Σινέ-MiC
Ένας αστυνόμος, ο οποίος λόγω δυσμένειας έχει καθηλωθεί σε καρέκλα τηλεφωνικού κέντρου, μπλέκεται σε υπόθεση απαγωγής. Στον κινηματογράφο, θεατές καθηλωμένοι στις δικές τους καρέκλες από την αγωνία...
Κάθε λεπτό κι ένα χρονοντούλαπο, κάθε τηλεφώνημα και μια ανατροπή.
Ο Άσγκερ [Jakob Cedergren] είναι αστυνόμος με έντονο ταμπεραμέντο που βρίσκεται όμως σε μερική διαθεσιμότητα λόγω ενός τραγικού περιστατικού που συνέβη σε μια περιπολία του. Μέχρι να διαλευκανθεί η υπόθεση αυτή, είναι αποσπασμένος και καθηλωμένος στο τηλεφωνικό κέντρο της τοπικής άμεσης δράσης. Παρά το ότι νοιώθει προσωρινός εκεί, ο εγκλωβισμός δεν περιορίζει τον εκρηκτικό χαρακτήρα και το υπέρμετρο ενδιαφέρον του να βοηθήσει όποιος τον έχει ανάγκη, έστω κι απ’ το τηλέφωνο. Η εμπειρία του από τις περιπολίες δρόμου είναι μεγάλη και μπορεί να ψυχολογήσει από τη φωνή του συνανθρώπου του, πρόσωπα και καταστάσεις. Ή τουλάχιστον έτσι πιστεύει.
Παράλληλα λοιπόν με την προσωπική του υπόθεση και τη διάλυση της προσωπικής του ζωής, νοιώθει υποχρεωμένος να διευθετήσει και μια ακόμη πιο δύσκολη περίπτωση, ίσως ως αντίβαρο και εξιλέωση για το δικό του άχθος. Το δράμα που βιώνει τηλεφωνικά γίνεται όλο και πιο συναρπαστικό όλο και πιο περίπλοκο και πιο αξεδιάλυτο. Όμως κάθε νέα δυσκολία και γυροβολιά, αντί να τον φοβίζει, τον πεισμώνει ακόμη περισσότερο και τον ωθεί να ξεπεράσει τον εαυτό του και να επεκτείνει, εν μέρει παράτυπα, τις αρμοδιότητές του. Θα λέγαμε ότι ο άνθρωπος δεν βάζει μυαλό από το πάθημά του, αλλά είναι πολύ απλοϊκή προσέγγιση γι’ αυτό που καλείται να αντιμετωπίσει.
Όλα τα πράματα έχουν δύο όψεις και η λογική καλείται να ισορροπήσει το συναίσθημα. Σε αυτό το λεπτό κι ακαθόριστο [έως ανύπαρκτο] σύνορο εδράζονται όλες οι εκπλήξεις που βλέπουμε και συμπάσχουμε. Αυτή η συνταρακτική υπόθεση θα τον αναγκάσει να κοιτάξει πάλι μέσα του και να αναθεωρήσει ενδεχομένως την πορεία που είχε προκαθορίσει για αυτόν και τους γύρω του.
Ταινία προθεσμιών με τη συγκυρία και το τάιμινγκ να παίζουν χιτσκοκικό ρόλο. Μ’ έναν εξαίρετο Γιάκομπ Σέντεργκρεν να ξεπερνάει με άνεση όλους τους προηγούμενους ρόλους του [Dark Horse, Τρομακτικά ευτυχισμένοι, Σαμπμαρίνο]. Ένα κοχλιόστροφο ουάν-μαν αντι-σόου μέσα από τον σπασμένο καθρέφτη της προσωπικότητας. Θα έδινα κι ένα όσκαρ φωνής στην Ίμπεν [Jessica Dinnage] αν υπήρχε τέτοιο βραβείο.
Βαθμός: ενιάμισο [9,5]