Σινε-MiC

Η τρέλα της ζωντανής επιτραπέζιας ζούγκλας που λέγεται Τζουμάντζι ξεκίνησε πριν από 22 χρόνια. Δυο παιδιά ενεργοποίησαν το παιχνίδι κι από μέσα του ξεπήδησε ένας μικρομέγαλος τύπος [Robin Williams, 1951–2014] που παρέμενε δέσμιός του επί 26 χρόνια. Μαζί του δραπέτευσαν και τα θηρία της ζούγκλας κι ο μόνος τρόπος να μαζευτούν πίσω ήταν να κερδίσει στο παιχνίδι που δεν ήθελε να ξαναπαίξει. Η επιτυχία της ταινίας έγινε σειρά κινουμένων σχεδίων [τριετής με 21 επεισόδια] και εντέλει έγινε βιντεοπαιχνίδι [1997] ολοκληρώνοντας με τον πλέον εμπορικό τρόπο τον κύκλο της περιπέτειας.

Φέτος, 20 χρόνια μετά, το βιντεοπαιχνίδι ξαναζωντάνεψε και ρούφηξε μέσα του 4 έφηβους. Αυτοί μεταφορτώθηκαν [sic] σε ενήλικες χαρακτήρες και πρέπει τώρα να παίξουν με τη βοήθεια ενός άλλου έφηβου, παγιδευμένου στη ζούγκλα από 20ετίας, να νικήσουν και να ελευθερωθούν, καθέκαστος θυσιάζοντας 2 ζωές πριν παίξει εντέλει τη δική του. Κι αν η πρώτη ταινία είχε ως ισχυρό χαρτί τον αείμνηστο Ρόμπιν, τούτη δω έχει ως άσο στο μανίκι τη μεταφόρτωση μιας έφηβης κοκέτας [πρόωρα παγιδευμένης στο κινητό της] σε... Jack Black μεγάλου βεληνεκούς σε απίθανα κέφια!!!

Ομολογώ ότι την καταχάρηκα την περιπέτεια και διασκέδασα αρκούντως με τα μηνύματά της: ζεις μονάχα μια φορά, ζήσε όσο μπορείς καλύτερα κι άδραξε τη μέρα / η καλή ομάδα και η εμπιστοσύνη μεταξύ παιχτών είναι υπερσύνολο του αθροίσματος ατομικοτήτων / το επικούρειο «δι’ αλλήλων σώζεσθαι», η επιστροφή στη Φύση των πραγμάτων / η αναγκαιότητα ενός αξιακού συστήματος ανεξαρτήτως περιβάλλοντος / η διαρκής αναζήτηση της ευτυχίας ως υπέρτατο αγαθό / η αύξηση της προσωπικής ευτυχίας μέσα από την ευτυχία των φίλων.

Φυσικά, η πιο ευχάριστη και απολαυστική νότα είναι [ξαναλέω] ο Τζακ Μπλακ. Είναι απλά άπαιχτος. Είναι δύο σε ένα, ντάμα κούπα και άσος σπαθί, κάνει μπλακ τζακ υποχρεώνοντας τους άλλους σε τρίο καρό. Έκπληξη για μένα και η σκηνοθεσία του γιου του Lawrence Kasdan, του Τζέικ. Πώς κατάφερε, σε ένα ντεκόρ ρετρό βιντεογκέιμ με μπόλικη δόση Ιντιάνα Τζόουνς, δόκτορος Φουμαντσού και τρας κυνηγητών του πράσινου διαμαντιού, να βγάλει τέτοιους έξυπνους λαγούς – μηνύματα και μια κάποια γλυκιά συγκίνηση.

Βαθμός: παραλίγο οκτώ [7,95]