44ο ΦΚΘ, Τε 26/11/2003

Η αναμονή σας πήρε παράταση αφού η συνέντευξη της Εταιρίας Ελλήνων Σκηνοθετών είναι προγραμματισμένη για την Παρασκευή. Το λάθος ήταν δικό μου. Η ταινία έκπληξη της Πέμπτης στο Αριστοτέλειον είναι εντέλει το "Mystic river" του Κλιντ Ήστγουντ και η είσοδος θάναι ελεύθερη για όλους. Το οποίον σημαίνει 'πάτε πιο πριν γιατί θα γίνει χαμός'.

Σήμερα είχα έναν εξίσου πλούσιο απολογισμό. Η μέρα ξεκίνησε υπέροχα με την διασκεδαστική "Γαμήλια νάρκη" του Ινδαρέ, συνεχίστηκε με τις "Άγριές μας μέρες" και του "Εμιγκρέδες" κι έκλεισε ακόμη πιο συναρπαστικά με την σ/μ "Ταπείνωση", την έκπληξη της ημέρας.

08.30 Στο χάνι (The Inn, 2003, 80') του Γιώργου Μπακόλα
Πριτς που την είδα! Μου είπανε όμως ότι είναι εποχής [και μάλιστα επί τουρκοκρατίας - μπρρρρ], καλογυρισμένη και έχει πολύ καλή φωτογραφία με την υπογραφή του Προκόπη Παυλόπουλου. Δυστυχώς για μένα, αυτή η περίοδος της νεώτερης ιστορίας μας έχει κλείσει με το γιουσουφάκι του καζαντζακικού σήριαλ "Ο Χριστός ξανασταυρώνεται".

10.10 Γαμήλια νάρκη (Totelly married, 2003, 80') του Δημήτρη Ινδαρέ
Μια ιστορία οικογενειακής τρέλας, με ίντριγκες, πάθη, χιούμορ, αλτρουισμούς, σεναριακές αναδιπλώσεις και ανατροπές. Η κατάσταση των χαρακτήρων περιπλέκεται, κουβαριάζει και ξεκαθαρίζει μ' ένα λυτρωτικό ευτυχές τέλος. Χωρίς νάναι κάτι πολύ ξεχωριστό, κατάφερε να με ψυχαγωγήσει, να με κερδίσει πολλές φορές, να με συναρπάσει, να με ανεβάσει. Σωστοί ρυθμοί, όμορφο κούρντισμα, διάλογοι υπαινιχτικοί και καλοδουλεμένοι, τηλεοπτικά κάδρα που δεν ενοχλούν και μια ελαφράδα, μια φρεσκάδα που μπορεί να παρεξηγηθεί ως ασυγχώρητη.

Πολύ καλή η Ναταλία Στυλιανού αλλά την παράσταση κλέβει ο 'τρίτος άνθρωπος' Αλέξανδρος Λογοθέτης [υιός Ηλία]. Η λιμοκοντόρικη κορμοστασιά του, οι καταλυτικές του δράσεις και ατάκες, οι μορφασμοί και οι αεράτες κινήσεις του, τον φέρνουν πρώτο στη λίστα υποψηφίων για έναν ανδρικό ρόλο. Έξοχη η μουσική επένδυση του Δημήτρη Παπαδημητρίου που κάνει αισθητή την παρουσία της από το πρώτο κιόλας καρέ. Τα κομμάτια κλασικής μουσικής 'δένουν' τέλεια με τις εικόνες, παιχνιδίζουν ναζιάρικα [και κάπου μπλουζιάρικα] με τα πλάνα και προάγουν μια ανέμελη ευφορία, παρά τις δύσκολες καταστάσεις που συνοδεύουν.

11.50 Μια υπέροχη μέρα (What a wonderful day, 2003, 96') του Ντίνου Μαυροειδή
Τα παραλειπόμενα ενός καναλιού με τηλεοπτικά πλάνα που εδώ πλέον ενοχλούν. Δεν μπήκε καν στο κόπο να πληρώσει ένα σωστό τράνσφερ, αφού έτσι κι αλλιώς έχει εξασφαλισμένη την πορεία της στην τίβι.

13.00 Το δειλινό (Gagooman, Ιράν, 2002, 83') του Mohammad Rasoulof
Μπόι μητς γκερλ σε ιρανική φυλακή. Τα 'καλά παιδιά' παντρεύονται τα 'καλά' κορίτσια. Η ομαλή επανένταξη είναι το ζητούμενο. Δραματοποιημένο ντοκιμαντέρ με αβανταδόρικο θέμα αλλά το καθήκον δεν μου επέτρεψε να την δω ολόκληρη.

15.00 Οι άγριές μας μέρες (Ah fei jing juen, Χονγκ Κονγκ, 1990, 93') του Wong Kar-Wai
Η θεά Μάγκι [Τσεούνγκ] θλιμμένη κι εγκαταλειμμένη; Ω θεοί της Άπω Ανατολής γιατί τόση κακία; Ας σοβαρευτούμε όμως. Την παράσταση κλέβουν μάλλον οι ανδρικοί ρόλοι [ο μακαρίτης Λέσλι Τσέουνγκ, ο Τόνι Λέουνγκ, ο Άντι Λάου]. Οι εναλλαγές ρυθμού ακολουθούν πιστά τις αλλαγές φυσικού σκηνικού. Δεν λείπουν οι τρυφερές σκηνές [το κόλλημα του ενός λεπτού], οι ερωτικές καταιγίδες, ούτε και οι σκηνές δράσης. Υπάρχει μια τρόπον τινά ιστορική σειρά καταγραφής των γεγονότων κάτι ανάμεσα σε χρονικό και σε μύθο. Στον μύθο του πουλιού που δεν είχε πόδια κι έπρεπε να πετά συνεχώς, που θα προσεδαφιζόταν μόνο την ημέρα του θανάτου του.

17.00 Εμιγκρέδες (Emigranti, Βουλγαρία, 2002, 85') των Ivailo Hristov & Ludmil Todorov
Τρεις φίλοι που δεν έχουν επιλογές ζωής, που νοιώθουν μετανάστες στην ίδια τους τη χώρα. Αφού αναστατώσουν τα μικρά τους συγκοινωνούντα σύμπαντα, θα επιχειρήσουν ένα ταξίδι αστραπή ανταποκρινόμενοι σε μια ουρανοκατέβατη πρόσκληση. Θα στείλουν κι ένα μήνυμα στον θείο στην Αργεντινή κλεισμένο μέσα σ' ένα βαρέλι!!! Η επιρροή του Κουστούριτσα φαίνεται και στο τρόπο αφήγησης και στην ευρεία χρήση της τσιγγάνικης μουσικής του Dony. Το αποτέλεσμα είναι διασκεδαστικό όσο και ψυχαγωγικό.

18.30 Ο καφετής λαγός (The brown bunny, ΗΠΑ, 2003, 90') του Vincent Gallo
Δεν μας χε...ραιτάς τον πλάτανο ρε Βίνσεντ λέω γω. Άι να παίξεις παρακάτω με το καφετή λαγό-κούνελό σου. Έκοψες τριάντα λεπτά και νομίζεις ότι έκανες κάτι; Μήπως περιαυτολογείς και μακαρίζεις εαυτόν;

20.30 Εκδίκηση (Mest/, Καζακστάν, 1990, 100') του Emrek Shinarbaev
Πολύ ωραία ιδέα η ανάπτυξη ενός κινηματογραφικού μυθιστορήματος ενταγμένου στο ιστορικό πλαίσιο της εποχής που γράφτηκε. Πολύ κακά τα μέσα επίτευξης του στόχου.

23.00 Ταπείνωση (Devot, Γερμανία, 2003, 95') του Igor Zaritzki
Ο πρωτότυπος τίτλος σημαίνει κάτι μεταξύ αφοσίωσης και υποταγής με την σαδομαζοχιστική έννοια και των δύο αυτών όρων. Ο έλλην μεταφραστής έκρινε σκόπιμο να το μεταλλάξει σε κάτι πιο βιτσιόζικο αλλά και πιο περιορισμένο. Αυτό βέβαια δεν μειώνει το ενδιαφέρον και κάνει τις εκπλήξεις πιο ισχυρές. Τα παιχνίδια εξουσίας αγγίζουν άνετα τα όρια του σ/μ, της νεκροφιλίας, του μαθητικού συνδρόμου, του επικίνδυνου σεξ. Ο θεατής εγκλωβίζεται σ' έναν παραισθησιογόνο κόσμο και παρακολουθεί καθηλωμένος και άφωνος τις βομβαρδιστικές μεταστάσεις των δύο μονομάχων.

Η ιστορία ξεκινά πάνω στην γέφυρα και τελειώνει κάτω απ' αυτήν. Η ηρωίδα του Ιγκόρ έκλεισε τον κύκλο της σαν να μην έφυγε ποτέ από εκεί, σαν να πήδηξε απ' την γέφυρα στο κενό. Ο υποτιθέμενος κύριός της, ο 'ψυχολόγος' της, ο μάστερ κομάντερ της, στέκει αποσβολωμένος και υποκλίνεται μπροστά στην ερεθιστική φαντασία της νεαρής. Η ιστορία της Λίλυ που αφηγείται η 'αιχμάλωτη' κοπέλα είναι ενσωματωμένη στο σενάριο υπό την επιρροή των "Χιλίων και μία νυχτών". Το εσωτερικό θεατρογενές σενάριο ενσωματώνει μνήμες από την ιδιόρρυθμη αφήγηση του Μαξίμ Γκόργκι, του Νοβάλις, του Ντε Σαντ, του Φρις, ή ακόμη και του Λάβκραφτ.

Ο σκηνοθέτης, σεναριογράφος και παραγωγός Ιγκόρ Ζαρίτσκι [ρωσικής καταγωγής] είναι ετοιμόλογος, αντιφάσκων και σίγουρα πολύ ενδιαφέρων τύπος. Δεν έχει πάρει ποτέ ληγμένα ναρκωτικά [έτσι δηλώνει]. Το σενάριο της ταινίας βασίστηκε σε μια πολύ ιδιόρρυθμη σχέση του με μια ακόμη πιο παράξενη κοπέλα. Ο ρόλος της κοπέλας ενισχύθηκε καθοριστικά στο δέκατο τρίτο και τελικό σχέδιο του σεναρίου. Οι πρόβες των ηθοποιών του κράτησαν δέκα μέρες και τα γυρίσματα μόλις έξη εβδομάδες. Η φαντασία του οργιάζει με ή χωρίς την βοήθεια χημικών ουσιών. Ετοιμάζει τρία καινούργια σενάρια. Το πρώτο είναι ένα πρήκουελ του "Devot" που αφηγείται τι έγινε πριν απ' αυτό. Το δεύτερο είναι ένα θεατρικό με δυο ζευγάρια και το τρίτο μια κωμωδία τύπου "Γαμήλιας νάρκης".

Παρα-πομπές 6
Αφοσιωμένη εξαιρετικά, ήτοι devoted
Ο υπερκινητικός λαγός του Γκάλο
Εμιγκρέδες στο διαδίκτυο