Η λυπημένη θλίψη του Αθηνόδωρου Προύσαλη

Παλιά καραβάνα του κινηματογράφου, καρατερίστας που ειδικεύτηκε σε ρόλους μαγκιόρικους χωρίς όμως να τυποποιηθεί. Γεννήθηκε στην Πόλη το 1926 και ήρθε στην Αθήνα να τελειώσει τη Δραματική Σχολή του Ωδείου με δασκάλους τον Βεάκη και τον Ροντήρη. Το 1952 πρωτοεμφανίζεται στο πανί στο Στραβόξυλο ως αστυφύλακας γραφείου δίπλα στον Βασίλη Αργυρόπουλο. Το 1953 πατάει πόδι στο θεατρικό σανίδι στην παράσταση του Θεάτρου Αργυρόπουλου Ο τρομερός καλόγερος.

Ακολουθεί μακρά κι ανοδική σκηνική διαδρομή: Νέο Θέατρο Βορείου Ελλάδος, Νέο Θέατρο Βασίλη Διαμαντόπουλου, Ελληνικό Λαϊκό Θέατρο Μάνου Κατράκη, ΚΘΒΕ (1962-64), Θέατρο Τέχνης και Εθνικό Θέατρο (1998-99, Μακρυκωσταίοι και Κοντογιώργηδες). Ο ίδιος πιστεύει ότι "παγκοσμίως όλοι οι ηθοποιοί εκείνο που αγαπούν σέβονται και εκτιμούνε είναι το θέατρο".

"Στον κινηματογράφο παίζαμε για να ζήσουμε" λέει χαρακτηριστικά. Κατάφερε να κάνει περίπου 100 ταινίες στον παλιό και καμιά 20αριά στο λεγόμενο νέο ελληνικό. Ο Νίκος Φέρμας ήταν ο δάσκαλός του στην μαγκίτικη συμπεριφορά αλλά ο Αθηνόδωρος βγήκε πιο αλαφρύς, αεράτος, φινετσάτος και ντελικάτος. Ανθολογώ ενδεικτικά: Λατέρνα φτώχεια και γαρύφαλλο, Ένα έξυπνο έξυπνο μούτρο, Τζένη Τζένη, Πατέρα κάτσε φρόνιμα, Επιχείρησις Απόλλων, Η ωραία του κουρέα, Το θύμα, Βαβυλωνία, Ο τρελλοπενηντάρης, Η τύχη μου τρελάθηκε..., Αγάπησα μια πολυθρόνα, Τα παιδιά τις πιάτσας. Κι αργότερα: Ρεπό, Ο έρωτας του Οδυσσέα, Ταξίδι στα Κύθηρα, Ο Μελισσοκόμος, Οι Αθηναίοι (τιμητική διάκριση ερμηνείας στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου), Ο Δραπέτης, Το μετέωρο βήμα του πελαργού, Ο κύριος με τα γκρι και Πολίτικη κουζίνα (2003).

Στην τηλεόραση είχε πολλές συμμετοχές στο Θέατρο της Δευτέρας και σε αρκετά σίριαλ, από το Μεθοριακό Σταθμό, τους Πανθέους και Τα παλιόπαιδα τ' ατίθασα μέχρι τους Παππούδες εν δράσει και πιο πρόσφατα (2007). Έκανε πολλές ραδιοφωνικές παραστάσεις από το ΕΙΡ και τον Σταθμό Ενόπλων Δυνάμεων. Έκανε και αρκετές (40 και πλέον) βιντεοπατάτες.

Η καρδιά του τον πρόδωσε στις 5 Ιουνίου στα 86 του χρόνια. Η έκφραση του τίτλου θα πει λογαριασμός και ακούγεται να τη λέει μόρτικα στην ταινία Μια Ιταλίδα απ' την Κυψέλη (1968) ως ιδιοκτήτης του νυχτερινού καταστήματος Το Παλουκάκι.

Σαν παλιό σινεμά του 2001
Τσιριμπίμ Τσιριμπόμ 1968
Το Στραβόξυλο του 1952