Σινέ-MiC
Μια γλυκόπικρη φωτεινή ταινία με σκοτεινό θέμα και φόντο το Παρίσι. Του Κώστα Καρδερίνη
Αυτός, ο Νταβίντ [Vincent Lacoste], παλιμπαιδίζει κι αρνείται τα 24 του χρόνια. Παρόλα αυτά τα καταφέρνει να απασχολείται φροντίζοντας κήπους και να μένει ένεκεν, διαχειριζόμενος τα νοίκια του ιδιοκτήτη. Αυτή, η τιτλούχος Αμάντα [Isaure Multrier], είναι μόλις 7 και καλείται να μεγαλώσει βίαια κι απότομα όταν η μαμά της, η μεγάλη αδερφή του Νταβίντ, χάνεται σε μια τρομοκρατική επίθεση στο αγαπημένο τους Παρίσι του φωτός και του κακού τάιμινγκ. Μεγαμικρός θείος και μικρομέγαλη ανιψιά περιφέρουν τα σαρκία τους μεταξύ ενοχών και τύψεων, περνάνε όλον τους τον χρόνο μαζί πια [24/7] κι αναδεικνύουν τα μυστήρια της φύσης τους και της ύπαρξής τους κατακερματίζοντας το παρελθόν.
Πέρα από τη θεωρία αριθμών και άρρυθμων «συμπτώσεων» και την, τραβηγμένη απ’ τα μαλλιά, χιμαιρική διάσωση του «Βελλερεφόντη Δεκαβάλλα», υπάρχει και η μεταφυσική «συνάντηση» του Τζάρβις με τον Έλβις, η οποία βάζει το δικό της πετραδάκι στο χτίσιμο και την αποδόμηση των κακών συναισθημάτων, προϊόντος του χρόνου. Ο πανδαμάτωρ αφήνει γλυκόπικρη αίσθηση και το άσμα «ο Έλβις εγκατέλειψε το κτίριο» διανθίζει με μαύρο χιούμορ την κρίσιμη καμπή στις ζωές, ημών και των άλλων. Παρόλο που εθεάθη πρώτη φορά στο προηγηθέν 59ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, η ταινία δεν είναι φεστιβαλική, είναι τζαρβισκοκική.
Jarvis Cocker: Elvis Has Left the Building
Βαθμός: έξι [6]