5o εν Θεσσαλονίκη IN-EDIT, 18-22/04/2018

Τα δεκαπέντε του κλείνει φέτος το μουσικό φεστιβάλ In-Edit διανύοντας το κρίσιμο στάδιο της εφηβείας, της οποίας το κύριο χαρακτηριστικό είναι συνυφασμένο με την έκρηξη κάθε μουσικής επανάστασης: τα θέλω όλα τώρα και είμαι ανικανοποίητος όσα κι αν πάρω. Η πέμπτη του διοργάνωση στην Θεσσαλονίκη διαρκεί πέντε μέρες, Τετάρτη 18 έως Κυριακή 22 Απριλίου, απλώνεται σε δυο αίθουσες, Ολύμπιον & Παύλος Ζάννας, περιλαμβάνει δε 12+1 ποικίλα μουσικά οδοιπορικά, από Μπόουι [έναρξη-πρεμιέρα] μέχρι Σεπουλτούρα [λήξη].

Στην ντουζίνα του φετινού προγράμματος συναντάμε ιερά τέρατα, τερατάκια και τερατίνες. Συναντάμε τζαζίστες, παλιοροκάδες, παλιοπανκιά, νεοκυματικούς που πάλιωσαν, παλιοκυματικούς που ξανά-ματά-νεάζουν επιτυχημένα, μουσικούς επενδυτές κινουμένων εικόνων, νέους αραβουργούς και νέα αραβουργήματα. Μπαλαντέρ το ιδιαίτερο ντοκιμαντέρ για την ακατάτακτη Λένα Πλάτωνος το οποίο, στην πρώτη του προβολή, ζωντανεύει επί σκηνής αφού συνοδεύεται από μια σπέσιαλ 40λεπτή συναυλία της ίδιας [Doc Alive].

Αυτό δεν είναι το μόνο ζωντανό μουσικό γεγονός του φεστιβάλ. Κάθε βράδυ σε διαφορετικό μέρος, συμβαίνει κι από ένα θεματικό πάρτι. Αμέσως μετά την πρεμιέρα της Τετάρτης 18/04 και το χορταστικό μουσικομαντέρ για τον Μπόουι, ακολουθεί μουσική ζουγκλερική παρτεσία στο φουαγέ του Ολύμπιον όπου οι Ta Toy Boy σκοράρουν την έναρξη με κινηματογραφικές μουσικές αναμίξεις και κοκτέιλ. Παρακάτω ξεχωρίζουν επίσης, το αφιέρωμα στη λατρευτή Γκρέις Τζόουνς στο μπαρ Μις Μπλανς [Πέμπτη 19/04] και το άφτερ πάρτι της Λένας Πλάτωνος στο Ύψιλον [Σάββατο 21/04].

Και φυσικά, υπάρχει η δυνατότητα ενιαίου εισιτηρίου για όλες τις προβολές και τις εκδηλώσεις [25€]. Υπάρχει και πακέτο 2+1 [10€]. Κάτι που «αδυνατεί» να το κάνει το μεγάλο φεστιβάλ για τα αφιερώματα που συνδιοργανώνει. Το In-Edit και η Parenthesis) το θεωρούν εκ των ων ουκ άνευ, ακόμη και για τα θεματικά τους αφιερώματα! Κι ας είναι [τύποις] φιλοξενούμενοι και [θέσει] εθελοντές αιμοδότες.

Ακολουθεί σύντομη παρουσίαση του προγράμματος.

David Bowie. Last five years (2017 ΗΒ, 89λ) Francis Whately
Ο Μπόουι τα τελευταία πέντε χρόνια της ζωής και της τέχνης του, για τα οποία γράφτηκαν και λέχθηκαν πολύ περισσότερα από όλα τα προηγούμενα. Παρέμεινε μαύρος αστήρ, προκλητικός και γεμάτος εκπλήξεις μέχρις εσχάτων, ακόμη και μετά θάνατον.

Eric Clapton: A Life in 12 Bars (2017 ΗΒ, 135λ) Lili Fini Zanuck
Έρικ Κλάπτον, ζωή σε δωδεκάμετρο. Μια σκηνοθέτισσα με σημαντικές εμπειρίες βάζει τάξη στο χάος του μεγάλου κιθαρίστα, στα έπη και στις αμετροέπειές του. Δώδεκα μέτρα και δώδεκα σταθμά-σταθμοί σε δύο και βάλε ώρες ταξιδιού.

The Rolling Stones Olé, Olé, Olé!: A Trip Across Latin America (2016 ΗΠ, 105λ) Paul Dugdale
Κυλιόμενοι Λίθοι ολέ-ολέ-ολέ, περιοδεία στην Λατινική Αμερική. Ακατάπαυστοι, ακαταπόνητοι, αεικίνητοι, αυτοχρηματοδοτούν την καταγραφή αυτή, χωρίς αγιογραφίες και φωτοστέφανα. Σουλατσάρουν σε δέκα νοτιοαμερικανικές χώρες με κατάληξη την πρώτη τους γκίγκα στην Αβάνα.

Grace Jones: Bloodlight and Bami (2017 Ιρλανδία /ΗΒ, 115λ) Sophie Fiennes
Γκρέις Τζόουνς, αιμάτινα φώτα και ξερό ψωμί. Αιμάτινη η κατακόκκινη λάμπα της ηχογράφησης και, παράλληλα με την εκκεντρικότητα και την εκζήτηση, το «ψωμί» της καθημερινότητας, η οικογένεια, η Τζαμάικα, τα πουλιά και τα ψαροκάικα.

Bill Evans. Time Remembered (2015 ΗΠ, 84λ) Bruce Spiegel
Μπιλ Έβανς, ανεξίτηλες τζαζ μουσικές αναμνήσεις. Το πιάνο του δεν ήταν μόνο λευκά και μαύρα πλήκτρα. Κι η ζωή του το ίδιο. Βλέπουμε κι ακούμε ανάμεσα στις μαύρες τραγωδίες και στις λευκές μελωδίες.

Chasing Trane: The John Coltrane Documentary (2016 ΗΠ, 99λ) John Scheinfeld
Ακολουθώντας τον Τζον Κολτρέιν κατά μετρικούς και όχι μόνον πόδας. Κοινωνικοπολιτικούς, ανθρωποκεντρικούς και πολιτισμικούς μπίμποπ πόδας. Τα μήκη, τα πλάτη, τα ύψη και τα χρονικά βάθη της σαξοφωνίας του.

I called him Morgan (2016 Σουηδία /ΗΠ, 92λ) Kasper Collin
Τον έλεγα Μόργκαν. Ήταν σπουδαίος τρομπετίστας. Ήταν σπουδαίος μουσικός αλλά ήταν και τσαχπίνης. Πέθανε νέος, όπως κι ο Χριστός. Δολοφονήθηκαν αμφότεροι, στο άνθος της προσφοράς τους. Θυσίες ανάδελφες. Χωρίς επιστροφή.

Placebo: ALT. Russia (2016 ΗΒ, 71λ) Charlie Targett-Adams
Πλασέμπο, περιοδεία στην εναλλακτική θερινή Ρωσία. Δεν είναι φέηκ, είναι ορίτζιναλ. Είναι ομοιοπαθητική αυτοθεραπεία. Σε δέκα ρωσικές μεγαλου/μητρο/πόλεις, με αρκετές περιπέτειες μετάβασης, ευτράπελα και πρέσο. Τα είκοσι χρόνια πορείας σε συσκευασία τουρνέ.

Sepultura Endurance (2017 Βραζιλία,100λ) Otavio Juliano
Σεπουλτούρα, ανοξείδωτοι στον χρόνο. Υποκουλτούρα ή σαπιο-κουλτούρα; Ατσάλινοι, χαλύβδινοι, βραζιλένιοι, παγκόσμιοι. 30 χρόνια γύρες, σαγρέ φωνητικά μουγκρητά, κάργα επιδραστήριοι, φόρα δραστήριοι και αντιδραστήριοι.

The Public Image is Rotten (2017 ΗΠ, 105λ) Tabbert Fiiller
Η Δημόσια Εικόνα είναι Σάπια! Η Δημόσια Εικόνα είναι λίμιτεδ, εταιρία περιορισμένης ευθύνης. Ο Τζόνι Λάιντον ή Σάπιος Τζόνι, όπως τον έλεγαν τα Πιστόλια του Σεξ, είναι το πρόσωπό της κι ο καθρέφτης της. Φιλοσοφήστε το κι απογειωθείτε.

Score: A Film Music Documentary (2016 ΗΠ, 93λ) Matt Schrader
Το σκορ ανοίγει με την... μουσική επένδυση. Αμερικανοστραφές μεν, οικουμενικό δε. Σκοράρουν διάσημοι συνθέτες, σκηνοθέτες, παραγωγοί, άνθρωποι του θεάματος και... 4-5 γυναίκες στους 72! Μάλλον αντρική υπόθεση.

Yallah! Underground (2016 Τσεχία /Γερμανία /ΗΒ /Αίγυπτος /Καναδάς /ΗΠ, 85λ) Farid Eslam
Πάμε φύγαμε! Εναλλακτική αραβική μουσική στην καρδιά της αραβικής άνοιξης [2009-2013]. Και επιπλέον... 8 γυναίκες στους 52 συνολικά αραβουργούντες. Η Μέση Ανατολή [Αίγυπτος, Ιορδανία, Ισραήλ, Λίβανος, Παλαιστίνη] θέλει ν’ αποτινάξει αγκύλες και ψάχνει δρόμους.

λπ: A Film about Lena Platonos (2017 Ελλάς, 70λ) Χρήστος Πέτρου
Μια ταινία για την Λένα Πλάτωνος. Η μπαλαντέρ και οι μπαλάντρες. Η κασκαντέρ και οι κασκάντρες. Οι νέες γενιές την λάτρεψαν κι η ίδια ξαναγεννήθηκε. Κάτι χάθηκε και κάτι άλλο κερδήθηκε στα υμενόπτερα χρόνια που μεσολάβησαν. Η μαρτυριάρα της καρδιά το λέει ακόμα.

www.in-edit.gr