Σινε-MiC

Η φαμίλια του ζωγράφου Ντζίζλαβ Μπεκσίνσκι [Andrzej Seweryn] βιώνει το δικό της οικογενειακό δράμα μακριά από τις πολιτικές και κοινωνικές εξελίξεις της χώρας, σα να πρόκειται για παράλληλες διαδρομές που δεν συναντιούνται ποτέ. Ο γιος του, Τόμας [Dawid Ogrodnik], είναι εκρηκτικά ασταθής και έχει διαρκώς τάσεις αυτοκτονίας. Παράλληλα ασχολείται και απασχολείται με τη μουσική της εποχής [από τη δεκαετία του ’80 μέχρι τις παρυφές του νέου αιώνα]. Yazoo, Ultravox, Nick Cave & the Bad Seeds κ.α.π. καθίστανται ανίκανοι να εξημερώσουν τα ήθη και τα ελλείματά του. Ο μπαμπάς έφτασε μέχρι τους θλιμμένους Moody Blues. Η μαμά Σοφία [Aleksandra Konieczna] καλείται σχεδόν μόνιμα σε ρόλο πυροσβέστη εξισορροπιστή, πάντα όμως κατόπιν εορτής.

Η ζωγραφική βρίσκεται κάπου πίσω τους - πιου φόντο, όπως το έλεγε ο Βέγγος. Εξελίσσεται αθόρυβα προς εμάς. Στον αντίποδα, η καθημερινότητα καιροφυλακτεί, όπως το ξεχασμένο πηγάδι που καραδοκούσε το θύμα του. Μια διάσταση της ροής του φυσικού χρόνου είναι τα βυνίλια που γίνονται σιντί. Μια δεύτερη καταγράφεται μέσα από τις βιντεοκάμερες που απαθανατίζουν τις προσωπικές στιγμές της οικογένειας. Μια τρίτη διάσταση είναι οι, φυσικές και ουχί φυσιολογικές, μεταβολές της οικογενειακής κατάστασης, ως το τέλος που μοιάζει βγαλμένο από τους πάλαι πότε πηχυαίους τίτλους των εφημερίδων.

Ο σκηνοθέτης Γιαν Ματουσίνσκι παρότι πολύ νέος [με ένα ντοκιμαντέρ και μερικές μικρού μήκους στο ενεργητικό του] διαχειρίζεται την αναπαράσταση της αληθινής ιστορίας με αξιοθαύμαστη ωριμότητα. Οι κινηματογραφικές σπουδές του μαρτυρούν καταβολές και επιρροές του από δυο μεγάλους μετρ του πολωνικού σινεμά, τον Κριστόφ Κισλόφσκι και τον Αντρέι Βάιντα [Kieślowski Radio & Television Faculty of the Silesian University, Andrzej Wajda Master School of Film Directing]. Η πλαγιομετωπική του ματιά και η εμμονή του στο χρονικό που αναφέρεται άμεσα στον τίτλο της ταινίας, υποδηλώνουν έμμεσα το τέλος μιας εποχής και το πέρασμα στην σημερινή παγκοσμιοποιημένη πραγματικότητα της πατρίδας του.

Μια ταινία βαριά σαν ταφόπλακα, απαισιόδοξη και πνιγηρή. Ένα «ακαθάριστο εθνικό προϊόν» που κάνει δικαίως το γύρο του κόσμου.

Βαθμός: οκτώ [8]