Σινε-MiC
Μα κι αυτοί οι Ιάπωνες, γλυκά από ...φασόλια; Ευτυχώς στο σινεμά τα καταφέρνουν καλύτερα. Του Κώστα Καρδερίνη
Μια ταινία-έκπληξη όσο και κάθε νέα ταινία της Καουάσε. Μια ταινία γλυκιά όσο και η ζωή που δεν τελειώνει ποτέ πριν τελειώσει. Ένα μάθημα αλληλεγγύης και ανθρωπιάς, πανανθρώπινο όσο κι ένα κοινωνικό συμβόλαιο. Όπως οι κερασιές που θ’ ανθίσουν ξανά σε πείσμα του αστικού τοπίου που τις περικυκλώνει απειλητικό.
Ενοικιαστής στεγασμένης παροπλισμένης καντίνας [Masatoshi Nagase] ευρισκόμενος σε δυσχερή οικονομική κατάσταση, πιάνεται απ’ τα μαλλιά του και προσλαμβάνει ως υπάλληλο γηραιά τινά κυρία [Kirin Kiki]. Η αυτοπεποίθησή της, η δίψα για ζωή πραγματική και η παραδοσιακή της συνταγή για πουρέ γλυκού φασολιού, θα ξελασπώσουν τον χρεωμένο ενοικιαστή, θα ανθίσουν τη μικρή επιχείρησή του, θα φέρουν κοντά και την τρίτη γενιά [Kyara Uchida]. Σαν μια οικογένεια που δε χρειάζεται τεστ ντι-εν-έι για να επιβεβαιώσει την ύπαρξή της.
Μυστήριο τραίνο ο Μασατόσι Ναγκάσε [Πάτερσον, Mystery Train, Κλαμπ αυτοκτονίας]. Μυστήριο τραίνο και η Καουάσε [Ένα βράδυ με πανσέληνο, Πληγωμένο δάσος, Το Δάσος, συν πολλά ντοκιμαντέρ και πολλές οικολογικές οικουμενικές ανησυχίες]. Τραίνο μυστήριο και τούτη η γήινη ταινία μέχρι με λυθεί το μυστήριο για πού πηγαίνει το τραίνο.
Σύμφωνα με τα δικά της λεγόμενα «Δουλειά του κινηματογράφου είναι να επικεντρώνεται στην αγάπη και στο πάθος.» Και η Ναόμι Καουάσε δεν είναι ποτέ μόνο λόγια.
Βαθμός: εννιά [9]