Σινε-MiC
Πρόεδρος ή οικογενειάρχης; Δύσκολο το δίλημμα, θρίλερ η ταινία, ειδικά αν πρόκειται για πρόεδρο ολάκερης χώρας.
Ο Σαντιάγο Μίτρε είναι παράξενος σκηνοθέτης [Ο φοιτητής, Παουλίνα]. Επενδύει πολύ στην προσωπική διάσταση των θεμάτων που καταπιάνεται, σα να έχει ιδιαίτερη σχέση με τα πρόσωπα, σα να είναι ο ψυχαναλυτής τους ο οποίος δεν δεσμεύεται από κανένα ιατρικό ή άλλο απόρρητο. Ταυτόχρονα όμως μέσα από την αφηγηματική του διεισδυτικότητα κατορθώνει να δώσει παγκόσμια και πανανθρώπινη διάσταση στα έργα του.
Εδώ το θέμα του είναι πολιτικό αλλά και ατομικό. Ιδιωτικό μα και δημόσιο. Φανερό και μυστικό. Έχει τη μορφή μεταμοντέρνας αρχαίας τραγωδίας στο ύφος του Ευριπίδη της τελευταίας περιόδου, ο οποίος πια δεν πιστεύει στους ανθρώπους και αφήνεται να τον κατασπαράξουν τα άγρια σκυλιά της παγκοσμιοποιημένης αλλοτριωμένης, όπως πιστεύει κι όπως πιστεύουν πολλοί σήμερα, φύσης.
Ο αργεντινός πρόεδρος Μπιάνκο [Ricardo Darín], όχι ιδιαίτερα λαοφιλής με δριμείς επικριτές της προσωπικότητας και του έργου του, εν μέσω λατινοαμερικάνικης πετρελαϊκής διάσκεψης στη χιλιανή Κορδιλιέρα, πρέπει να είναι ικανός να λύσει και τα προσωπικά του προβλήματα. Οι μηχανισμοί αυτών των δύο κόσμων, προσωπικής ζωής και δημόσιας εικόνας, φαίνεται να είναι ανεξάρτητοι, όμως αυτή η αρχική αίσθηση είναι εντέλει η ήρεμη επιφάνεια μιας ταραχώδους διαπλοκής με υπόνοιες χωροχρονικής ακτίνας δράσης σε παρελθόν και μέλλον.
Μια «δύσκολη» ταινία για ένα θέμα ακανθώδες περί της διττής φύσης του ανθρώπου, το οποίο μπορεί να μετα-προσαρμοστεί στο περιβόητο όραμα της ενωμένης Ευρώπης, όπως την «εννοεί» μια σιδηρά καγκελάριος. Στην περίπτωσή μας όμως, καλούμαστε να βρούμε ποιος είναι ο από μηχανής θεός που στην ταινία λέγεται Ντέρεκ Μακίνλεϊ [Christian Slater].
Βαθμός: επτά [7]