Anomalisa

Κουκλοκινούμενο σχέδιο για ενήλικες με δυσοίωνες υποτροπές και τρομώδεις προβληματισμούς. Βασισμένο σε θεατρικό έργο του Κάουφμαν, τον οποίον ξέρουμε κυρίως ως νεοτερικό αντισυμβατικό σεναριογράφο [Στο κεφάλι του Τζον Μάλκοβιτς, Adaptation, Εξομολογήσεις ενός επικίνδυνου μυαλού, Η αιώνια λιακάδα ενός καθαρού μυαλού, Η συνεκδοχή της Νέας Υόρκης].

Κεντρικό πρόσωπο ο καλοβαλμένος Μάικλ Στόουν [με τη φωνή του David Thewlis] που πετάει από πολιτεία σε πολιτεία και δίνει περιζήτητες διαλέξεις περί διαχείρισης πελατών και αύξησης πωλήσεων, βασισμένες στα αναλόγου περιεχομένου βιβλία του. Στο ξενοδοχείο που καταλύει θα γνωρίσει μια γυναίκα που πιστεύει ότι θα τον βγάλει από το τέλμα και την κατάθλιψη, τη ντροπαλή και αφελή Λίζα [φωνή της Jennifer Jason Leigh]. Το εύρημα, όμως, του σεναρίου είναι ο τρόπος που αντιλαμβάνεται ο Μάικλ όλα τα υπόλοιπα πρόσωπα γύρω του [φωνές του Tom Noonan], μυστικό που δικαιώνει πλήρως την ιδιόμορφη φόρμα της ταινίας.

Εξαιρετική και βραδυφλεγής σεναριακή ανάπτυξη, τολμηρή διαπραγμάτευση μεταξύ γραφικού και πορνογραφικού, προχωρημένη χρήση των μαριονετικών ικανοτήτων και των τεχνικών στατικής κίνησης [stop-motion], υπέροχες φωνητικές ερμηνείες με αισθητηριακή αιχμή την Τζέισον Λη, η οποία κοντράρει τις κλινικές "μουσικές εστιατορίου" του Carter Burwell με τη δική της εκδοχή του σουξέ της Cindy Lauper, Girls just want to have fun. Άσμα το οποίο προσφέρει αφειδώς τις υπηρεσίες του στις σεναριακές ορέξεις και μεταπτώσεις του δαιμόνιου Τσάρλι.

Ταινία παντοιοτρόπως αξιοθέατη, πρόξενος συζητήσεων, που ανεβάζει τον πήχυ των ανιμέισιον, αισθητικά, καλλιτεχνικά και θεματικά. Επινοεί, επαναπροσδιορίζει, εκμεταλλεύεται και αξιοποιεί πλήρως το μέσο, υπηρετώντας τον ιδιαίτερο σκοπό της: σχολιάζει την απέραντη μοναξιά, την κλειστοφοβική ασφυξία, την αποπνικτική ευμάρεια... ενός τετραγωνισμένου τρόπου ζωής που υποβάλλεται και καλλιεργείται κατά κόρον στις "αειφόρες" αειρουφήχτρες αειξεζουμίστρες δυτικές κοινωνίες. Δεν αναφέρεται σε κάτι μελλοντολογικό αλλά σε κάτι απτό, τωρινό, τρομακτικό, οφθαλμοφανές, αυτοκαταστροφικό.

Απέσπασε ήδη δύο σπέσιαλ βραβεία στην περσινή Μόστρα της Βενετίας [Μέγα Ειδικό Βραβείο της Επιτροπής, Future Film Festival Digital Award] συν 15αριά ακόμη διεθνείς διακρίσεις ενώ εκκρεμούν τα Independent Spirit και η υποψηφιότητα για Όσκαρ.

Βαθμός: οκτώ και μισό [8,5]