Ατίθασες
Ταινία ενηλικίωσης που συνδυάζει προβληματισμό, διασκέδαση και σάουντρακ του Warren Ellis. Του Κώστα Καρδερίνη
Ταινία γυρισμένη στη γείτονα χώρα σε άψογα τουρκικά από τουρκαλίδα σκηνοθέτιδα. Ωστόσο, είναι η επίσημη υποψηφιότητα της Γαλλίας για ξενόγλωσσο όσκαρ, τιμημένη με το φετινό βραβείο LUX του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου [η νεαρή σκηνοθέτις μεγάλωσε στη Γαλλία και σπούδασε σινεμά αλά Femis].
Χιλιόμετρα μακριά από την Κωνσταντινούπολη, σε μικρή παραθαλάσσια κώμη, πέντε ορφανές γονέων έφηβες αδερφές, πλατσουρίζουν με τ' αγόρια την τελευταία ημέρα του σχολικού έτους. Η παράβαση αυτή στηλιτεύεται από τη γιαγιά τους, αλλά τα ατίθασα κορίτσια δε συμμορφώνονται. Ο ακόμη πιο αυστηρός θείος τους, θεωρεί ότι πρέπει να τις αμπαρώσει στο σπίτι και να αρχίσει γι' αυτές η διαδικασία εύρεσης καλών συζύγων, πριν "εκτροχιαστούν" τελείως.
Ταινία ενηλικίωσης και χειραφέτησης, όπου ο φεμινισμός της δεν επιβάλλεται ούτε καπελώνει την πλοκή με διδακτικές κορώνες. Έχει εντάσεις και χαλαρές στιγμές, έχει χιούμορ και δράμα, έχει δράση και ανάδραση, έχει αποχρώσεις κι όχι απόλυτες συμπεριφορές, συνδυάζει υπέροχα προβληματισμό και διασκέδαση, έχει βαλβίδα διαφυγής και ανοιχτή τελική λύση. Έχει επίσης υπαινικτική μουσική επένδυση από τον Warren Ellis με την αρωγή του κολλητού Nick Cave. Είναι λίγο αισιόδοξη για την κατάσταση των ατομικών δικαιωμάτων και ελευθεριών στη γείτονα.
Η σκηνοθεσία της πρωτάρας Έργκυβεν έχει ποιότητα και χαρακτήρα, το σενάριό της έχει ανατροπές και σασπένς, με τη σιγουριά της αναπαράστασης κάποιων γνώριμων προς αυτήν καταστάσεων. Οι περιφερειακοί ρόλοι είναι πολύ καλοί, αλλά οι μικρούλες με την άπαιχτη φυσικότητά τους και την τσαχπινιά τους ανεβάζουν κάθετα το δείκτη ενδιαφέροντος, ιδιαίταρα η μικρότερη εξ αυτών και βασική πρωταγωνίστρια. Αξιοθέατη και αξιοθαύμαστη.
Βαθμός: επτάμισι [7,5]