Hellboy
Η συγκίνηση είναι μεγάλη και προέρχεται από ένα συνδυασμό καθαρά προσωπικών γεγονότων που είμαι σίγουρος ότι θα άφηνε τον καθένα από σας παγερά αδιάφορο. Παρά όλα αυτά θα σας παραθέσω και τους δυο λόγους τον έναν εκτενέστερα τον άλλον λακωνικά.
Λόγος #1 λοιπόν είναι ότι αυτή η περιγραφή γράφεται στο Open Office και όχι στο Word. Επίσης η δυνατότητα να γράφεις με πράσινους χαρακτήρες σε μαύρο φόντο δίνει μια απίστευτα ρετρό γοητεία στο όλο θέμα. Ας τα αφήσουμε όλα αυτά όμως και ας προχωρήσουμε στον λόγο #2 που δεν είναι άλλος από την κυκλοφορία της ταινίας Hellboy.
Η υπόθεση είναι βασισμένη στο ομότιτλο κόμικ που δημιούργησε ο Mike Mignolla το 1994 για την εταιρία Dark Horse. Για την ακρίβεια η βασική ιδέα του σεναρίου πηγάζει από τον πρώτο από τους πέντε τόμους της σειράς που φέρει τον τίτλο "Seed of Destruction". Όπως καταλαβαίνετε πρόκειται για ταινία επιστημονικής φαντασίας. Από την δική μου πλευρά θα προσπαθήσω να σας αποκαλύψω όσο τον δυνατόν λιγότερα σχετικά με την υπόθεση. Σκηνοθέτης και συν-σεναριογράφος είναι ο αρκετά γνωστός πλέον Guillermo Del Toro (Mimic, Devil's Backbone, Blade II) και στον ρόλο του πρωταγωνιστή συναντάμε τον Ron Perlman (Alien Resurrection, Enemy at the Gates). Ο σκηνοθέτης, όντας μεγάλος φαν ο ίδιος του κόμικς, έριξε ιδιαίτερο βάρος σε αυτή την παραγωγή παραδίδοντας μας ένα αρκετά αξιόλογο αποτέλεσμα για ταινία του είδους. Ας πούμε όμως δυο λόγια για την υπόθεση όπως έγραφε παλαιότερα το πρόγραμμα στο σινεμά.
Ο Hellboy όπως λέει και το όνομα δεν είναι άνθρωπος αλλά ένας δαίμονας που επικαλούνται οι ναζί στην γη λίγο πριν το τέλος του δεύτερου παγκόσμιου πόλεμου για να τον χρησιμοποιήσουν και να κερδίσουν τον πόλεμο. Σώζεται όμως από τους Αμερικανούς (πόση τραγική ειρωνεία περιέχει αυτή η πρόταση) και ανατρέφεται για να γίνει υπερασπιστής της ανθρωπότητας από της δυνάμεις του κακού. Έλεος, θα έχετε αρχίσει να ουρλιάζετε ομαδικά, "τι μας λες τώρα ρε φίλε για τον Κάπταιν Αμέρικα με ουρά και κέρατα". Κοιτάτε να δείτε, εν μέρει έχετε απόλυτο δίκιο, μιας και ο δικός μας κάτι σαν πράκτορας του παραφυσικού FBI είναι, απλά το δικό του λέγεται B.P.R.D.(Bureau for Paranormal Research and Defense) σκεφτείτε όμως ότι προέρχεται από αμερικανικό κόμικ που σχεδόν ποτέ δεν ξεφεύγουν από κάποια κλισέ. Αυτός ο ήρωας δεν είναι και τόσο πρόθυμος, απλά κάνει αυτό που πρέπει μιας και δεν έχει άλλη επιλογή. Αν τώρα έχει απομείνει κανείς να διαβάζει αυτό το κομμάτι συνεχίζουμε με την κριτική της ταινίας.
Οι ταινίες από κόμικς πολύ συχνά βγαίνουν απλά χάλια. Γνωστό παράδειγμα το "From Hell" και πρόσφατο, το "The Punisher". Ο κυριότερος λόγος είναι ότι πίσω από τον χαρακτήρα του κόμικ δεν κρύβεται και κανένα ιδιαίτερο βάθος για να σε κρατήσει προσηλωμένο στην οθόνη για δυο ώρες, εξ ου και η πρόσφατη "Catwoman" που προσπαθεί να γεμίσει το κενό στο σενάριο με το υπέροχο σώμα της, μουσική και χορευτικές φιγούρες. Διασκεδαστικό το αποτέλεσμα αλλά μέχρι εκεί. Στην συγκεκριμένη ταινία ο ήρωας έχει άποψη, δεν ακολουθεί απλά οδηγίες, έχει εσωτερικές αναζητήσεις και προβλήματα όπως ο Spider Man και ο Batman, τι είναι λοιπόν αυτό που τον κάνει να ξεχωρίζει; Μα φυσικά το γεγονός ότι δεν είναι ένας από μας και παρ' όλα αυτά προσπαθεί για μας. Είναι ένας 'καλός' δαίμονας, κάτι το οποίο είναι αντιφατικό από μόνο του. Πάνω σε αυτόν τον χαρακτήρα χτίζει λοιπόν ο Del Toro την ταινία του διατηρώντας αναλλοίωτα αρκετά από τα στοιχεία που έκαναν το κόμικ επιτυχία.
Ένα απ' αυτα είναι και το μαύρο χιούμορ που διαθέτει ο Hellboy καθώς και οι σύντροφοι του, τα άλλα "τέρατα" της ιστορίας (Abe Sapien, Liz Sherman). Αν το χιούμορ στο Spider - Man λειτουργούσε και στις δυο ταινίες διασκεδαστικά μετατρέποντας τες κάποιες στιγμές σε slapstick κωμωδίες, εδώ λειτουργεί λυτρωτικά, χαλαρώνοντας στιγμές δράσης η ελαφράς ψυχανάλυσης του ήρωα. Η δράση είναι αρκετή αλλά γενικά κρατιέται σε ανεκτά επίπεδα, τα εφέ επίσης υπέροχα με μικρή εξαίρεση τον Abe Sapien που βγαίνει ίσως λίγο ψεύτικος μερικές φορές αλλά πάλι μπορεί αυτή και να ήταν η φύση του, αν υπήρχε. Η φωτογραφία είναι από τα μεγαλύτερα ατού της ταινίας μιας και σε αρκετά σημεία απεικονίζει καρέ απ'το κόμικ, τόσο ρεαλιστικά που νομίζεις ότι αυτός ο σκοτεινός κόσμος υπάρχει πραγματικά. Δυστυχώς βέβαια για να υπάρξει το απαραίτητο χολιγουντιανό τέλος προστέθηκε και λίγο ρομάντζο που στο κόμικ δεν εμφανίζεται ποτέ, αν και ίσως υποβόσκει κάποιες στιγμές. Έχουμε να κάνουμε λοιπόν με μια ταινία για όλη την οικογένεια; Δεν θα το έλεγα.
Η ταινία απευθύνεται κυρίως σε οπαδούς. Δηλαδή αν είστε φαν των κόμικς, τότε την περιμένετε, αν δεν την είδατε ήδη στην avant premiere. Αν σας αρέσει το φανταστικό, πάλι σας καλύπτει, αν θέλετε να δείτε κάτι σκοτεινό, κάνει και για σας, ταινία δράσης κανείς; Τώρα αν είστε αρκετά κουλτουριάρης ή απλά βλέπετε κάποια συγκεκριμένα πράγματα, ε, δεν είπε κανείς ότι περιμένει η ταινία αυτή να κάνει επιτυχία στην Ελλάδα.
Σχετικά με το μουσικό κομμάτι της ταινίας έχουμε πέρασμα από Tom Waits (που μοιάζει και λίγο στον πρωταγωνιστή) καθώς και διασκευή στο 'Red Right Hand' του Cave από τον αμερικανό Pete Yorn.
