Μάκης Ρευματάς [1935-2012]
Ηθοποιός, καθηγητής υποκριτικής, παραγωγός ραδιοφωνικών λογοτεχνικών εκπομπών και πολιτευτής, γεννημένος στην Αθήνα. Σπούδασε Οικονομικές Επιστήμες αλλά αποφοίτησε και από τη Δραματική Σχολή Αθηνών. Δεν υπήρξε ο μεγάλος πρωταγωνιστής αλλά και δεν σταμάτησε ποτέ να δουλεύει υπηρετώντας το θέατρο [αρχαίο, κλασικό, ρεπερτορίου, σύγχρονο, ελεύθερο, νεοελληνική κωμωδία], παρεκτός όταν πια ασχολήθηκε ενεργά με την πολιτική ζωή [ΝΔ και ΔΗΑΝΑ].
Παρθενική εμφάνιση το 1963 στους Τρεις Άγγελους του Αλμπέρ Υσσόν από το θίασο Διονύση Παγουλάτου. Αγγελική και μια από τις τελευταίες εμφανίσεις, στο μικρού μήκους Στοίχημα Αγγέλων [2008] του Ζαχαράκη. Η χαρακτηριστική φωνή του, αυστηρή και ευθύβολη - κάποτε γεμάτη τραγικά ηχοχρώματα, αξιοποιήθηκε αφηγηματικά σε όλα τα μέσα [ραδιοφωνικό θέατρο και σειρές, Θέατρο της Δευτέρας, σινεμά]. Είχε ντεμπουτάρει εξάλλου ως έλλην αφήγητης στην πολυγλωσσική Γαλήνη [1958], μια υπερφιλόδοξη διασκευή που επιχείρησε ο αρκάδας Γκρέγκορι Μαρκόπουλος στο κλασικό έργο του Βενέζη, θαμμένη στο χρόνο.
Στον κινηματογράφο συνεργάστηκε κυρίως με τον Γρηγόρη Γρηγορίου [Διωγμός, Αμφιβολίες, Η μοίρα ενός αθώου, Αυτή η γη είναι δική μας, Η ώρα της οργής, Άγιος Νεκτάριος, Ο Βασιλικός του Μάτεσι] σε ευρεία γκάμα ειδών όπως ίσως διαπιστώνετε από τους τίτλους. Έδειξε ιδιαίτερη έφεση προς το "ηρωικό" και "πατριωτικό" σινεμά [Κοντσέρτο για πολυβόλα, Η δασκάλα με τα ξανθά μαλλιά, Παπαφλέσσας, Παύλος Μελάς, Η δίκη των δικαστών, Κατάσκοπος Νέλλη, Αγώνας χωρίς τέλος], με διάλειμμα αλά Κωνσταντάρα [Ο μπλοφατζής, Ένας τρελός γλεντζές].
Τηλεοπτικά εμφανίστηκε στον Άνθρωπο δίχως πρόσωπο [1972] και ακολούθησαν θριαμβικά Άγνωστος Πόλεμος, Γιούγκερμαν, Συνταγματάρχης Λιάπκιν, Η θεατρίνα, Εφιάλτης, Κεκλεισμένων των θυρών, Οι παραστρατημένοι, Η Λάμψη, Ο Πρίγκιπας, Βελούδο από μετάξι... και τελευταία-τελευταία ο ρόλος του Μαλακάση στον Καρυωτάκη [2009].
Επέστρεψε κινηματογραφικά με τους Αριθμημένους [1998] και έκλεισε, όχι ιδανικά, με μια Μοιραία Σχέση [2009]. Θεατρικά επανέκαμψε μέσω του Εθνικού Θεάτρου και του εξαιρετικού Ντόγκβιλ [2004].
Το τελευταίο διάστημα δήλωνε "ο πιο υγιής ασθενής" ταλαιπωρούμενος -ως αποδείχθηκε- από δυσπρόσιτο καρκινικό λέμφωμα, το οποίο τελικά τον κατέβαλε στις 17 Νοέμβρη στα 77.