ΑΡΚΑΔΙΑ ΧΑΙΡΕ

Διαβάτη μη ζητάς εδώ στα αρκαδικά βουνά /το θρύλο της αμέριμνης ζωής. /Πέθανε ο Παν, και οι Σάτυροι δεν τριγυρνούν στα δάση. /Γυμνό το Μαίναλο βωμός του παρελθόντος μοιάζει. /Κι όμως θυμήσου. /Πόσες φορές μας μήνυσες απαρνημένη φύση, /Μια μέρα απ' την αγάπη σας /ο Παν θα ξαναζήσει.

Μνημειώδες. Κεφαλαιώδες. Ερυσιβώδες. Τεκμηριώδες. Καταπληκτική κινηματογράφηση. Θυμοσοφική αφήγηση. Χιούμορ μαύρο και κριτική υπαινικτική. Η παρέλαση του κιτς, του έθνους, της αμάθειας. Ο κουμπούρας μαθητής είναι μια έκφραση βγαλμένη απ' τα κόκαλα. Το θέατρο της Τρίπολης δωρεά αλλά κλειστό κι ανολοκλήρωτο και οι επίσημοι γυρίζουν τα νώτα τους. Καταγέλαστος πέτρα! Κατάπτυστος πολιτικός κόσμος. Βιωματικός και βιωμένος χρόνος. Υπόδειγμα βιωματικής καταγραφής. Μουσική υποφώσκουσα ΚΒ. Το Πέλαγος του Βίου, ή ο Επαμεινώνδας και η βιώσιμη ανάπτυξη.

ΤΟ ΠΕΛΑΓΟΣ ΤΟΥ ΒΙΟΥ. Όχι απλώς η θάλασσα της ζήσης.

Βαθμός: οκτώμισι [8,5]

είσαι - δεν είσαι Αρκάς...
Χαίρε, ω χαίρε Αρκαδιά