Απαντήσεις από τα γυρίσματα της ‘Σπασμένης φλέβας’

Εκεί που τ’ όνειρο πεθαίνει ζουν οι κυνηγημένοι

Πίσω τους λυτοί, δεμένοι, κλέφτες κι εξαρτημένοι

Κάτω από τον νεροχύτη έχουν μια τσάντα κρυμμένη

Και στο μέτωπό τους πάντα μια φλέβα σπασμένη.

Το Σάββατο 11 Οκτωβρίου είχαμε τη χαρά να δούμε το making of της νέας ταινίας του Γιάννη Οικονομίδη στην αίθουσα Τώνια Μαρκετάκη, στο πλαίσιο του 19ου Thessaloniki International Short Film Festival [TiSFF19]. Κατόπιν ο σκηνοθέτης και ο Μπάμπης Παπαδόπουλος, συνθέτης της μουσικής επένδυσης της Σπασμένης φλέβας, απάντησαν σε ερωτήσεις θεατών και θαυμαστών.

Καταρχάς ο σκηνοθέτης ζήτησε και πήρε το θερμό χειροκρότημα του κοινού για τον Γιάννη Ζαχόπουλο, εμπνευστή και καλλιτεχνικό διευθυντή του TiSFF. Είπε μάλιστα χαριτολογώντας ότι κατάφερε επιτέλους να συνεργαστεί μαζί του σε ταινία [ο κος Ζαχόπουλος εμφανίζεται ως γκεστ σε μια νυχτερινή σκηνή της Σπασμένης φλέβας].

Κάθε ταινία είναι πιο δύσκολη από την προηγούμενη, μας δήλωσε με έμφαση ο Οικονομίδης. Ως παραγωγή πιο εύκολη, η εμπειρία βοηθάει, τα γυρίσματα εντός άστεως κι όχι τμηματικά στις εξοχές όπως η Μπαλάντα της τρύπιας καρδιάς, αλλά ως ταινία πιο δύσκολη. Δεν ξέρω αν με καταλαβαίνετε, πρόσθεσε. Πολύ απαιτητικός ο ίδιος και ζητάει την αλήθεια στο περιεχόμενό της. Κάθε σκηνή θέλει να είναι δοσμένη στην αλήθεια αυτή και οι ηθοποιοί να δίνουν το 100% και η αλληλουχία των σκηνών να έχει ρυθμό και εντάσεις.

Οι κομβικές σκηνές είναι ακόμη δυσκολότερες, λέει. Το γύρισμά τους απαιτεί συντονισμό, νεύρο, πάθος και οι εντατικές πρόβες [για ένα εξάμηνο] βοήθησαν πολύ. Οι ρόλοι έχουν έντονη σωματικότητα κι αυτό εξουθενώνει αλλά το αποτέλεσμα δικαιώνει, όπως διαπιστώνουμε από το 23λεπτο making of. Επίσης, το συνεργείο είναι μια μικρή οικογένεια. Είναι σημαντικό να είμαστε καλά, να περνάμε καλά και η καλή μας σχέση να βγαίνει θετικά στην ταινία, δηλώνει ο δημιουργός. Όλα αυτά που γίνονται στη διάρκεια των γυρισμάτων φαίνονται στο αποτέλεσμα. Όλα φαίνονται στο πανί, λέει χαρακτηριστικά.

Σενάριο από κοινού με τον Βαγγέλη Μουρίκη, γραμμένο εντός πανδημίας, λεπτοδουλεμένο και ξαναδουλεμένο ώστε κάθε φράση και πρόταση να απεικονίζει το σήμερα, τον κόσμο και την εποχή που ζούμε και φρικάρουμε. Δεν είναι ο θυμός η κινητήριος δύναμη των ηρώων του. Οι άνθρωποι είναι τσιτωμένοι, συνέχεια, με όλα αυτά που συμβαίνουν καθημερινά γύρω μας. Δεν θες πια να σταματήσεις κάποιον τυχαία και να του πιάσεις κουβέντα, λέει, δεν θες γιατί δεν ξέρεις τι σε περιμένει και τι μπορεί να σού’ρθει ξαφνικά. Μπορεί να μην τη βγάλεις καθαρή!

Σε ερώτηση για τους δυναμικούς γυναικείους χαρακτήρες των ταινιών του, ο Οικονομίδης απάντησε: Οι ηρωίδες μου είναι σαιξπηρικές. Στις ταινίες μου δεν υπάρχουν γυναικούλες. Οι γυναίκες είναι στα ίδια σκ@τ@ με τους άντρες. Από κει βγαίνει το ζουμί της ταινίας! Κομβικό κόντρα ρόλο κρατά μια δυναμική θεατράνθρωπος που είχαμε καιρό να την δούμε στο σινεμά. Είναι η Μπέτυ Αρβανίτη, η οποία ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα παλικαρίσια. Μάλιστα, τη βραδιά που πήγε ο Οικονομίδης να την δει στο θέατρο και να πάρει την καταφατική της απάντηση, κατά σατανική σύμπτωση καθόταν δίπλα του μια άλλη ηθοποιός η οποία είχε αρνηθεί πριν τον ίδιο αυτόν ρόλο, βρίσκοντάς τον πολύ τολμηρό.

Σε επόμενη ερώτηση για το ποιόν της Σπασμένης φλέβας, ο σκηνοθέτης της δήλωσε ότι δεν έχει καθόλου κωμικά στοιχεία, αλλά πρόκειται για καθαρόαιμο δράμα, το οποίο αφορά όλους, όλες τις γενιές και όλες τις ηλικίες. Πιστεύει ακράδαντα ότι μέσα της υπάρχει κάποιο στοιχείο που να μιλήσει στον καθένα μας, κάτι που μπορεί να μας ταρακουνήσει.

Ο μουσικοσυνθέτης του σάουντρακ Μπάμπης Παπαδόπουλος ερωτηθείς, είπε ότι διάβασε το σενάριο, παραβρέθηκε στα γυρίσματα, αλλά η ουσιαστική δουλειά έγινε την ώρα του μοντάζ, με τον σκηνοθέτη να δίνει ρυθμό στο υλικό και τον μουσικό να ακολουθεί το τέμπο της ταινίας. Άλλωστε γνωριζόμαστε πια πολύ καλά, είπε ο Παπαδόπουλος, ο Γιάννης ξέρει τι μουσικές κάνω και ξέρει τι ζητάει από μένα. Κι εμείς γνωρίζουμε ότι συνεργάστηκαν επιτυχημένα και βραβευμένα στο Μικρό ψάρι, και λίγο στην Μπαλάντα της τρύπιας καρδιάς.

Ακούω τους μουσικούς γιατί βλέπουν άλλα πράγματα, άλλα απ’ όσα βλέπω ο ίδιος, λέει ο Οικονομίδης. Και δεν εννοεί μόνον τον Μπάμπη Παπαδόπουλο. Στην ταινία συμμετέχει και ο ΛΕΞ, σωματικά και τραγουδιστικά, αφού έχει συνεισφέρει κι ένα κομμάτι ειδικά στιχουργημένο, όπως το διαβάσατε και στην αρχή: Εκεί που τ’ όνειρο πεθαίνει ζουν οι κυνηγημένοι / Πίσω τους λυτοί, δεμένοι, κλέφτες κι εξαρτημένοι / Κάτω από τον νεροχύτη έχουν μια τσάντα κρυμμένη / Και στο μέτωπό τους πάντα μια φλέβα σπασμένη.

Το making of και τα γυρίσματα κλείνουν με μια διασκευή-γέφυρα δια χειρός Αλέξανδρου Λιβιτσάνου. Γέφυρα διότι η ηθοποιός Ελένη Μπούκλη παίζει στο πιάνο τη Σονάτα του σεληνόφωτος και στο ίδιο μουσικό κλειδί κάνει πέρασμα και τραγουδάει τους στίχους του Κανελλόπουλου και τη μουσική του Χατζηνάσιου: μια ζωή περιμένω μα δε γίνονται θαύματα...

Η Σπασμένη φλέβα βγαίνει στις κινηματογραφικές αίθουσες της Ελλάδας και της Κύπρου στις 27 Νοέμβρη. Δεν θα προβληθεί στο 66ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, όπως λανθασμένα έγραψα σε προηγούμενο κείμενο. Ο Γιάννης Οικονομίδης σκοπεύει να παραστεί αυτοπροσώπως μαζί με κάποιους συντελεστές σε αρκετές κατά τόπους προβολές. Οι αίθουσες χρειάζονται τη στήριξή μας, λέει χαρακτηριστικά. Μείνετε συντονισμένοι λοιπόν.

Ορεκτικό το τρέιλερ της Σπασμένης φλέβας.