Πατέρας και Γιος
Δυο οικογένειες, άγνωστες μεταξύ τους, πληροφορούνται από τις αρχές του μαιευτηρίου ότι -από λάθος- μεγαλώνουν η μία το γιο της άλλης. Έχουν όμως ήδη περάσει έξι χρόνια από τότε. Η πρώτη είναι μεγαλοαστική, με τακτοποιημένη και προγραμματισμένη ζωή κι ο γιος που μεγαλώνουν είναι μοναχογιός και προορισμένος να σπουδάσει και να σταδιοδρομήσει όπως κι πολυάσχολος "πατέρας" του. Η δεύτερη οικογένεια ζει σε κάποιο προάστιο, είναι πιο χύμα, το μαγαζάκι τους δεν πάει και τόσο καλά, αλλά τα παιδιά περνάνε ώρες με τους γονείς παίζοντας και μαθαίνοντας.
Προσπαθώντας να εφαρμόσουν τις συμβουλές των γιατρών για την όψιμη ανταλλαγή των παιδιών τους, οι δυο αυτοί διαφορετικοί κόσμοι θα πρέπει υποχρεωτικά να συγχρωτιστούν. Από τη μια η απόλυτη πειθαρχεία και η προσήλωση σε στόχους κι από την άλλη μια πιο χαλαρή, επικούρεια θεώρηση της ζωής με στόχο την ευδαιμονία και την ευτυχία και την απόλαυση της κάθε στιγμής. Η δοκιμαστική περίοδος θα ανατρέψει αυτά τα δεδομένα κι απ' τις δυο πλευρές αλλά κυρίως θα αναποδογυρίσει τη στάση ζωής του μεγαλοαστού πατέρα.
Η δραματουργία του έργου υιοθετεί την οπτική γωνία αυτού του ανθρώπου το όραμα του οποίου φαντάζει αρχικά ιδανικό. Μετά όμως την αποκάλυψη του μαιευτήριου αρχίζει το τρέκλισμα, ο κλωνισμός και η πτώση. Η αποδόμησή του οδηγεί σε κρίση τις οικογενειακές του αξίες, τον φέρνει αντιμέτωπο με τους οικείους και τους ανοίκειους, με το βιολογικό του παιδί, με αυτό που αναθρέφει και εντέλει με τον ίδιο του τον εαυτό [η κορύφωση του δράματος]. Η εκ νέου αξιολόγηση, η αναθεώρηση, η αναδίπλωση και η αναδιάταξη προτεραιοτήτων, αξιών και τρόπου σκέψης είναι πια επιτακτικές ανάγκες.
Στην προσπάθειά του να διαχειριστεί αυτήν την ανώμαλη κατάσταση ο αστός πατέρας θα κάνει βουτιά στο παρελθόν. Ο σεναριογράφος-σκηνοθέτης Κόρε-έντα [Μαμπορόσι, Μετά Θάνατον Ζωή, Απόσταση, Κανείς δεν Ξέρει, Μια Μέρα του Καλοκαιριού, Φουσκωτή Κούκλα, Εύχομαι...] μας ξεναγεί στα άδυτα ακόμη τριών οικογενειών, των προπατόρων, πάνω στις οποίες οικοδομήθηκαν καλώς ή κακώς οι παρούσες. Οι αποκαλύψεις, οι εκπλήξεις, οι κωμικές και οι δραματικές πινελιές αυτής της ιστορίας και της προϊστορίας της ανεβάζουν τον πήχυ της ψυχαγωγίας πολύ ψηλά και αναρριχώνται σταδιακά μέχρι το Φουτζιγιάμα. Το θέαμα είναι πανέμορφο για το πνεύμα και για το σώμα.
Οι ηθοποιοί που υποδύονται τους εξάχρονους γιους είναι ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟΙ. Είναι εντυπωσιακά φυσικοί και χειροπιαστοί, ωριμάζουν αντανακλαστικά και μεταδίδουν αυτήν την ωριμότητα στους μεγάλους χαρίζοντας σε μας στιγμές απόλαυσης, περίσκεψης, στοχασμού και προβληματισμού. Ακόμη, η οπτική του πατέρα δεν αποκλείει τους άλλους, οι απόψεις και η φιλοσοφία τους αναδύονται συγκριτικά. Βλέπουμε-κατανοούμε-συνδιαλεγόμαστε με τους υπόλοιπους και με τον εαυτό μας μέσα απ' το δικό του πρίσμα και ταυτόχρονα έχουμε μέτρα και σταθμά για να σκεφτούμε ή να θέσουμε δικά μας ζητήματα και ερωτήματα.
Ένα αθόρυβο αριστούργημα που αναδεικνύει τη διαχρονική ισχύ του Λάθε Βιώσας.
Βαθμός: 10
45ο ΦΚΘ: Αφιέρωμα Kore-eda
Μια Μέρα Καλοκαιριού γλυκιά
50ο ΦΚΘ: Φουσκωτή Κούκλα