Σινε-MiC

Η Ακτή του Κουνουπιού συναντά τον Wes Anderson.

Υπάρχει εναλλακτικός τρόπος διαβίωσης εκτός άστεως, στην άγρια φύση; Γίνονται πράξη στο σημερινό Φαρ Ουέστ οι διδαχές του Νόαμ Τσόμσκι; Υπάρχει σύγχρονοι αμερικανοί σαμάνοι, αρνητές του σκουπιδοφαγητού και του «δηλητηριασμένου νερού»; Τι γίνεται όταν τα Μυθικά Πλάσματα του Νότου μεταναστεύουν βορειοδυτικά του Ειρηνικού; Ο φανταστικός ο καπετάνιος στη φουρτούνα φαίνεται!

Ο Μπεν [Viggo Mortensen] είναι πολύτεκνος πατήρ τριών αγοριών και τριών κοριτσιών με περίεργα ονόματα. Στο πρώτο κιόλας πλάνο βουτάμε στα βαθιά με τη μύηση του μεγάλου γιου στις ατραπούς της άγριας διαβίωσης. Ο θάνατος της μαμάς αναγκάζει την ημιαγρία οικογένεια να μετακινηθεί προς τον καταναλωτικό πολιτισμό και να αναμετρηθεί με τους υπόλοιπους συγγενείς, μικροαστούς τε και μεγαλοαστούς. Η μονομαχία δύο φιλοσοφιών, δύο εκ διαμέτρου διαφορετικών τρόπων σκέψης και δράσης, αλλά και δύο μοντέλων μόρφωσης, εκπαίδευσης, θρησκευτικών πεποιθήσεων και κοινωνικής συμπεριφοράς, γίνεται ιδιωτικά και δημόσια. Το ντιμπέιτ κορυφώνεται στην αντιπαράθεσή του με τον πεθερό Τζακ [εξαίρετος ο Frank Langella].

Στην ουσία όμως ο άνθρωπος, ο φανταστικός ο καπετάνιος εν προκειμένω, είναι αναγκασμένος κάποια στιγμή να αναμετρηθεί με τον εαυτό του. Με τα έργα του, τις αποφάσεις του, τις επιλογές του. Η επόμενη γενιά θα τον κρίνει, θέλει δε θέλει. Αλλά κι ο ίδιος εκ των πραγμάτων είναι υποχρεωμένος να κάνει την αυτοκριτική του. Αλλιώς κινδυνεύει να ακυρώσει ότι εναλλακτικό έχει κάνει, όσα έχει προσφέρει, για όσα έχει παλέψει.

Εδώ υπεισέρχεται και το ζήτημα της πρακτικής φιλοσοφίας. Η ιδανική Πολιτεία του Πλάτωνα δεν επιτρέπεται να αστοχίσει, άρα η οικογένεια βρίσκεται πιο κοντά στην επικούρεια παράδοση κι ας μην το αναφέρει ρητά ο ποιητής της ταινίας. Ένα δεύτερο ζήτημα είναι αν οι διδαχές του Τσόμσκι σε αναγκάζουν να γίνεις αμετανόητο φρικιό! Μόλις και μετά βίας διασώζεται το γόητρο του εναλλακτικού καπετάνιου. Κι αυτό διότι ο μοναχισμός και ο αναχωρητισμός δεν ταιριάζουν κατά πως φαίνεται στη φύση του ανήσυχου ανθρώπου.

Η κύρια βαλβίδα διαφυγής ωστόσο είναι καθαρά κοινωνική: είναι η μουσική. Είναι το Varðeldur των Sigur Rós που ακούγεται ως ταπεινό έμβλημα ελευθερίας. Είναι το El Hilo De Ariadna που έγραψε και τραγουδά ντουέτο με τον γιο ο Βίγκο Μόρτενσεν. Το My Heart Will Go On του Will Jennings στο σουπερμάρκετ. Το συγκινησιακό Sweet Child o'Mine που διασκευάζει όλη η οικογένεια σε κομβικό σημείο της πλοκής. Η ντυλανική επωδός I Shall Be Released στους τίτλους τέλους.

Βαθμός: οκτώ [8]