Agora
Ένας χιλιανός, αναθρεμμένος στην Ισπανία λόγω Πινοσέτ, τολμά να αναφέρεται στο πρώιμο χριστιανικό φονταμενταλισμό επί των εθνικών και των άθεων. Φόντο η ρωμαϊκή Αλεξάνδρεια του 4ου αιώνα, ο Φάρος / Φιλοσοφική Σχολή / τεράστια Βιβλιοθήκη. Και μια Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία που παραπαίει. Κεντρικό πρόσωπο η μαθηματικός και αστρονόμος Υπατία [Rachel Weisz], κόρη του διευθυντή της Σχολής Θέωνα [Michael Lonsdale], νεοπλατωνική φιλόσοφος που συμβολίζει το τέλος της επιστήμης και της φιλοσοφίας του αρχαίου κόσμου και αναφέρεται ως η μόνη γυναίκα παν-επιστήμων.
Οι φιλελεύθερες διδαχές της, το ευρύ της πνεύμα, η αδελφοσύνη και η αλληλεγγύη που εμφυσούσε στους μαθητές της, εθνικούς τε και χριστιανούς, οι έρευνες και τα πειράματα καθαρής επιστήμης, οι στοχασμοί και οι προβληματισμοί της, ήταν πολύ προοδευτικά πράγματα για την παρακμιακή κοινωνία και τη ραγδαία άνοδο της νέας μονοθεϊστικής θρησκείας που ήθελε τον φόβο να φωλιάζει και να κατευθύνει τις πράξεις των πιστών.
Δεν είναι τυχαίο που οι μαθητές της απέκτησαν αξιώματα και θέσεις ένθεν, εντός εκτός και επί τα αυτά. Δεν είναι τυχαίο που ανακατεύτηκε με την πολιτική, όχι βέβαια τόσο σκοτεινά όσο οι θρησκευτικοί ηγέτες. Και φυσικά δεν είναι τυχαίο που απέκτησε φανατισμένους εχθρούς, οι οποίοι παρουσιάζονται καταφανώς και ως εχθροί του σκεπτικού πνεύματος. Θα μπορούσα να παρομοιάσω την "παρθένο σκέψη και στάση της" με το ανάλογο του Αρχιμήδη που, ενώ ο κόσμος χάνεται γύρω του, ανακράζει αδιαφορώντας "μη μου τους κύκλους τάραττε".
Αυτό το άκρως ενδιαφέρον και τρομερά επίκαιρο θέμα, ο Αμενάμπαρ το αναδεικνύει με τρόπο ιδανικό, δυναμικό και συνταρακτικό. Καταφέρνει να εικονογραφήσει την ποίηση, τη μουσική της ψυχής, τη φιλοσοφική σκέψη, την επιστημονική μέθοδο, τα ανθρωπιστικά ιδεώδη, τη λογική, την αστροφυσική και αστρονομική θεώρηση, την καθημερινότητα, την πρακτική, την αντίληψη, τη διαίσθηση.
Βλέποντας την ταινία, παρατηρήστε τη συμβολική σημασία μιας αποικίας μυρμηγκιών [και τα μικρά του τα μερμηγκάκια χειροκροτάνε μ' ενθουσιασμό...], τα ελλειπτικά ανοίγματα προς και από τον ουρανό, τις αυτόφωτες και ετερόφωτες πηγές, το προμήνυμα για την έναρξη του μεσαίωνα και του αποκρυφισμού, την ολιστική ανάπτυξη και θεώρηση των αρχαίων έναντι όλων ημών των νεοτέρων, με το τεράστιο έλλειμμα παιδείας και τα γνωσιακά φοβικά κόμπλεξ.
Χρόνοι σκοτεινοί και μαγεμένοι
