Σινε-MiC

"Κατά τη διάρκεια μιας συνόδου των G8, λίγο πριν βάλει την υπογραφή του σε μια συμφωνία που θα κρίνει το μέλλον του κόσμου, ο πρόεδρος του ΔΝΤ βρίσκεται νεκρός στο δωμάτιο του. Ο μόνος που γνωρίζει τι συνέβη είναι ένας αινιγματικός μοναχός"

Wishful thinking θα σκεφτείτε μερικοί-μερικοί. Και σίγουρα προβοκατόρικο, δεν νομίζετε; Δου Νου Του εναντίον Αγνού Μοναχού. Αυτοί που νομίζουν ότι είναι επίγειοι θεοί κόντρα στον πραγματικό θεό των ουρανών.

Είναι λοιπόν κάτι φορές που το κοινό μιας ταινίας μπορεί να αποδειχθεί πιο διασκεδαστικό από την ταινία την ίδια: Σταχυολογώ τα αρχεία των διακριτικά αδιάκριτων αυτιών μου:

- Μα τι καναπές!"

- Είναι ζευγάρι!!" (την ώρα που ο φίλος φιλά στο μέτωπο τον νεκρό πρόεδρο του ΔΝΤ)

- Μα γιατί φοράει άσπρα ο παπάς; -Έλαααα, θέλει να δείξει ότι είναι αγνός!

- Μ' αρέσει που η Ελλάδα είναι σε πρώτο πλάνο (με κρυφή περηφάνεια κι ας πρόκειται για ένα φευγαλέο τηλεοπτικό επίκαιρο και μία λεκτική αναφορά).

- Είναι και γαμίκουλας ο Γερμανός (χρατς, χρατς το μηρυκαστικό με το ποπκόρν)

Και μαζί ατελείωτα χμμμμ και χεχεχε και αχάα, όλο νόημα και συμφωνία με το βαθύ νόημα που αχάαα δεν πέρασε απαρατήρητο. Στην έξοδο προβληματισμός και αναλύσεις "εκεί που είπε αυτό εννοούσε..."

Η ταινία στην πραγματικότητα είναι ένα αργόσυρτο wannabe θρίλερ χωρίς αγωνία, μια σάτιρα χωρίς χιούμορ, ένας πολιτικο-φιλοσοφικός στοχασμός με βάθος με το ζόρι ως τον αστράγαλο, μία παράθεση απλοϊκών στερεοτύπων, η θρησκεία και το καλό που θα νικήσει και θα σώσει τον κόσμο από τους κακούς τραπεζίτες. Ο Γερμανός υπουργός οικονομικών είναι πολύ αστείος έτσι όπως παρουσιάζεται αθλητικός και ξερακιανός σαν λοχίας των SS (σαν μια κακόβουλη κατοπτρική αναπαράσταση του πραγματικού), ένας καλός κατά τ' άλλα Toni Servillo, ο οποίος σαν έχει πάρει εργολαβία τα πολιτικά θρίλερ, περιφέρεται σε όλη τη ταινία με περίσκεπτο και προβληματισμένο ύφος, προσπαθώντας να υπονοήσει μυστήρια και μυστικά. Προσθέστε και μία μεταφυσική πινελιά έτσι για το μυστήριο στο τέλος (και μουσική Πιοβάνι που αγαπάμε -όχι εγώ- σε αυτά τα μέρη) και ...καταλαβαίνετε.

Είχα αποφασίσει με τον εαυτό μου να αποφεύγω οτιδήποτε, βιβλίο ή ταινία ή θεατρικό ή οτιδήποτε που να εμπεριέχει ή να υπονοεί την λέξη Κρίση. Νομίζω πρέπει να το τηρώ πιο απόλυτα και απαράβατα...

3