Disco Tsoutsouni
Τίτλοι τραγουδιών δανεισμένοι από ταινίες. Ο Τζίμη Μπόι είναι πιο παλιός απ' τον Old Boy. Του Κώστα Καρδερίνη
Το 2003 κυκλοφορεί η ταινία Oldboy το σάουντρακ της οποίας περιέχει 24 κομμάτια οι τίτλοι των οποίων είναι τίτλοι ταινιών. Όποιος δεν πιστεύει ιδού. Όμως αυτό που θεωρήθηκε ίσως παγκόσμια πρωτοτυπία δεν ήταν. 23 χρόνια πριν ο Τζιμάκος και οι Μουσικές Ταξιαρχίες είχαν κυκλοφορήσει μια κασέτα Disco Tsoutsouni [Cultura Productions] με δέκα κομμάτια τίτλους ταινιών, κυρίως για λόγους λογοκρισίας. Η κασέτα αυτή έγινε ένθετο cd στο εν μέρει ξυστό άλμπουμ βιβλίο του Πανούση, Υγιεινή Διαστροφή [Opera, 1996]. Πρόσφατα κάποια εφημερίδα ξαναμοίρασε το Disco Tsoutsouni σε χάρτινη συσκευασία.
Μια άγνωστη αντρική φωνή απειλεί απ' το τηλέφωνο, μια μπέιμπι σίτερ τρομοκρατείται, αρχίζουν τα εγκλήματα και ο θεατής αγωνιά μέχρι το τέλος που θα τιμωρηθεί ο τρελός δολοφόνος... Ποιες είναι αυτές οι δέκα ταινίες και ποιος ο δράστης θα διαβάσετε και θ' ακούσετε αμέσως.
01. Οικογενειακή συνωμοσία (Ερωτικό)
Family Plot [1976 ΗΠ, 120'] Alfred Hitchcock
Σήμερα ό,τι είναι Χίτσκοκ έχει αξία αλλά στην εποχή της δεν εκτιμήθηκε από το κοινό αυτή η θριλερική κωμωδία με οικογενειακή αστυνομική πλοκή. Ο αθεόφοβος μετρ διαπλέκει στα δίχτυα του δυο ζευγάρια όπου όλοι έχουν διπλές ταυτότητες, όλοι παρεξηγούν τις προθέσεις αλλήλων, όλοι είναι αθώοι και φταίχτες σαν αντικριστοί καθρέφτες. Ο στιχοπλόκος Τζιμάκος περιγράφει το δικό του πικροαστικό μικροαστικό εφιάλτη, ήτοι πως ένας ανέμελος νέος μπλέκει στα δίχτυα της οικογενείας.
Λες μ' αγαπάς, θες να παντρευτούμε, λες μ' αγαπ...
02. Αποκάλυψη τώρα (Οι εκλογές)
Apocalypse Now [1979 ΗΠ, 153'/202' Redux] Francis Ford Coppola
Φράνσις Φορντ Κόπολα, Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ και ξερό ψωμί... θα τραγωδήσει αργότερα ο Αφιλοκερδώς ΑΕ καλλιτέχνης. Ο Κόπολα έκανε με αυτήν την ταινία τη δική του Οδύσσεια και ταυτόχρονα τη δική του Νέκυια, κατεβάζοντας τον ήρωά του στα τάρταρα του πολέμου, του μυαλού και του χάρτη. Ο Τζιμάκος λαλάει μια άλλη αποκάλυψη του Ιωάννη ευχόμενος... στης βουλής τα έδρανα αχ κι εγώ να έκλανα.
Εκλογές, κόμματα, με φρουφρού κι αρώματα...
03. Ζόμπι, το ξύπνημα των νεκρών
Dawn of the Dead [1978 Ιταλία /ΗΠ, 127'] George A. Romero
Η υστερία ξεκίνησε από τη θρυλική Νύχτα των Ζωντανών Νεκρών [1968] με τις εμφανείς, σήμερα, αντι-συστημικές καταγγελίες και αναφορές. Τεν γίαρς άφτερ τα ζόμπι ξαναξυπνούν και την ίδια εποχή ο Τζιμάκος διακωμωδεί φληναφώντας. Ο Ρομέρο το πήρε σειρί κορδόνι κι έκανε για του νεκρούς του μια Μέρα [1985] και μια αποχαιρετιστήριο τριλογία [2005-2009: η Γη, το Ημερολόγιο, Επιζώντας από του Απέθαντους]. Το 1997 σκάνε μύτη οι δικοί μας ΖΝ με το ωμότιτλο [του '68] άσμα, φέρνοντας στα καθημάς το Βattle Rap ιδίωμα.
Έβαλα στοίχημα μια τουλούμπα να κάνω τούμπα...
04. Το ρετιρέ της ανωμαλίας
Bezeten - Het gat in de muur / Obsessions [1969 Δ. Γερμανία /Ολλανδία, 100'] Pim de la Parra
Η 1η ολλανδική ταινία που μιλάει αγγλικά. Η 1η ολλανδο-γερμανική συνεργασία μετά το 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο. Αστυνομικό θρίλερ που διαθέτει στο σενάριο τη συνεργασία του Martin Scorsese, στη μουσική την υπογραφή του χιτσκοκικού Bernard Herrmann και τσοντιάρικο ελληνικό τίτλο. Ένα ομότιτλο τραγούδι κάνει τρύπα στον τοίχο και μιλά με την ίδια ηδονοβλεπτική ματιά / σκοπιά για την εικονική καθημερινότητα του μικροαστού που μπλοκάρει εκών-άκων το προοδευτικό κίνημα.
Αν τα τραγούδια που λέμε σάς φαίνοντ' αστεία...
05. Ουγκέτσου Μονογκατάρι
Ugetsu Monogatari / Tales of Ugetsu [1953 Ιαπωνία, 96'] Kenji Mizoguchi
Η χλωμή θωριά του φεγγαριού μετά τη βροχή. Μια ταοϊκή ελεγεία που τοποθετείται από πολλούς στην 10άδα όλων των εποχών. Μια μεσαιωνική Ιαπωνία που συνδυάζει Οδυσσέα, Λανσελότο, Ντε Μοπασάν και τα φαντάσματα του Ακινάρι Ουέντα. Από την άλλη ο Τζιμάκο-σαν συσχετίζει ως ακούρευτος μπητ [για μπητ] ποιητής το κάλεσμα των μνηστήρων με το ματωμένο στραγάλι που έτρεχε στην άσφαλτο. Πολύ μακριά από οποιαδήποτε 10άδα πλην αυτής.
Στο σαλόνι σου με κάλεσες να 'ρθω, Πηνελόπη...
06. Για μια χούφτα δολάρια
Per un pugno di dollari / A Fistful of Dollars [1964 Ιταλία /Ισπανία /Δ. Γερμανία, 99'] Sergio Leone
Το κλασικό δυτικό σπαγκέτι του Σέργιου Λεοντάρη μεταλλάσσεται σε απωανατολίτικο χορικό αλά Kim Ki-duk ελέω Τζίμη. Σε μια εποχή που τα σχολεία μέσης εκπαίδευσης δεν ήταν ακόμη μεικτά. Μαθήτριες τη μέρα το βράδυ παραπέρα. Μαθητές στα θρανία πρέζες στα κυλικεία. Κι οι δάσκαλοί τους νταβατζήδες γ@μώ τα υπουργεία... προφητεύει με αθυρόστομο τρόπο ο σίβυλλος πιστολέρο ευρω-πέος. Που στέκεται ανάμεσα στα ανάξια σκέλη των δραστηριοτήτων τους.
Στα γυμνάσια θηλέων βγήκαν όλες οι μαθήτριες...
07. Στενές επαφές τρίτου τύπου (Disco Tsoutsouni)
Close Encounters of the Third Kind [1977 ΗΠ, 137'] Steven Spielberg
Ένας αμερικανοεβραίος σκηνοθετεί την τρίτη του και σημαντικότερη [ίσως και μέχρι σήμερα] δουλειά κι ένας γάλλος νουβελβαγκικός [Φρανσουά Τριφό] τον αβαντάρει παρεκκλίνοντας ενδεχομένως κατά τι από τις αρχές του μέντορα Αντρέ Μπαζέν. Ο Τζιμάκος δεν προδίδει τίποτε ριμάροντας τη μασχάλη με τον Πασχάλη. Ίσα-ίσα. Το φιλοθεάμον κοινό το γνωρίζει ως σημαία στην ανατρεπτική κωμωδία του Νίκου Ζερβού, Ο Δράκουλας των Εξαρχείων [1983]. Η χορωδία μόνον αλλάζει. Κι όλα τα ίδια μένουν.
Αγόρασα δυο κόκκινα μποτάκια, ντίσκο, ντίσκο...
08. Όσα παίρνει ο άνεμος (One Song for the Calavrita place)
Gone with the Wind [1939 ΗΠ, 238'] Victor Fleming
Το αρρωστούργημα της παγκόσμιας κινηματογραφικής ιστορίας που κυλιέται με χάρη στα σαλόνια των 8 όσκαρ, του αμερικάνικου εμφυλίου και της παλινόρθωσης. Ο Φλέμινγκ αντικατέστησε τον Τζορτζ Κιούκορ. Ο μεγαλοπαραγωγός Selznick έλυσε κι έδεσε, για να μην πω κάτι πιο χαρακτηριστικό. Στον αντίποδα οι άνεμοι της αλλαγής φέρνουν τους ονειροπόλους μουσικούς ταξιάρχες από το Δομοκό στη Χίο κι από το ένα άκρον στο άλλο ίλιον κρυστάλ. Η Πηνελόπη μετά το μπιμπλό πήρε και απλίκα.
Σήκω να πάμε στα Καλάβρυτα, στην Άγια Λαύρ...
09. Η αυτοκρατορία των αισθήσεων
Ai no korida / In the Realm of the Senses [1976 Ιαπωνία /Γαλλία, 109'] Nagisa Oshima
Απαγορευμένη και λογοκριμένη στον καιρό της, σήμερα πρώτη σε όλες τις ερωτικές ανθολογίες. Ο Όσιμα διαλογίζεται επάνω στην ερωτική επιθυμία και μεθά από άκρατο ρεαλισμό και ερωτισμό. Άλλοι το λεν επιτομή κι άλλοι πορνό, οι αξιολύπητοι. Οι Ταξιαρχίες τζαζάρουν μέχρι φιούζιον και δημοτικίζουν στο ρεφρέν. Η αυτοκρατορία των παθών τους χτίζεται ποικιλοτρόπως και τοιουτοτρόπως. Sui generis υβρίδιο και ύβρις, του κώλου τα εννιάμερα.
Τα ταξί έχουν απεργία κι ειν' απαρηγόρητη η Μ...
10. SOS: Πεντάγωνο καλεί Μόσχα (Νύχτες της Μόσχας)
Dr. Strangelove or: How I Learned to Stop Worrying and Love the Bomb [1964 ΗΠ/ΗΒ, 95'] Stanley Kubrick
Τρελή κι αλλοπαρμένη, κατάμαυρη, κατάπικρη, αναρχική, αντιπολεμική και τριπλά σελερική. Ο τίτλος ταίριαζε καταπληκτικά με το εντός κι επί τα αυτά που τραγουδά η γυναίκα του, Λίλυ Πανούση. Ενώ τα πρώτα 9 ηχογραφήθηκαν πριν το 1977, τούτο δω είναι μεταγενέστερη τσόντα που μιλά για τα θλιβερά επεισόδια της κατάληψης και την "άγρια φυλή του Χημικού" που ξυλοκοπήθηκε [16/12/1979] αλλά δεν υπέκυψε. Ενάντια στον ν.815 του Καραμανλή που ο ίδιος θέσπισε κι ο ίδιος κατήργησε.
Μας την είχανε στημένη τη νύχτα στο Χημείο τα...
ΥΓ είδηση: ο Spike Lee ετοιμάζει φέτος τον δικό του μαυροτσούκαλο Oldboy. Από τα ίδια κόμικ.