Bombing, η ιστορία μιας παρέας από τους Άγγελο Αθανασόπουλο & Δημήτρη Νικολόπουλο
[digi doc HD, Ελλάς {το μεγαλείο σου} 2008, 29']
"... καλώς ή κακώς, στην Ελλάδα ό,τι δηλώσεις είσαι. Ό,τι δηλώσεις. Δηλώνεις ότι είσαι καλλιτέχνης; Σε λεν καλλιτέχνη. Δηλώνεις ότι κάνεις γκραφίτι και τίποτα παραπάνω; Σε λεν αλήτη!"
Γεννήθηκαν το 1984, τη χρονιά του μεγάλου αδελφού. Είναι μια παρέα. Ο Jef κι ο Mr Phaz εξασκούν την τέχνη του παράνομου Bombing, είναι ζωγράφοι των δρόμων. Ο Eversor και ο JK-one είναι "ανταποκριτές των γεγονότων", τα λένε έξω απ' τα δόντια διαμέσου του χιπ-χοπ, γνωστοί πια ως Phase3. Όλα ξεκίνησαν απλά σαν τρόπος ζωής. Κι έτσι παραμένουν. Τρόπος να ζεις. Κάποια στιγμή κάνανε κι ένα περιοδικό το VandalArt. Κάνανε και δημόσιες εμφανίσεις, όταν ένιωσαν μια οργή να ξεχειλίζει.
Κι όποτε θέλουν να ξεφύγουν κάνουν αυτό που τους αρέσει "... χρωματίζοντας τα πνευμόνια μου την ώρα που εισπνέω. Την ώρα που προσθέτω λίγο χρώμα σ' αυτήν τη γκρίζα και μουντή πόλη. Γιατί, απλά, βαρέθηκα το γκρίζο". Τα ονόματά τους δεν έχουν και πολύ αξία: Θωμάς, Γιάννης, Βαγγέλης και Θοδωρής. Τα οράματα και τα μηνύματά τους μετράνε. Λένε κάτι σ' αυτήν την ευνουχισμένη γενιά Υ.
Με τον ίδιο χειροποίητο DIY τρόπο κινήθηκαν και οι σκηνοθέτες Άγγελος και Δημήτρης. Παρέα κι αυτοί από τις εκπομπές του Εξάντα. Προτίμησαν το ψηφιακό "κάντο μόνος σου" high definition φορμά. Χωρίς συνεργείο και έξτρα φωτισμούς. Χωρίς πρόγραμμα, ζώντας απλά δίπλα στους τέσσερις φίλους, "κατά την έμπνευση της στιγμής". Χειροποίητοι και οι τίτλοι τέλους, τους οποίους βάφουν συντελεστή προς συντελεστή οι δυο street bombers.
Και φυσικά, μην περιμένετε κανένα χορηγό ή σπόνσορα! Δεν πρόκειται για κάποιο "βελουδένιο λεωφορείο" ούτε για "ρυθμούς και ρίμες", ήτοι την ιστορική διαδρομή του ελληνικού djing & mcing & graffiti & breakdancing. Είναι απλά η ιστορία μιας παρέας. Αφήνουν στους άλλους έλληνες να "φτιάχνουν κυκλώματα" κι αυτοί λένε μόνον τη δική τους ιστορία "γραμμένη στους τοίχους με μπογιά".
Μη σταματάτε παίδες. Κι εύχομαι "ο νους σας να 'ν' αληταριό κι όλο να δραπετεύει". Χωρίς βραβεία και χωρίς εύφημους μνείες.
