17ο Διεθνές Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Θεσσαλονίκης στα 58α Δημήτρια: Ένας απολογισμός
Τι μένει όταν τελειώνει ένα φεστιβάλ; Πολλές εικόνες, κάποιες εκπλήξεις, κάμποσα βραβεία. Του Κώστα Καρδερίνη
Κινούμενο σχέδιο, χορός, πειραματισμός, μεταφυσική, οδοιπορικό, ντοκιμαντέρ, επιστημονική φαντασία, σάτιρα, παρωδία, πανανθρώπινα ζητήματα, προβλήματα και θέματα, χιούμορ μαύρο και λευκό και όλες οι ενδιάμεσες αποχρώσεις του, ντραγκ όπερα, κοινωνικοί αγώνες, μοναξιά, εικαστικά, νέες σχολές και νέα ρεύματα κινηματογραφικά, μονοπλάνο, παραμυθόδραμα, συντροφικότητα, βίντεοντρομ, κομεντί, αυτό-μαντέρ, μιούζικαλ ιπτάμενο, γκραν γκινιόλ, σασπένς, αναμνήσεις, εικονικές πραγματικότητες, τρολ, φαντάσματα, ινφλουένσερς / διαδικτυακοί επηρεαστές, ψεκαστές, σεξιστές, απελευθερωτές, απω-ανατολίτικες σειρήνες, αφιερώματα.
Εξωτικά έθιμα και συνήθειες, μετά-κόσμοι, πνεύματα, βιβλιόφιλ[μ]οι, βιβλικές αφηγήσεις, περιηγήσεις, ξεναγήσεις, ου-τόποι, πιάτσες, θηλυκοί αστροναύτες, καθημερινότητα, πλήξη, τηλεφωνικές συνομιλίες, εξομολογήσεις, αυτοσχεδιασμός, παρά-μορφώματα, αντί-παραβολές, εφιάλτες, καρδιές, αποδράσεις, παρά-τα-φυσικά, ωκεανός, φαντασίες, φάρσες, πολιτικές αλληγορίες, ασπρόμαυρα και νουάρ, χωρίς λόγια ή με φωνές εκτός πεδίου, κινηματοθέατρο του παραλόγου, λογοτεχνία και σινεμά, ντεζαβύ, χίπστερ του κόσμου και άκοντες άγαμοι αναθηματικοί, περαθάλασσες κι ο αχός των κυμάτων, περαματάρηδες, επί/νοημένα και ρομπότ της αυγής, μετενσαρκώσεις και μετουσιώσεις στιγμών, σιωπές, ποιητές, ασθενείς άνεμοι και ξωτικά.
Φέτος άλλη μια διάσταση ήταν το άνοιγμά του προς την μεγάλου μήκους ταινία. Προβλήθηκαν τρεις στον αριθμό με την τρίτη εξ αυτών να περιλαμβάνεται σε πολύ σημαντική ρετροσπεκτίβα στον σπουδαίο μοσχοβίτη σκηνοθέτη Αλεξάντρ Κοτ [Τεστ, Ψάρι, Ο γίγας], ο οποίος μιλάει στις καρδιές των ανθρώπων με εικόνες χωρίς λόγια.
Όλα αυτά κι άλλα ακόμη είδαμε και ταξιδέψαμε στην 17η κινηματογραφική έκδοση του Thessaloniki International Short Film Festival [TiSFF#17]. Κάθε φορά λέμε ότι μας ξάφνιασε και μας τέντωσε και μας εκτόνωσε και μας τόνωσε και κάθε επόμενη φορά έρχονται με φόρα νέα αποκάλυψη, νέα έκπληξη, νέα ταξίδια. Αυτό οφείλεται πρωτίστως, πρέπει να το παραδεχτούμε, στο ανήσυχο πνεύμα και στην αέναη αναζήτηση του Γιάννη Ζαχόπουλου, στις σούπερ-ευαίσθητες και πρωτοποριακές κεραίες του, με τις οποίες οσμίζεται εξελίξεις και ανθίζεται τον νεανικό παλμό και τις αναζητήσεις των νέων και των εκκολαπτόμενων, πιθανών αυριανών μεγάλων, κινηματογραφιστών.
Η λίστα με τις βραβευμένες ταινίες της φετινής γιορτής των εικόνων είναι ευαγγέλιο και προάγγελος του τι μέλλει γενέσθαι στην κινηματογραφική υφήλιο.