Σινε-MiC
Βουκολικό δράμα καταδίωξης στα βουνά και τους λόγγους της Βλαχίας του 19ου αιώνα. Άφεριμ δεν σημαίνει "εύγε" στα τουρκικά; Tου εφέντη Κώστα Καρδερίνη
Μωσαϊκό της Βλαχίας του 19ου αιώνα μέσα απ' την καταδίωξη του τσιγγάνου Καρφίν [Toma Cuzin], ελεύθερου-σκλάβου, από τον αστυνόμο Κονσταντίν [Teodor Corban] και τον 15χρονο γιο του, Ιονίτα [Mihai Comanoiu], μαθητευόμενο στη ζωή και στο επάγγελμα του πατέρα. Διασχίζουν έφιπποι τα τσιφλίκια, τα φέουδα και τα τιμάρια, βουνά, λαγκάδια και ρεματιές, συναντούν όλες τις φυλές, πανηγύρια, καπηλειά, τσαντίρια, υποστατικά, παπάδες-ιεραπόστολους, τουρκαλάδες-δερβισάδες, πραματευτάδες, βοεβόδες και κυράδες. Μουσικές βουκολικές και φολκλόρ γιορτές, ποίηση του βουνού και του λόγγου, Άμλετ και ψαλμοί, γνωμικά και λαϊκές παροιμίες, μακάβριες ιστορίες και παραμύθια.
Η παραδειγματική αλλά πολύ σκληρή τιμωρία του φυγά συμβολίζει την επιβολή της εξουσίας στα στρώματα και στα σκεπάσματά τους. Χαρακτηριστική η περσόνα της γυναίκας του βογιάρου Ιορντάτσε [Alexandru Dabija] που είναι ελληνίδα απέ την Πόλη, ονόματι Σουλτάνα [Mihaela Sirbu], μια λωξάντρα όνομα και πράμα. Χαρακτηριστικός εξίσου κι ο μικρότερος ρόλος της πεθεράς, Σμαράντα, που την υποδύεται η Luminita Gheorghiu [Η οδύσσεια του κου Λαζαρέσκου, 4 μήνες 3 εβδομάδες και 2 ημέρες, Σιωπηλός γάμος, Πίσω από τους λόφους, Οικογενειακή υπόθεση].
Είχε προβληθεί πέρσι στο Βαλκανικό Πανόραμα του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης και μας είχε κερδίσει για την εξαίρετη αναπαράσταση εποχής και τη ζωντάνια του κλίματος μιας πολυφυλετικής αγροτοκτηνοτροφικής κοινωνίας. Αλλά και μιας σκλαβιάς, αυτής των Ρομά, που κράτησε σχεδόν 500 χρόνια. Οι ευρυγώνιες λήψεις των 35mm σε μαυρόασπρη καλλιτεχνική φόρμα δίνουν αισθητική γουέστερν σπαγκέτι. Ακόμη πιο εντυπωσιακό το γεγονός ότι τα γυρίσματα διήρκεσαν μόνο 23 μέρες.
Εντωμεταξύ στο τρέχον 57ο Φεστιβάλ κατέφτασε ήδη η επόμενη ταινία του σκηνοθέτη, οι Σημαδεμένες Καρδιές /Inimi Cicatrizate /Scarred Hearts [2016 Ρουμανία /Γερμανία, 141λ].
Βαθμός: εννιά [9]