Σινέ-MiC

Πολεοδομική αστυνομική περιπέτεια σε ύφος μεταμοντέρνων Αθλίων. Ντεμπούτο εσωαστικό θρίλερ με ευαισθησίες και χιτσοκοκική διάθεση αμφισβήτησης των καλών προθέσεων και των προδιαγεγραμμένων πόλων. Κλειστοφοβικό [και κλειστροφοβικό] καφκικό παιχνίδι ρόλων, με κλέφτες αστυνόμους, αρματολούς κι αμαρτωλούς, οι θέσεις των οποίων αμφιταλαντώνουν και πηγαινοέρχονται όπως στην προ 200 ετών ελληνική επανάσταση. Γκέτο [φανταστικό μεν, ρεαλιστικό δε] στην πρωτεύουσα της Δανιμαρκίας. Κάτι σάπιο υπάρχει στο βασίλειο της αστυνομίας. Οι κακοί ζουν περισσότερο. Οι καλοί γίνονται κι αυτοί κακοί. Επιχείρηση «βρόμικα χέρια» σε παραλλαγή «τρεχάτε ποδαράκια μου». Το μίσος διαρκεί αλλά δεν επαρκεί. Αυτοκτονία με τη μία κι όχι με την καμία.

Διάρρηξη κινηματογραφικών ειδών, υβριδική τους συνταγή με δομή ανθρώπινου ντι-εν-έι. Το σασπένς διαλύει στερεότυπα και εγκαθιστά αμφιβολίες [το μυαλό μου βασανίσανε πολλές]. Η δράση μαινόμενη καταιγίδα υπό την αιγίδα της ψυχαγωγίας και μιας υγιούς σκέψης που χαροποιεί όλους όσοι μπήκαν ανίδεοι στο τριπ να «ζήσουν» εικονικά όσα διλήμματα δεν αντιμετώπισαν ποτέ τους κατάφατσα. Τα όρια του άλλου εαυτού θολά σαν ηθμός που ωσμώνει ετσιθελικά και αναπόδραστα όσους βιαστικά πρώτοι τον λίθον βαλλέτωσαν. Ανομολόγητοι φόβοι και φοβίες που μ’ αναγκάζουν να εξομολογηθώ «αδιάβαστος».

Σάουντρακ πολυσυλλεκτικό, με θεματικά μοτίβα του Martin Juel Dirkov [Με διαβατήριο τη γοητεία, Διακοπές πολυτελείας, Σύνορο].

Βαθμός: οκτώ [8] για την εμπνευσμένη ενορχήστρωση.

Μεζέδες από την μουσική επένδυση εδώ.