dir/Prod: Uri Rosenwaks, Ισραήλ
07. Music Village, Dir: Ανδρέας Σιαδήμας, Prod: Γιάννης Αγγελάκης - Fractal Productions, Co-Prod: Ανδρέας Σιαδήμας - Dangerous Productions, Ελλάς
08. Silent Balkans, Dir: Ανδρέας Αποστολίδης, Prod: Ρέα Αποστολίδου & Γιούρι Αβέρωφ - Anemon Productions, Ελλάς
09. TasKafa - The King of the Square, Dir: Andrea Luka Zimerman, Prod: G?len G?ler - Yalan Dunya Film Ltd, Τουρκία
10. The Grocer, Dir/Prod: Δημήτρης Κουτσιαμπασάκος - KinoLab, Ελλάς
11. The Immortals at the Southern Point of Europe, Dir: Γιώργος Μουστάκης & Νίκος Lab?t, Prod: Γιώργος Μουστάκης - Geometry Films Ltd, Co-Prod: Νίκος Χαραλαμπόπουλος (Lab?t), Ελλάς
12. The OSDAC, Dir: Anca Hirte, Prod: Froidevaux Damien - E2P/entre2prises, Γαλλία/Ρουμανία

EDN Docs in Thessaloniki Pitching Forum 2012
01. 37, Dir: Djordje Markovic, Prod: Ivana Antic & Djordje Markovic, Tuna Fish Studio, Σερβία
02. Animal of the Future, Dir: J?rg Giese, Prod: Gregor Streiber, Inselfilm Produktion, Γερμανία
03. Circle, Dir: Valentina Monti, Prod: Alessandro Carroli, Kin?, Ιταλία
04. Ghost Rockets, Dir: Michael Cavanagh & Kerstin ?belacker, Prod: Kerstin ?belacker, We Have a Plan, Σουηδία
05. Greece: Work in Progress, Dir/Prod: Έλενα Ζερβοπούλου, One Vibe Films, Ιταλία/Ελλάς
06. The Last Election?, Dir: Wooyoung Choi, Prod: Sinae Ha, BODA Media Group, Κορέα
07. The Little Land, Dir: Νίκος Νταγιαντάς, Prod: Ρέα Αποστολίδου & Γιούρι Αβέρωφ, Anemon Productions, Ελλάς
08. Lost in Egypt, Dir: Ahmed Hassouna, Prod: Ahmed Hassouna, Imagine Production House, Αίγυπτος
09. Mana, Dir: Βάλερι Κοντάκος & Γιάννης Μισουρίδης, Prod: Βάλερι Κοντάκος, Exile Room, Ελλάς
10. My Journey to Meet You, Dir: Marco Simon Puccioni, Prod: Simone Catania, Indyca, Ιταλία
11. The New Plastic Road, Dir: Μυρτώ Παπαδοπούλου & Άγγελος Τσαούσης, Prod: Άγγελος Τσαούσης, Filmografik Productions, Ελλάς
12. Orderly People, Dir: Ulrik Gutkin, Prod: Jacob Oliver Krarup, Copenhagen Film Company, Δανία
13. Price of a Daughter, Dir: Yeliz Shukri, Prod: Σταύρος Παπαγεωργίου, Tetraktys Film Productions, Κύπρος
14. Revelation Point, Dir: Boris Missirkov & Georgi Bogdanov, Prod: Martichka Bozhilova, Agitprop, Βουλγαρία
15. The Sea Gypsies, Dir: Eliza Kubarska, Prod: Monika Braid, Braidmade Films, ΗΒ
16. Sex, Maracas & Chihuahuas, Dir: Diego Mas Trelles, Prod: Enrique L?pez Lavigne, Apaches Entertainment, Ισπανία
17. Sharia in Greece, Dir: Ειρήνη Μιχαηλίδου, Prod: Αλέξης Πηλός, Zero Zero Productions, Ελλάς
18. The Twin Moms, Dir/Prod: Corinne van der Borch, Wondertime Films, ΗΠ
19. When the Ice Melts, Dir: Anne-Marieke Graafmans, Prod: Katja Draaijer, BALDR Film, Ολλανδία
20. Wounded Trust, Dir/Prod: Katja Berls, Γερμανία