Hairspray (1988)
Μόνο ο Τζων Γουότερς θα μπορούσε να σατιρίσει τόσο καίρια την αμερικάνικη νεολαία των αρχών του '60, την τρέλα των τηλεοπτικών εκπομπών και των καινούργιων μοντέρνων χορών, βάζοντας μέσα στη σάτιρά του αιχμές για το φυλετικό πρόβλημα, τον σεξουαλικό αυτοπροσδιορισμό, τις ταξικές διαφορές και τον καπιταλισμό.
Με πρωταγωνίστρια την Divine, μη φανταστείτε βέβαια καμία ταινία σοσιαλιστικού ρεαλισμού, αλλά μια αποθέωση του κιτς και του σουρεαλισμού. Με την υποτυπώδη πλοκή της, η ταινία απευθύνεται κυρίως στους αμερικανούς baby-boomers και πολλές από τις αναφορές και τα αστεία της είναι ακατανόητα στη σημερινή εποχή. Για παράδειγμα, ο νεαρός που εμφανίζεται στην αρχή να πετάει με βδελυγμία ένα δίσκο του Pat Boone και η μανία των ηρώων με τα φουσκωτά χτενίσματα και τις λακ.
Το δισκάδικο της ταινίας βρίσκεται στην υποβαθμισμένη γειτονιά των μαύρων της Βαλτιμόρης. Εκεί οι νέοι χορεύουν με αληθινό μπρίο τον καινούργιο χορό που λέγεται The Bird (των Du-Tones), υπό το βλέμμα του Little Richard, της Mary Wells, του Little Anthony, του Bo Diddley και του Sam Cooke - στους δίσκους και τις αφίσες, φυσικά, που κοσμούν το κατάστημα. Την ιδιοκτήτρια του δισκάδικου, Motormouth Maybelle, υποδύεται η Ruth Brown, και η χοντρούλα ηρωίδα Τρέισι μαθαίνει τι εστί χορός από τα μαύρα πιτσιρίκια που ξεβιδώνονται μαθαίνοντας τον επόμενο χορό της μόδας που ονομάζεται The Roach.
