Σινε-MiC

Στο Τέξας φαίνεται πως, ακόμα και σήμερα, καθαρίζουν με μονομαχίες τους λογαριασμούς τους. Αυτοί αλληλοσκοτώνονται ενώ οι τράπεζες τους παίρνουν σπίτια, χωράφια, φάρμες, ράντσα, κρεβάτια, τα πάντα και τα κοάλα όλα. Και επιπλέον κάποιοι μικροκέφαλοι υπερασπίζονται το σύστημα κι όχι τους ανθρώπους-θύματα των τραπεζών-νόμιμων-τοκογλύφων. Σε αυτό το πλαίσιο τοποθετείται η παρούσα νεο-γουέστερν περιπέτεια, με έντονο άρωμα Σαμ Πέκινπα και των επιγόνων αδερφών Κοέν.

Δυο αδέρφια, Τόμπι ο νεότερος [Chris Pine,] διαζευγμένος με ανήλικο παιδί, Τάνερ ο μεγαλύτερος [Ben Foster,] πρώην κατάδικος και ρεμάλι, αποφασίζουν κατά συρροήν ληστείες για να ξεπληρώσουν με το ίδιο νόμισμα το "ευαγές" ίδρυμα που τους ξεζούμισε οικογενειακώς και θέλει τώρα να τους φάει το πατρικό ράντσο. Αμείλικτος διώκτης τους ο βετεράνος σερίφης Μάρκους Χάμιλτον [Jeff Bridges] που βλέπει ότι με αυτήν τη ζουμερή υπόθεση θα τερματίσει ευδοκίμως την καριέρα του. Πολύ γρήγορα εξαπολύεται ανθρωποκυνηγητό για τους δυο συμμορίτες και αναστενάζουν οι λόφοι και οι ερημιές της αφιλόξενης τεξανικής ενδοχώρας.

Πίσω από τον μανδύα της δράσης και της τρεχάλας υπάρχει η άνιση πάλη του, υποψιασμένου πια, ανθρώπου με τον τραπεζιτικό χάροντα στα ...σκονισμένα αλώνια. Οι θεσμοί και οι δανειστές είναι, ως είθισται, αόρατοι και ανώνυμοι. Τους εκπροσωπούν δυναμικά τα όργανα της εννόμου τάξεως αλλά και απλοί πολίτες που δρουν ως απόσπασμα καταδιώξεως και ως προστάτες του υποτιθέμενου δημοσίου συμφέροντος. Τέξας ούμπερ άλες, όπου η παραβατικότητα αλλάζει στρατόπεδα κατά βούλησιν.

Στον ερμηνευτικό στίβο, Μπρίτζες ούμπερ άλες, σκωπτικός, σαρκαστικός, σκληροτράχηλος και αυτοϋπονομευόμενος, ρατσίστας για τους αφελείς και αντιρατσίστας τους δικούς. Απροσδόκητα καλές ερμηνείες από μικρούς και μικρότερους ρόλους. Στον μουσικό-επενδυτικό στίβο Nick Cave και Warren Ellis τακίμια ούμπερ άλες, βιολί πιάνο και ροκιές και καντριές και επιλογές, σπουδαία δουλειά [κομαντσερία με τη μία και... κομαντσερία με τους δύο].

Στον σκηνοθετικό στίβο, ο σκώτος Μακένζι φαντάζει νεομεξικανός, νεοπεκιμπανός. Χειρίζεται με μαεστρία τις αβεβαιότητες και τις ανατροπές, πατάει γερά στις κολλημένες συνήθειες και υποδαυλίζει τον διαλλακτικό τρόπο σκέψης, την περίφημη πλειότιμη λογική, αιτιολογώντας την αρκούντως παραστατικά. Δράση και κοινωνικό συμβόλαιο διαπλέκονται, "δι’ αλλήλων σώζεσθαι" και ιδιώνυμη σεισάχθεια συμπλέκονται, ο νόμος δικαίου υπερβαίνει το νόμο των πιστωτών-ρουφηχτρών, το τίμημα είναι πληρωτέο επί τη εμφανίσει.

Βαθμός: οκτώ [8]