Σινε-MiC

Την εκδίκηση ως γνωστόν την αναζητούμε στο μενού με τα κρύα πιάτα του ...καταλόγου. Την βρίσκουμε επίσης στον πυρήνα σχεδόν όλων των ταινιών του Park Chan-wook, του Mr. Vengeance δηλαδή, του σκηνοθέτη τον οποίο γνωρίσαμε εκεί στις αρχές των 00s με την περίφημη τριλογία του, και φυσικά με το διαβόητο (και φοινικο-στεφανωμένο) "Oldboy". Μια εκδίκηση η οποία αναπαρίσταται στις ταινίες του με τρόπο σκληρό, τελετουργικό, φετιχιστικό, ακόμη και νοσηρό και σαδιστικό. Και φυσικά ωμό (όχι, στην ταινία δεν υπάρχει ...ωμοφαγία χταποδιού, αν και ένα γιγάντιο τέτοιο μαλάκιο κάπου κάνει μία cameo εμφάνιση, προφανώς είναι φετίχ του σκηνοθέτη).

Η ιστορία διαδραματίζεται στην κατεχόμενη από τους Ιάπωνες Κορέα της δεκαετίας του '30, ένας μεγαλο-απατεώνας που αυτοαποκαλείται Κόμης προσλαμβάνει μια μικρο-απατεώνισσα και την στέλνει ως υπηρέτρια στο σπίτι ενός γιαπωνεζόπληκτου (να τον πούμε δωσίλογο;) Κορεάτη ο οποίος ζει μαζί με την ανιψιά του, πλούσια κληρονόμο. Το πανούργο σχέδιο είναι να την πείσει να τον παντρευτεί, αυτός μετά να την βγάλει "τρελή", να την κλείσει σε ίδρυμα και μετά μαζί να ροκανίσουν την περιουσία, ωραία πράγματα και βγαλμένα από την ζωή. Η οποία ζωή όμως, ως επίσης γνωστόν, γελάει με τα ανθρώπινα σχέδια, το πλάνο στραβώνει, τα πράγματα μπλέκουν όταν μπαίνει στη μέση ο προβλέψιμα απρόβλεπτος παράγοντας Έρως και σχηματίζεται ένα ιδιόμορφο τρίγωνο (ή μήπως τετράγωνο;). Και τελικά το έξυπνο πουλί από το ...πουλί πιάνεται (κυριολεκτικά εν προκειμένω).

"Σπίτι" είπα πιο πάνω; Η εν λόγω πλούσια "νεαρή κυρία¨(όπως είναι και ο αρχικός κορεατικός τίτλος) ζει στην πραγματικότητα σε μια βαριά πολυτελή έπαυλη, απομονωμένη κάπου στην εξοχή, σκοτεινή, δυσοίωνη και πομπώδη, βικτωριανά μεγαλοπρεπή με μια ψυχρή γοτθική αύρα να την διαπερνά (κι αν σας παραξενεύουν οι ευρωπαϊκές αναφορές, η ταινία είναι μια διασκευή-μεταφορά ενός διηγήματος της Sarah Waters με τίτλο «Fingersmith», το οποίο όντως διαδραματίζεται στην βικτωριανή Αγγλία). Στο δε υπόγειο υπάρχει και βιβλιοθήκη σπάνιων ερωτικών βιβλίων όπου λαμβάνουν χώρα τελετουργικές αναγνώσεις μπροστά σε ένα ανέραστα καυλωμένο ανδρικό κοινό.

Το φάντασμα του μαρκήσιου είναι πανταχού παρόν, ένας σαδομαζοχιστικός γαρ ρομαντισμός διαπνέει την ταινία, σε συνδυασμό με έναν απωανατολίτικο, κάπως εντυπωσιοθηρικό αισθησιασμό στα όρια της πορνογραφίας, εκπληκτικής ομορφιάς εικόνες φύσης υπογραμμισμένες από ένα πιότερο ευρωκεντρικά εστιασμένο soundtrack του Jo Yeong-wook, το οποίο πιάνει από αλά-Προκόφιεφ εξάρσεις μέχρι soft-porny τυπικούρες όλο άρπες και βιολιά. Η προκλητική πλοκή, με ένταση, συνεχείς ανατροπές και αλλαγές οπτικής γωνίας και ένα μαύρο υποδόριο χιούμορ βοηθούν να κυλήσουν σαν νεράκι οι 2+ ώρες, μέχρι το λυτρωτικό τέλος πάνω σε έναν "Μέγα Ανατολικό" ο οποίος πλέει προς την Γη της Ερωτικής Επαγγελίας υπό την συνοδεία ενός λεπτεπίλεπτου τραγουδιού από τις Ga Ιn & Minseo.

Βαθμός: 8.5