Kim Ki-duk

Μετράει ήδη 18 ταινίες σε 17 χρόνια. Όμως πιστεύω ότι τα τραγικά γεγονότα του 2008 οδήγησαν το νοτιοκορεάτη δημιουργό Κιμ Κι-ντουκ [γεν. 1960] στην Αποκαθήλωση.

Πέρασαν τρία χρόνια προσπαθώντας να συνέλθει από το ισχυρότατο σοκ του παρολίγον απαγχονισμού της πρωταγωνίστριας του Dream [2008]. Ούτε ο Όσιμα δε φανταζόταν τέτοια επιγονική εξέλιξη στην κοντογείτονα χώρα. Επί τούτου, ως αυτοκάθαρση, ο Κι-ντουκ σκηνοθέτησε ένα εαυτο-μαντέρ [2011]. Αγ(ρ)ιογραφία; Απολογισμός; Απολογία; Μετάνοια; Μετάσταση; Μεταρσίωση; Ταυτόχρονα σχεδόν, υπέγραφε και την προσευχή του, λέγοντας και ξαναλέγοντας Αμήν, ένα ταξίδι στην Ευρώπη της λήθης και των φαντασιώσεων, μέσω μιας γοργά ανερχόμενης σταρ της μεγάλης κορεάτικης οικογενείας των Κιμ.

Κι εκεί που τείνουμε να πιστέψουμε ότι έφαγε τα ψωμιά του, ότι ξόφλησε, ότι παρέδωσε τη σκυτάλη... νάσου τον κι επιστρέφει αναβαθμισμένος και ζωντανός, να κλοτσά ξανά τον τοίχο με μια Αποκαθήλωση [Pieta], ένα Έλεος χωρίς Έλεος. Η Βενετιά τον προσκυνά [Χρυσός Λέων, Μικρός Χρυσός Λέων, Χρυσό Ποντίκι, Βραβείο του πατρός Ταντέι] ως γνήσιο μάστερ, παρά τις αντιρρήσεις του Μάικλ Μαν που σκέφτεται σα να απονέμει Όσκαρ.

Η Πιετά είναι ένα ασιατικό νουάρ για τη βία του χρήματος. Τι είναι τα λεφτά; Η αρχή του τέλους των πάντων; Ο μη ήρωας εισπράκτορας εκτελεστής συμβολαίων ακρωτηριασμού είναι "ο διάβολος που βάζει σε πειρασμό τους ανθρώπους για τα φράγκα", είναι μια μηχανή χωρίς συναισθήματα, ένας γιος χωρίς μάνα. Από το πουθενά εμφανίζεται μια μήτηρ πάσης κακίας, έτοιμη για όλα, να μιλά αινιγματικά για Αγάπη, Τιμή, Βία, Οργή / Μίσος, Ζήλια, Εκδίκηση, Θανή. Μάνα ορφανή που συγχωρεί αυτόν τον άσωτο υιό που πήρε ηθελημένα/άθελα, εκών άκων, τη θέση του. Για ένα πουλόβερ αδειανό γίνανε όλα;

Ο Κι-ντουκ κατεβαίνει στον τάφο και νεκρανασταίνεται μαζί με το άλλο του εγώ, τον πρώην αμοραλιστή χαρακτήρα του, αναζητώντας εξιλέωση. Η βία της ταινίας δεν είναι ορατή σε πρώτο πλάνο, οι σεκάνς κλείνουν ελάχιστα λίγο πριν το ξέσπασμά της, όμως οι προεκτάσεις τους στο μυαλό λειτουργούν σαν πρέσες, σαν ατομικές εκρήξεις, σαν φλέβες που σπάνε, σα χέρι που σπρώχνει το κενό. Αναπηδάμε συνέχεια, νιώθουμε μυρμηρίαση, όμως... εκεί [κάπου εντός/εκτός] βρίσκεται και το νόημα της ύπαρξης. Ακόμη και στο παραδοσιακά βίαιο μακροπλάνο του τέλους βλέπουμε μόνο τα ίχνη της...

Ταινιολόγιο Ki-duk Kim

2012 Πιετά /Pieta
2011 Amen /Ahmen /Άμεν
2011 Arirang [αυτο-ντοκιμαντέρ]
2008 Dream /Bi-mong /Όνειρο
2007 Ανάσα /Breath /Soom
2006 Time /Shi gan /Χρόνος
2005 Το Τόξο /Hwal /The Bow
2004 Ολομόναχοι Μαζί /Bin jip /3-Iron
2004 Η καλή Σαμαρείτιδα /Samaria /Samaritan Girl
2003 Άνοιξη, Καλοκαίρι, Φθινόπωρο, Χειμώνας... και Άνοιξη /Bom yeoreum gaeul gyeoul geurigo bom /Spring, Summer, Fall, Winter... and Spring
2002 Ο Ακτοφύλακας /Hae anseon /The Coast Guard
2001 Μοχθηρός τύπος /Nabbeun namja /Bad Guy
2001 Διεύθυνση Άγνωστη /Suchwiin bulmyeong /Address Unknown
2000 Πραγματική Μυθοπλασία /Shilje sanghwang /Real Fiction
2000 Το Νησί /Seom /The Isle
1998 Πανδοχείο το Κλουβί των Πουλιών /Paran daemun /Birdcage Inn
1996 Άγρια ζώα /Yasaeng dongmul bohoguyeog /Wild Animals
1996 Κροκόδειλος /Ag-o /Crocodile

Βαθμός: (9)

Trailer